Με την αλλαγή του εκλογικού νόμου ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί να δημιουργήσει ευνοικό περιβάλλον για τον σχηματισμό κυβερνήσεων συνεργασίας, όπως υποστηρίζει, ή να αποτρέψει την άνοδο τουΚυριάκου Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία, όπως ισχυρίζεται η ΝΔ;
Η απάντηση δεν μου φαίνεται ιδιαίτερα δύσκολη. Τα μνημόνια των έξι τελευταίων ετών, τα οποία στήριξαν σχεδόν όλα τα κόμματα -με εξαίρεση το ΚΚΕ, τη Χρυσή Αυγή και την Ένωση Κεντρώων- τα έχουν αποδυναμώσει τόσο πολύ, ώστε από το 2012 η χώρα να κυβερνάται από συμμαχικά σχήματα.
Συνεπώς, δεν είναι αναγκαία η απλή αναλογική για να στρωθεί το έδαφος σε κυβερνήσεις συνεργασίας. Αυτό συμβαίνει ήδη με το υπάρχον εκλογικό σύστημα, που πριμοδοτεί με 50 έδρες το πρώτο κόμμα, ακόμη και αν η διαφορά του από το δεύτερο είναι μόλις μία ψήφος.
Ο πρωθυπουργός θα μπορούσε να επικαλεστεί την ανάγκη δικαιότερου εκλογικού συστήματος και τότε θα ακουγόταν πειστικότερος. Ο δε δραστικός περιορισμός του μπόνους των 50 εδρών (ίσως σε 20) θα μοίραζε 30 έδρες στα υπόλοιπα κόμματα.
Όλες οι συνομιλητές του, όμως, μεταδίδουν την ίδια εικόνα: σκέφτεται σοβαρά να προτείνει την καθιέρωση απλής και ανόθευτης αναλογικής, με ταυτόχρονη κατάργηση του μπόνους εδρών προς το πρώτο κόμμα. Τι θα σημάνει αυτό στην πράξη; «Πλήρη ακυβερνησία», σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό Εσωτερικών Παναγιώτη Κουρουμπλή, ο οποίος (υποτίθεται πως) θα υποστηρίξει το νομοσχέδιο στη Βουλή. Ό,τι και αν προσθέσει, λοιπόν, η αντιπολίτευση θα είναι περιτττό.
Είναι προφανές ότι ο Αλέξης Τσίπρας προωθεί εκλογικό νόμο που πρώτον, θα στερεί από τη ΝΔ τη δυνατότητα να κυβερνήσει ακόμη και αν κεδίσει τις εκλογές με 10 μονάδες διαφορά και δεύτερον, θα διατηρεί τον Σύριζα στο παιχνίδι της διακυβέρνησης -αφού ακόμη και ως δεύτερο κόμμα θα μπορεί να επιδιώξει συμμαχίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Το δε δέλεαρ προς τα μικρά κόμματα είναι ισχυρό: όλα θα αυξήσουν τις έδρες τους στην επόμενη Βουλή, έστω και αν πάρουν μικρότερο ποσοστό από εκείνο που έλαβαν στις τελευταίες εκλογές. Ο στόχος του είναι να δώσουν θετική ψήφο, ώστε το νέο εκλογικό σύστημα να πάρει 200 ψήφους και να μπορεί να εφαρμοστεί στις επόμενες εκλογές και όχι στις μεθεπόμενες.
Και κάτι τελευταίο: ο πρωθυπουργός επείγεται, θέλει να έχει ψηφιστεί ο νόμος μέσα στον Ιούλιο. Γιατί; Διότι θέλει να είναι έτοιμος, ανά πάσα στιγμή, να προσφύγει σε εκλογές έχοντας αφαιρέσει από τη ΝΔ τη δυνατότητα να σχηματίσει κυβέρνηση, αν το ποσοστό της δε φτάσει (ή και δεν ξεπεράσει) το 40%. Τιμπορεί να τον οδηγήσει στην απόφαση να στήσει ξαφνικά κάλπες; Ο εκτροχιασμός των εσόδων και η ανάγκη λήψης νέων μέτρων, ώστε να μην ενεργοποιηθεί ο περίφημος «κόφτης», που επέβαλαν οι δανειστές. Πότε μπορεί να εμφανιστεί το πρόβλημα; Το Φθινόπωρο, στη σύνταξη του προυπολογισμού….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.