Το κλειδί για να διαβάσει κανείς τις πραγματικές εξελίξεις στη ΝΔ προήλθε από τη Ντόρα Μπακογιάννη: αφιέρωσε την απόφαση για τα...
«βατοπεδινά» στον Γιάννη Αγγέλου, στενότερο συνεργάτη και προσωπικό φίλο του Κ. Καραμανλή. Ουσιαστικά λειτούργησε συμπληρωματικά με τον πρώην πρωθυπουργό της.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έκανε δήλωση. Επέτρεψε όμως μια ολιγόλογη κομματική ανακοίνωση. Όπως δεν έκανε και ο Αντώνης Σαμαράς, που δεν ήθελε να «απολογηθεί για τους Ρουσόπουλους και τους Βουλγαράκηδες».
Απορία: γιατί η Ντόρα να κάνει μια δήλωση για τον Γιάννη Αγγέλου, απευθυνόμενη στα πιο βαθιά αισθήματα του Καραμανλή; Γιατί να σπεύσει να πει σε ένα κάδρο από το οποίο ήξερε ότι θα λείπουν ο αδελφός της και ο Σαμαράς, δηλαδή αυτοί που της κατέστρεψαν είκοσι χρόνια προετοιμασία;
Οι απαντήσεις βρίσκονται στα τρέχοντα κομματικά παρασκήνια. Για όσους βλέπουν τα πράγματα από απόσταση, αλλά ταυτόχρονα ξέρουν και τι συμβαίνει στα ενδότερα, το τελευταίο διάστημα στη ΝΔ διαμορφώνεται μια εικόνα του τύπου: γύρω-γύρω όλοι και στη μέση ο … Κυριάκος.
Αν ήταν παιχνίδι θα ήταν τράπουλα: ο Μητσοτάκης είναι ο Άσσος, ως πρώτος τη τάξει, αλλά σημασία έχουν τα «μεγάλα χαρτιά»: βαλές, ντάμα, ρήγας.
Ο διεκδικητής της ηγεσίας Βαγγέλης Μεϊμαράκης, αφού έκανε μια συζήτηση με δημοσιογράφους και τίναξε στον αέρα τη στρατηγική του Κυριάκου αυτή τη περίοδο, λίγες μέρες αργότερα συναντάται μαζί του και βγαίνοντας απλώς κάνει πλάκα για τον …Τσακαλώτο. Για τη συνάντηση λέει ότι «συμπίπτουμε», αλλά δεν λέει σε τι συμπίπτουν.
Δεν λέει αν αυτός μετακινήθηκε ή ο Κυριάκος, ώστε να συμπέσουν. Με τον τρόπο του όμως κατοχύρωσε αυτό που ήθελε: να κρίνονται τα πράγματα, σε ό,τι τον αφορά, σε επίπεδο δυο ανδρών. Νάτος ο ένας Ρήγας.
Η Ντόρα Μπακογιάννη σπεύδει ξαφνικά στο γραφείο του Κ. Καραμανλή, συζητάει μαζί του για μια ώρα και στη συνέχεια το περιβάλλον της διαδίδει ότι συζήτησαν για τον Καμμένο- σα να είχαν καμία αρμοδιότητα για τον αρχηγό των ΑΝΕΛ, ή σα να ήθελε βοήθεια από τον Καραμανλή για να τον βάλει στη θέση του, ως προς το «εμπόριο του καραμανλισμού».
Την ίδια στιγμή όμως όλοι ξέρουν -και βλέπουν – ότι η Ντόρα ως «σκιώδης υπουργός Οικονομικών» κάνει αγγαρεία. Που και που καμία δήλωση, καμιά σπάνια εμφάνιση στην τηλεόραση και γενικώς παρακολουθεί από απόσταση. Η στάση της προδίδει δυσαρέσκεια για το δεύτερο -μετά την υποψηφιότητα- χτύπημα από τον αδελφό της: την αφαίρεση του «χαρτοφυλακίου» των Εξωτερικών που ήταν το φόρτε της. Σαν να δικαίωνε το Σαμαρά που δεν την έστειλε στην Κομισιόν.
Οι γνωρίζοντας λένε ότι οι σχέσεις των δυο αδελφών κρέμονται από μια κλωστή: είναι η υποψηφιότητα του Κώστα Μπακογιάννη στο δήμο Αθηναίων. Αν την αρνηθεί ο Κυριάκος θα υπάρξουν … εκατέρωθεν διάγραφες. Νάτη και η Ντάμα.
