Δεν είναι ο τρομοκράτης του ενός απελευθερωτής του άλλου; Αλληλέγγυα με το Ισραήλ αλλά και με την Παλαιστίνη, η Ευρώπη βρίσκεται απέναντι στην Ισραηλινο-Παλαιστινιακή σύγκρουση πιο διχασμένη από ποτέ.
«Η ΕΕ καταδικάζει με τον πιο έντονο τρόπο τις πολλαπλές και αδιάκριτες επιθέσεις σε ολόκληρο το Ισραήλ από τη Χαμάς και εκφράζει τη βαθιά της λύπη για την απώλεια ζωών. Η ΕΕ καλεί για άμεση παύση αυτών των παράλογων επιθέσεων και βίας, οι οποίες απλώς θα αυξήσουν περαιτέρω τις εντάσεις στο έδαφος και θα υπονομεύσουν σοβαρά τις φιλοδοξίες του παλαιστινιακού λαού για ειρήνη.
Η ΕΕ στέκεται αλληλέγγυα με το Ισραήλ, το οποίο έχει το δικαίωμα να αμύνεται σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, απέναντι σε τέτοιες βίαιες και αδιάκριτες επιθέσεις. Η ΕΕ υπενθυμίζει τη σημασία της εργασίας για μια διαρκή και βιώσιμη ειρήνη μέσω ανανεωμένων προσπαθειών στην ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή».Αυτή είναι η επίσημη δήλωση της ΕΕ για τη φλόγα που άναψε ξανά ανάμεσα στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη. Δείχνει για ακόμη μια φορά ένα και μόνο πράγμα, την αναποφασιστικότητα της. Και μένει στα λόγια, όχι στις πράξεις.
Έως και σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε μικρή επιρροή στη διακοπή όποιων συγκρούσεων μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι η ΕΕ αγωνιζόταν πάντα να μιλήσει με μία φωνή, κάτι που οδηγούσε πάντα σε ενδιάμεσες λύσεις και διπλωματικές δηλώσεις. Είναι γεγονός πως οι απόψεις έχουν αλλάξει στην Ευρώπη από την τελευταία μεγάλη μάχη στη Μέση Ανατολή και η προσέγγιση της Ευρώπης στην Ισραηλινο-Παλαιστινιακή σύγκρουση είναι πιο διχασμένη από ποτέ. Γι’ αυτό και η Ευρώπη επιμένει σε μια πολιτική λύση, στη συνύπαρξη δύο εθνών, δυο κρατών, χωρίς πολλές διευκρινήσεις.
Η στάση των Ευρωπαϊκών χωρών διαφέρει. Οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης συχνά εμποδίζουν το να υπάρχει μια καθαρή ευρωπαϊκή πολιτική απέναντι στη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή. Χώρες όπως η Πολωνία θέλουν να διατηρήσουν την υποστήριξη των ΗΠΑ και σπάνια αποκλίνουν από αυτή τη γραμμή, ενώ άλλες –όπως η Σλοβενία, η Αυστρία και η Ουγγαρία– έχουν λαϊκιστές ηγέτες που ταυτίζονται με τη δεξιά ηγεσία του Ισραήλ.
Η ΕΕ παραμένει άνευρη απέναντι σε έναν πόλεμο που δεν φαίνεται να φτάνει σε λύση ούτε αυτή τη φορά
Σχετίζεται αυτό σε μεγάλο βαθμό και με την κατανόηση τους για αυτό που πολλοί αποκαλούν «ιουδαιοχριστιανικές αξίες». Η ιδεολογία της κάθε χώρας έχει κατά πολύ να κάνει με αυτό. Για παράδειγμα ο Βίκτορ Όρμπαν, ο ηγέτης της Ουγγαρίας, βλέπει στο Ισραήλ και στον Νετανιάχου μια αντανάκλαση της ταυτότητας και της εικόνας του. Οπότε η στάση του καθενός έχει να κάνει με κάτι περισσότερο από την σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνη. Έχει να κάνει με την ευθυγράμμιση με αυτές τις αξίες.
Η σημαντική για την Ευρώπη Γερμανία, λόγω του Ολοκαυτώματος, εμφανίζεται ως σταθερός υποστηρικτής του Ισραήλ. Ωστόσο η πρόσφατη εισροή μουσουλμάνων προσφύγων, πολλοί από αυτούς από τη Συρία, που έχουν μεγαλώσει με μίσος για το Ισραήλ, έχει επηρεάσει την κοινή γνώμη. Είναι συχνές πλέον οι διαδηλώσεις κατά του Ισραήλ από νεαρούς μουσουλμάνους που βλέπουν την κατοχή των παλαιστινιακών περιοχών από το Ισραήλ ως καταπιεστική και πιστεύουν ότι η χώρα χρησιμοποιεί δυσανάλογη βία.
Και στη Γαλλία, η οποία έχει τον μεγαλύτερο μουσουλμανικό και εβραϊκό πληθυσμό της Ευρώπης, οι εντάσεις στη Μέση Ανατολή οδηγούν συχνά στους δρόμους. Στο παρελθόν, ορισμένοι θεωρούσαν τις γαλλικές πολιτικές φιλοαραβικές, αν και οι Γάλλοι πρόεδροι συνήθως ακολουθούν μια λεπτή γραμμή όταν πρόκειται για τη σύγκρουση. Όμως, η στάση του Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος υποστηρίζει σταθερά τον Νετανιάχου, ακολουθεί τη συνολική στάση και των Γάλλων, οι οποίοι λόγω των τρομοκρατικών χτυπημάτων που έχουν δεχτεί τα τελευταία χρόνια θεωρούν ο ιουδαιοχριστιανισμός απειλείται από το Ισλάμ. Γι’ αυτό τώρα συνδέονται περισσότερο με το Ισραήλ από πριν.
Η θέση της Ελλάδας βαδίζει κοντά σε αυτή της Γαλλίας, από φιλοαραβικές τάσεις στο παρελθόν σήμερα η χώρα μας δείχνει πλέον να υποστηρίζει το Ισραήλ απέναντι στον «τρομοκράτη» παρόλες τις γενικότερες δηλώσεις για ειρήνη και πολιτική λύση. Παράλληλα είναι συχνές οι διαδηλώσεις μπροστά στην Ισραηλινή πρεσβεία με τους Έλληνες να δείχνουν και αυτοί διχασμένοι.
Εντέλει η πλειοψηφία των Ευρωπαίων εξακολουθεί να επιμένει πως θέλει την επανάληψη της ειρηνευτικής διαδικασίας, το τέλος της ισραηλινής κατοχής και μια λύση δύο κρατών. Το αυξανόμενο χάσμα στην Ευρώπη μεταξύ εκείνων που βλέπουν το Ισραήλ ως «δημοκρατία υπό απειλή» και εκείνων που βλέπουν πώς «οι Παλαιστίνιοι αγωνίζονται για ελευθερία κάτω από μια καταπιεστική στρατιωτική δύναμη» αφήνει την ΕΕ άνευρη απέναντι σε έναν πόλεμο που δεν φαίνεται να φτάνει σε λύση ούτε αυτή τη φορά. Εν τω μεταξύ τα αμερικανικά πλοία κατευθύνονται στην Ανατολική Μεσόγειο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.