Η πρώην υπουργός και πρόεδρος του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη Άννα Διαμαντοπούλου αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Έθνος» για τις πολιτικές εξελίξεις και το αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις.

Ο υπ. Οικονομικών και διαπραγματευτής της κυβέρνησης υπέγραψε το παρακάτω κείμενο (53) που αποτελεί κατά την άποψή μου και το «DNA» του ΣΥΡΙΖΑ: «Ουσιαστικά μιλάμε για δύο αντίπαλα πολιτικά σχέδια, για δύο ανταγωνιστικούς κόσμους, για δύο διαφορετικά αξιακά φορτία.

 Θα το τονίσουμε για άλλη μια φορά: δεν υπάρχουν εθνικά σχέδια, ούτε η διχασμένη έτσι κι αλλιώς κοινωνία έχει ανάγκη από εθνικές συναινέσεις. Η κοινωνική πόλωση, οι τεράστιες κοινωνικές ανισότητες δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για τέτοιου είδους συνεννοήσεις, για οικουμενικές ή άλλου τύπου κυβερνήσεις.

Αντίθετα είναι η στιγμή των διαχωριστικών γραμμών με βάση τις ανάγκες των πολλών και κυρίως αυτών που έχουν πληγεί περισσότερο και βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας». Ας τo μεταφράσουμε με βάση το σημερινό αδιέξοδο της διαπραγμάτευσης:

• Δεν υπάρχει καμία περίπτωση εθνικής συνεννόησης. Ή η κυβέρνηση θα λύσει το πρόβλημα ή θα τα παρατήσει, που σημαίνει εκλογές ή δημοψήφισμα για τη δραχμή.

• Ιδεολογικοποίηση του διχασμού. Η κυβέρνηση δεν είναι όλων των Ελλήνων, εκπροσωπεί το δικό της 20%, αυτό συσπειρώνει ως βάση του κομματικού συμφέροντος γιατί το εθνικό δεν αναφέρεται πουθενά.

• Απορρίπτει το εθνικό σχέδιο, δηλ. σχέδιο για την παραγωγή εθνικού πλούτου που εμπλέκει όλους τους Ελληνες και για τη δίκαιη αναδιανομή του.

• Αναφέρεται σε αντίπαλα πολιτικά σχέδια με βάση την κοινωνική πόλωση και τις διαχωριστικές γραμμές. Το σχέδιο που βλέπουμε είναι: να εξαφανίζεται η μεσαία τάξη και να αποδεκατίζονται οι δομές κοινωνικών αγαθών (Παιδεία, Υγεία, συντάξεις) δήθεν προς υπεράσπιση των φτωχών. Οταν όμως δεν υπάρχει σχέδιο παραγωγής, αυτή η εσωτερική αναδιανομή οδηγεί στη συνολική φτωχοποίηση και ισοπέδωση προς τα κάτω. Εξαθλίωση που σημαίνει πολιτική πελατεία των άκρων και του λαϊκισμού.

• Τέλος ας δούμε την έννοια του αξιακού φορτίου μέσα από το πρίσμα όσων συμβαίνουν στην Παιδεία: Μετά τα πρότυπα κατάργησαν χθες σε 1.300 σχολεία τα αγγλικά, το θέατρο, τη μουσική, τη φιλαναγνωσία και τινάζουν στον αέρα τη δημόσια πιστοποίηση γλώσσας και πληροφορικής. Αφού δεν μπορούν σε όλα τα σχολεία, αντί να παλέψουν για το 35% που έμεινε, καταργούν το 65%. Ολοι ίσοι στον ελάχιστο παρονομαστή.

Θα πορευθούμε λοιπόν στην όποια επιλογή με βάση τη δημιουργία ενός διχαστικού δίπολου. Ενα δίπολο που στηρίζεται αφενός στην αδυναμία δημιουργίας εθνικού πλούτου και αφετέρου στη διάθεση βίαιης αναδιανομής του υφιστάμενου. Επειδή λοιπόν δεν μας δίνουν (οι κακοί ξένοι) χρήματα να μοιράσουμε σε όσους έχουν ανάγκη και αρνούμαστε την προσέλκυση επενδύσεων και την επανεκκίνηση της οικονομίας, θα τα πάρουμε από όσους έχουν ακόμα εδώ για να τα δώσουμε σε εκείνους που δεν έχουν. Και η ικανοποίησή τους να προέλθει όχι από την οικονομική τους άνοδο, αλλά από την οικονομική κάθοδο των άλλων. Εκτός αν μοιράσουν σε όλους… δραχμές.

ΑΝΝΑ  ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