Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

Ο θυμός ως πολιτικό μέγεθος

Τις ώρες που θα διαβάζονται αυτές οι γραμμές θα ξέρουμε όλοι το αποτέλεσμα των εκλογών στις ΗΠΑ. Την ώρα, όμως, που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα, το παραμικρό φως, για το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών. Για πρώτη φορά έχει κλονιστεί μέσα μου η εμπιστοσύνη στις δημοσκοπήσεις.
Όχι, βέβαια, όταν υπάρχουν τεράστιες διαφορές ανάμεσα στους νικητές και τους ηττημένους. Ούτε όταν τα πράγματα είναι τόσο στατικά. Που δεν είναι σήμερα. Σχεδόν όλος ο κόσμος βράζει. Σε Ανατολή και Δύση. Υπάρχει θυμός. Εναντίον όλων. Εναντίον των απέναντι. Μας ενώνει φόβος, ο θυμός και μια απροσδιόριστη αγανάκτηση. Φταίνε οι άλλοι.
Αυτό το φαινόμενο πρέπει να μελετηθεί. Κάποιοι από εμάς υποστηρίζουν ότι βασική πηγή αυτού του θυμού είναι η διεύρυνση των εισοδηματικών ανισοτήτων. Αυτό, φαίνεται, πως δεν αρκεί.

Γιατί, πάρτε παράδειγμα, το τι συμβαίνει σήμερα στην Αμερική. Τη Χίλαρι Κλίντον την υποστηρίζουν, από τη μία μεριά, τα πιο μορφωμένα στρώματα της αμερικανικής κοινωνίας. Που, κατά κανόνα, απολαμβάνουν ή συμμετέχουν στην αμερικανική ευημερία. Και από την άλλη, υποστηρίζουν τη γυναίκα αυτή οι μαύροι, οι ισπανόφωνοι και οι μειονότητες γενικά. Αυτοί, δηλαδή, που κατά τεκμήριο, ανήκουν στα φτωχότερα στρώματα της κοινωνίας.
Και ποιοί υποστηρίζουν τον Τραμπ; Ένα σκληρό κατεστημένο. Που απαρτίζεται από πολύ πλούσιος ανθρώπους. Και από φτωχούς λευκούς. Μπερδεμένα τα πράγματα, θα σπεύσει κάποιος να συμπεράνει. Δεν θέλω να το αμφισβητήσω το φαινόμενο αυτό, ως προς την πολυπλοκότητά του. Εμμένω, όμως, στην αρχική μου διαπίστωση ότι τους οπαδούς του Τραμπ τους ενώνει ο φόβος. Και συνακόλουθα και το μίσος.
Είναι μεγάλο κρίμα για την Αμερική ότι όλες οι διαδικασίες κατέληξαν, στο να ανταγωνίζονται, για την κορυφαία πολιτική θέση των ΗΠΑ, τα δύο συγκεκριμένα πρόσωπα. Η επιλογή είναι ανάμεσα στο πολύ κακό και το κακό. Η Χίλαρι Κλίντον βαρύνεται με πολλά αμαρτήματα. Προφανώς, δεν είναι ρατσίστρια. Προφανώς, έχει μια ανεκτή αντίληψη για τα παγκόσμια πράγματα. Τα βάρη, όμως, που χαμηλώνουν τους ώμους της, είναι πολλά. Γι΄ αυτό και οι νέοι της Αμερικής δεν συμμετέχουν σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση.
Όποιος και να κερδίσει – και αυτό θα το ξέρετε έγκαιρα – η Αμερική δεν θα είναι όπως πριν. Με τεράστιες, έως και δραματικές, επιπτώσεις σε όλο τον κόσμο. Ακόμα και για μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Αρχειοθήκη ιστολογίου