Σε ρεπορτάζ του εγκύρου Άρη Ραβανού στο Βήμα της Κυριακής, καταγράφηκε η δραστηριότητα του Αντώνη Σαμαρά , αλλά και οι απόψεις του το τελευταίο διάστημα. Αν συνθέσει κανείς τις πληροφορίες που παρατίθενται , με άλλες που ήδη έχουν γίνει γνωστές και το ύφος της δημόσιας παρουσίας του πρώην πρωθυπουργού, προκύπτει ότι αισθάνεται πάντα ως «πατερούλης» του Κυριάκου.
Όχι μόνο δεν κάθεται στο σπίτι του ως απόμαχος αλλά «είναι έτοιμος να προσφέρει». Ο εστί μεθερμηνευόμενο, ότι ο Σαμαράς -που είναι υπομονετικός τύπος- θα είναι ευτυχής αν στις επόμενες εκλογές προκύψει ένα εκλογικό αποτέλεσμα που θα δίνει την πρωθυπουργία στη ΝΔ, ως πρώτο κόμμα, αλλά … όχι και στον Κυριάκο. Οπότε θα καταλήξουν σ’ αυτόν -που ήταν έτοιμος να βγάλει τη χώρα από το Μνημόνιο. Νάτος και ο άλλος Ρήγας.
Αν σηκώσει κανείς το κεφάλι πάνω από αυτό το σκηνικό, θα διακρίνει τη φιγούρα του Κ. Καραμανλή. Έχοντας καθαρές σχέσεις με της πάντες στη ΝΔ, προσέχοντας με ευλάβεια να μην εκληφθεί από κανέναν ότι παρεμποδίζει καθ’ οιανδήποτε τρόπο τη δουλειά του Κυριάκου -όπως έκανε άλλωστε και με τον Σαμαρά- μαζεύει δικαιώσεις.
Μετά τον βασικό μέτοχο, ήλθε η δικαστική απόφαση για το Βατοπέδι. Στο γραφείο του καθημερινά συρρέουν… προσκυνητές από τη βάση της συντηρητικής παράταξης, αλλά και πρόσωπα από όλο τον πολιτικό χώρο -πλην της ακροδεξιάς- που ζητούν τη γνώμη του, ή τον ….ενημερώνουν. Ποτέ άλλοτε κανείς πρώην επικεφαλής κόμματος δεν είχε τόση αποδοχή, όχι μόνο από τους οπαδούς, αλλά και από τους αντιπάλους του.
Ο Καραμανλής το εννοεί ότι δεν ενδιαφέρεται για τη ηγεσία της ΝΔ και την επιστροφή σε αντίστοιχους ρόλους. Αλλά δεν μπορεί να εμποδίσει κανέναν να τον θεωρεί παραταξιάρχη. Ιδού και ο Βαλές.
Έχουμε λοιπόν ένα επιτραπέζιο παιχνίδι σαν την τράπουλα, που παίζεται όμως κάτω από το τραπέζι και έχει σαν χαρακτηριστικό ότι στη «μοιρασιά» ο αρχηγός κρατάει τον Άσσο, άντε και κανένα μπαλαντέρ. Εκ της θέσης του όμως, όχι επειδή επιβάλλεται ως φυσικός επικεφαλής. Ο Μητσοτάκης είναι πάντα ο υποψήφιος Πρωθυπουργός για τη ΝΔ, αλλά χωρίς την αύρα του ηγέτη της παράταξης.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης τα σπαθιά απλώς μπήκαν στα θηκάρια, δεν παραδόθηκαν στην κομματική οπλοθήκη. Με το παραμικρό μπορεί να ξαναβγούν και όσοι πιστεύουν ότι μπορούν να ηγηθούν αυτού του κόμματος περιμένουν αφορμή.
Ένα εκλογικό αποτέλεσμα κατώτερο του κλίματος περί αυτοδυναμίας που καλλιεργεί το σύστημα του Κυριάκου θα είναι σίγουρα η αρχή νέας παρτίδας. Μπορεί να είναι όμως και κάτι που θα συμβεί νωρίτερα. Π.χ. το ενδεχόμενο να συρθεί η ΝΔ στην προσυπογραφή των μέτρων του Μνημονίου για την περίοδο μετά την συνταγματική λήξη της Βουλής. Ένα ριμέικ του 2012 με τον Σαμαρά, αλλά όχι απαραιτήτως με την ίδια κατάληξη...
anoixtoparathyro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.