Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ἀποχωρεῖ ἕνα ἔτος, παίρνοντας μαζί του τὴ μνήμη πολλῶν ἐμπειριῶν, θετικῶν καὶ ἀρνητικῶν, καὶ ἕνα νέο ἔτος ἀνατέλλει ἀναδεύοντας τὶς ἐλπίδες, τὶς προσδοκίες ἀλλὰ καὶ τοὺς φόβους μας. Τοῦτο εἶναι μιὰ ἀφορμὴ ὄχι μόνο νὰ εὐχηθοῦμε ἀλλὰ πρωτίστως νὰ φιλοσοφήσουμε πάνω στὴν ἀξία καὶ σημασία τοῦ χρόνου, καὶ ἀκριβέστερα, τοῦ χρόνου τῆς ζωῆς μας, ὥστε νὰ δοῦμε σοβαρὰ μὲ ποιὸν τρόπο μπορεῖ νὰ ἀποκτήσει ἀληθινὰ νόημα.