Θα σε αποχαιρετήσω με την ειλικρίνεια που μόνο οι αληθινοί σύντροφοι μπορούν να απευθύνονται ο ένας στον άλλο.
Δυστυχώς ο Θεός παίρνει κοντά του τους μεγάλους επαναστάτες – πριν λίγο καιρό μας πήρε και τον Τσάβες – κι αφήνει τους δυνάστες ζωντανούς στα καροτσάκια τους να μας ποδοπατάνε την αξιοπρέπεια με τα κωλομνημόνια που μας υποχρεώνουν να ψηφίζουμε απανωτά με τη βοήθεια και της ανάλγητης δεξιάς.
Πορευτήκαμε πάντα παράλληλους επαναστατικούς δρόμους, σύντροφε Φιντέλ.
Δυστυχώς ο Θεός παίρνει κοντά του τους μεγάλους επαναστάτες – πριν λίγο καιρό μας πήρε και τον Τσάβες – κι αφήνει τους δυνάστες ζωντανούς στα καροτσάκια τους να μας ποδοπατάνε την αξιοπρέπεια με τα κωλομνημόνια που μας υποχρεώνουν να ψηφίζουμε απανωτά με τη βοήθεια και της ανάλγητης δεξιάς.
Πορευτήκαμε πάντα παράλληλους επαναστατικούς δρόμους, σύντροφε Φιντέλ.
Εσύ ξεκίνησες την μεγάλη σου επανάσταση με την απόβαση στον κόλπο των χοίρων κι εγώ με το κόλπο των καταλήψεων.
Ο καθένας κράτησε την εξουσία με τον τρόπο του βέβαια.
Ο καθένας κράτησε την εξουσία με τον τρόπο του βέβαια.
Εσύ δεν χρειάστηκε να κάνεις ποτέ εκλογές, εγώ πάλι κάνοντας τρεις φορές μέσα στον προηγούμενο χρόνο.
Διαφορετική συμπεριφορά είχαμε επίσης για τους αντιφρονούντες μας. Τους δικούς σου προτιμούσες να τους προφυλάσσεις σε ειδικούς χώρους, τους δικούς μου προτιμώ να τους διορίζω προέδρους στα Φεστιβάλ.
Σύντροφε Φιντέλ,
Δεν ξέρεις πόσοι από τους πρώην συντρόφους πρόδωσαν τον αγώνα μας και δεν ψήφισαν τα επαναστατικά μνημόνια στη Βουλή. Ντρόπιασαν το όνομα και την ιστορία σου.
Και δεν ξέρεις ακόμα πόσοι μαλάκες υπάρχουν στην Ελλάδα και που χρειάστηκε το θάρρος ενός επαναστάτη υπουργού για να τους ξεμπροστιάσει.
Εκ μέρους των ελάχιστων υπολοίπων Ελλήνων σου μεταφέρω την βαθιά τους ευγνωμοσύνη και τον απέραντο σεβασμό τους.
Κοιμήσου ήσυχος κομαντάντε.
Εμείς (κάνουμε πως) κυβερνάμε.
Δεν ξέρεις πόσοι από τους πρώην συντρόφους πρόδωσαν τον αγώνα μας και δεν ψήφισαν τα επαναστατικά μνημόνια στη Βουλή. Ντρόπιασαν το όνομα και την ιστορία σου.
Και δεν ξέρεις ακόμα πόσοι μαλάκες υπάρχουν στην Ελλάδα και που χρειάστηκε το θάρρος ενός επαναστάτη υπουργού για να τους ξεμπροστιάσει.
Εκ μέρους των ελάχιστων υπολοίπων Ελλήνων σου μεταφέρω την βαθιά τους ευγνωμοσύνη και τον απέραντο σεβασμό τους.
Κοιμήσου ήσυχος κομαντάντε.
Εμείς (κάνουμε πως) κυβερνάμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.