Καλό ταξίδι στον Παράδεισο να έχει κυρα Λένη!!!!!
Ο Βασίλης Φραγκουλόπουλος, αποχαιρετώντας τη μάνα του.
Το Λενάκι του Νταή..
Αγίου Νεκταρίου ανήμερα, κατέληξε, ύστερα από πολύχρονη και προδιαγεγραμμένη μάχη με την άνοια και το αλτσχάιμερ, η μονάκριβη μάνα μου, η Ελένη Φραγκουλοπούλου. Το Λενάκι του Νταή, όπως την ήξεραν στην Κωμιακή.
Προσπαθώντας να μπω στον σκοτεινό λαβύρινθο της αρρώστιας της, συναντούσα το απλανές της βλέμμα να προσπαθεί να με αναγνωρίσει και να προφέρει το όνομά μου, που χρόνια είχα να ακούσω από τα χείλη της. Σαν να με ρώταγε: «θα μ' αγαπάς όταν δε θα σε θυμάμαι;», τίτλος πρόσφατου βιβλίου της δημοσιογράφου ΡέναςΚουβελιώτη, που αρχίζει να αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα. Δεν ξέρω, αν και ποιες στιγμές....
, σε ποιες ρωγμές του χρόνου και της μνήμης έβρισκε ένα μικρό νήμα σύνδεσης με τον στενό περίγυρο, τα σπλάχνα της και τον πατέρα μας. Αλλά σίγουρα η αγάπη ήταν το ανθεκτικό, ορατό και αδιόρατο, νήμα σε αυτήν τη σχέση ζωής. Την αγαπούσαμε και τη φροντίζαμε-πρώτα απ’ όλους ο πατέρας και σύντροφός της για 70 χρόνια-, και διαισθανόμαστε ότι το εισέπραττε ευχάριστα, άσχετα αν μας θυμόταν.