Είναι σοσιαλιστής ο Τσίπρας;

Ομολογώ ότι πολλές φορές βάζω τον εαυτό μου σε πειρασμό για το τί είναι ο Αλέξης Τσίπρας και οι στενοί συνεργάτες του.

Ξεκινάω από τα μεγάλα.

Τί προσπαθεί να μας πείσει τον τελευταίο καιρό; Τι υπόσχεται στους πανέλληνες τις τελευταίες εβδομάδες; Τί θεωρεί ως το μέγιστο κατόρθωμα του ίδιου και της κυβέρνησής του, για να πανηγυρίσουμε όλοι μαζί τον Αύγουστο του 2018;

«Θα μπούμε στις αγορές»! Αυτή είναι η μεγάλη επαγγελία. Της Αριστεράς στην Ελλάδας!

Για δέστε που καταντήσαμε! Οι αριστεροί ιδεολόγοι να καμαρώνουν και να καμώνονται ότι πέτυχαν το μεγαλύτερο βραβείο, που υπόσχονται οι πιο σκληροί νεοφιλελεύθεροι: Να συνεργαστούμε και, στο τέλος, να δανειστούμε από τους πιο σκληρούς κερδοσκόπους της διεθνούς αγοράς! Θα πληρώσουμε και κάτι παραπάνω στους τόκους! Αλλά αυτό δεν έχει και τόσο σημασία, όσο σημασία έχει μια εικόνα από την εμφάνιση του Τσακαλώτου στο μεγαλύτερο χρηματιστήριο – κερδοσκοπικό μηχανισμό – του κόσμου! Στη Νέα Υόρκη!

Πόσο δεν ονειρεύεται ο Τσίπρας τη στιγμή που χτυπάει το καμπανάκι στην εναρκτήρια συνεδρίαση του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης. Ο Ευκλείδης θα τον βοηθήσει σ’ αυτά τα βήματά του. Και στο Σίτι του Λονδίνου! Να μη το χάσει και αυτό η Αριστερά της Ελλάδας!

Να έρθουμε στο άλλο μεγάλο θέμα. Στη συγκυβέρνηση με τον Πάνο Καμμένο και τις ακραίες απόψεις του. Τον χρειαζόταν τον Πάνο Καμμένο. Στην αρχή. Μόνο και μόνο για να φωνάζουν δυνατά και οι δύο στους αντιπάλους τους: «Γερμανοτσολιάδες» και «στα τέσσερα». Ας μου υποδείξουν, έστω και μια πρόταση, του Πάνου Καμμένου που να μοιάζει με το θεωρητικό, πια, πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς στην Ευρώπη.

Για να πάμε παρακάτω. Είναι σοσιαλιστής ο Αλέξης Τσίπρας στα θέματα της υπεράσπισης των ελευθεριών και του Κράτους Δικαίου; Είναι προφανές ότι οι θέσεις τους στα θέματα αυτά βρίσκονται έξω από οποιοδήποτε κόμμα που ανήκει στο δημοκρατικό τόξο. Εξευτελίζει τη Δικαιοσύνη. Εξευτελίζει τις Ανεξάρτητες Αρχές. Ποδοπατεί κάθε ελευθερία. Ποδοπατεί και τα κοινωνικά δικαιώματα. Ποιός θα τολμούσε να κατατάξει τον Τσίπρα και τους ομοίους του με αυτό και μόνο το κριτήριο στην Αριστερά ή έστω στο προοδευτικό κέντρο;

Περιττή κάθε προσπάθεια να κατατάξεις τον Τσίπρα είτε στο χώρο της προόδου είτε στο χώρο της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Παραμένει μέσα του ένας κρυφός νεοσταλινικός.