«Παιδιαρίσματα» σε συνθήκες ακραίας ρευστότητας

Η απειλή του Αλέξη Τσίπρα για εκλογές είχε πολλούς αποδέκτες. Όχι μόνο την κοινοβουλευτική του ομάδα. Ούτε μόνο συγκεκριμένο εκλογικό ακροατήριο. Είχε και διεθνείς αποδέκτες. Έτσι οι τελευταίοι το κατανόησαν. Γι’ αυτό και οι ακαριαίες αντιδράσεις τους.
Η κοινοβουλευτική ομάδα έπρεπε, αυτή πρώτη, να την ακούσει. Να τη νιώσει καλύτερα. Για δύο λόγους.

Ο πρώτος: Να κινητοποιηθούν, επιτέλους. Οι περισσότεροι βουλευτές είναι μουδιασμένοι. Σίγουρα, η νέα Υπουργός Εργασίας θα προβεί σε κάποιες υποχωρήσεις. Κάθε μια πονάει, από μόνη της. Γι’ αυτό και οι εκείνοι δεν «βγαίνουν» εύκολα μπροστά στο λαό. Δεν ξέρουν τι τους περιμένει. Δεν νιώθουν άνετα, απ’ την ενημέρωση που τους παραχωρείται. Ούτε ξέρουν τι, αμέσως μετά, θα κληθούν να ψηφίσουν.

Τις τελευταίες ημέρες κατατέθηκαν δύο νέα πολυσέλιδα νομοσχέδια. Η ίδια η Κυβέρνηση τα χαρακτήρισε ως «προαπαιτούμενα» της δεύτερης αξιολόγησης. Θα έλθουν και άλλα «προαπαιτούμενα». Και, αν η Κυβέρνηση μελετήσει επιμελώς τα κείμενα, που υπέγραψε ακόμα και τον περασμένο Μάιο στο Eurogroup, θα αντιληφθεί, επιτέλους, ότι έχει ήδη υπογράψει το «προσύμφωνο» του τέταρτου ή και ενδεχομένως και του πέμπτου Μνημονίου!

Ο δεύτερος: Η κοινοβουλευτική ομάδα είναι το καταλληλότερο ακροατήριο για να επιβεβαιωθεί η σοβαρότητα του περιεχομένου της απειλής των εκλογών. Μια ολόιδια απειλή, στο πλαίσιο συνεδρίασης του Υπουργικού Συμβουλίου μπορεί να τους μπερδέψει. Δεν θα ξέρουν οι αποδέκτες, αν τους αφορά η απειλή.

Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα του εκλογικού σώματος, που μπορεί να αποτελέσει τη «δεξαμενή» των υποψηφίων εκλογέων του ΣΥΡΙΖΑ στην επόμενη αναμέτρηση. Όποτε και αν προκύψει. Σ’ αυτούς πρέπει ο Αλέξης Τσίπρας να αποδείξει ότι επιδεικνύει μια «μαγκιά», που διαθέτει κάθε «Ελληνάρας». «Θα τους τα πει και θα τα βροντήξει» ο Αλέξης στους «φασίστες της Ευρώπης». Δεν θα δεχθεί κανένα όρο τους. Δεν θα συζητά, πια, με κανένα Σόιμπλε!

Υπάρχει μία τρίτη κατηγορία αποδεκτών. Οι δανειστές – εταίροι μας! Σαν να τους λέει ο Αλέξης: «Άμα με πιέσετε πολύ, εγώ θα σας ξεφύγω… Μέσα από εκλογές». Και «γαία πυρί μειχθήτω»! Για όλους σας!

Αυτό είναι το πιο σημαντικό ακροατήριο. Έλα, όμως, που τον μάθανε και ξέρουν και τις πολιτικές και διαπραγματευτικές «ντρίπλες» του και τις αντοχές του. Και, επειδή εκείνοι ξέρουν καλύτερα το κόστος του χαμένου χρόνου του έστειλαν το δικό τους μήνυμα. Με εξαιρετική ταχύτητα. Ματαίωσαν τη συνάντηση της περασμένης Παρασκευής των Υπουργών Οικονομικών των κυριότερων χωρών της Ευρωζώνης, γνωστή ως Washington Group. Στο Βερολίνο. Αυτήν που προγραμμάτιζαν για την οργάνωση και λήψη των μέτρων ελάφρυνσης του ελληνικού Δημόσιου Χρέους. Υπό την αυστηρή καθοδήγηση της Γερμανίας. Και συγκεκριμένα του Σόιμπλε. Μια συνάντηση μετά την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, που τη θεωρούν δεδομένη. Μαζί με την αντίστοιχη υποταγή της ελληνικής Κυβέρνησης.

Ο Σόιμπλε δεν ντράπηκε να ομολογήσει την αιτία της ματαίωσης. Για να μην πάρουν αέρα τα μυαλά μας! Και ο Ντάισελμπλουμ «ήρθε καπάκι»! «Έδεσε»! Πρόσθετα μέτρα και μετά το 2018! Άλλη μια επιβεβαίωση για το «προσύμφωνο» σύναψης τέταρτου και, ενδεχομένως, πέμπτου Μνημονίου.

Και όλα αυτά μαζί με άλλα καυτά ζητήματα σε ένα εξαιρετικά ρευστό διεθνές περιβάλλον.

Ο Τραμπ έχει προωθήσει ήδη τις πρώτες επιλογές. Που αποδεικνύουν ότι δεν έχει εγκαταλείψει τα βασικά χαρακτηριστικά της προεκλογικής του ρητορείας και υποσχεσιολογίας. Οι άμεσοι συνεργάτες του συγκαταλέγονται στους πιο φλογερούς κήρυκες των πιο ακραίων θέσεων. Αρκετές από αυτές μας αφορούν. Ειδικά αυτές, που επηρεάζουν άμεσα την ασφάλεια και την ειρήνη της Ευρώπης.

Ο Ερντογάν έθεσε επισήμως ζήτημα αναθεώρησης της Συνθήκης της Λοζάνης. Με εκείνη τη Συνθήκη επιβεβαιώθηκαν και οριστικοποιήθηκαν τα μεταξύ μας τα μεταξύ μας εδαφικά ζητήματα. Μέχρι σήμερα, όμως, έχουν λάθος διαβάσει τους μακροπρόθεσμους στόχους αυτής της κίνησής του. Αρκετοί δεν έχουν μελετήσει την ιστορικότητα εκείνης της Συνθήκης. Με αυτήν ουσιαστικά ιδρύθηκε το σύγχρονο τουρκικό «κεμαλικό» κράτος. Και ο Ερντογάν διεκδικεί την οθωμανική κληρονομιά και τα πετρέλαια της Μοσούλης.

Η ρευστότητα επιτείνεται από την άνοδο του ακραίου λαϊκισμού και δημαγωγίας προς όλα τα άκρα, σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Αχ οι δικοί μας! Νομίζουν ότι είναι μέλη ή ακόμα και Πρόεδροι του Δεκαπενταμελούς! Και έτσι συμπεριφέρονται.