Γεννιέται νέο πολιτικό τοπίο...

Δεν χρειάζεται να περιμένουμε την 25η Ιουνίου και τα αποτελέσματα των δεύτερων εκλογών για να βγάλουμε ορισμένα συμπεράσματα για το πολιτικό ...μας σύστημα. Σίγουρα είναι σε αναδιάταξη. Σε τρικυμία. Αυτό σημαίνει ότι νέες ισορροπίες θα γεννηθούν, νέα πρόσωπα θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στα κόμματα, τα ίδια κόμματα δεν θα είναι πλέον ίδια… 

Το πολιτικό μας σύστημα ασφυκτιούσε. Ήθελε μία ανανέωση. Η προηγούμενη έγινε με μία κατάρρευσή - ανανέωση λόγω των μνημονίων, με μία βίαιη προσαρμογή και την εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του παλιού ΠΑΣΟΚ. Τώρα ανασυντίθεται σε μία μεταμνημονιακή εποχή.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην ουσία άλλαξε τη Νέα Δημοκρατία. Αν ζούσε ο πατέρας του, θα έλεγε πιθανότατα ότι «παίρνει το αίμα του πίσω» από όσους τον χλεύαζαν ως ξένο και ξενόφερτο στην καραμανλική δεξιά. Ο Μητσοτάκης τώρα στην ουσία δημιουργεί ένα νέο κόμμα στο χώρο της ευρύτερης συντηρητικής παράταξης, μία νέα εκδοχή της ελληνικής κεντροδεξιάς, της ευρωπαϊκής χριστιανοδημοκρατίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τα υψηλά ποσοστά άνω του 30% φαίνεται να ξεφούσκωσε και να τίθενται εκ των πραγμάτων ζητήματα για τη μελλοντική πορεία του. Αν πάει κάτω από το 20% ίσως ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας ανοίξει τη συζήτηση για την επόμενη μέρα και την επόμενη ηγεσία. Αν ενισχυθεί πάνω από το 20%, πιθανότατα με άνεση χρόνου θα τεθεί το πρόβλημα προς τα πού και πώς πορεύεται και τί αλλαγές σε πολιτική και πρόσωπα πρέπει να κάνει…

Ο νέος παίκτης, ο Νίκος Ανδρουλάκης φάνηκε από την αρχή ότι θέλει μια ήσυχη τετραετία στην αντιπολίτευση. Η τετραετία αυτή θα είναι η τετραετία οικοδόμησης ενός κόμματος έτσι που το φαντάζεται ο Ανδρουλάκης. Από την επιλογή στελεχών στη Βουλή χτίζει ένα νέο ΠΑΣΟΚ που φιλοδοξεί να κοντράρει στα ίσια τον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος θα εκφράζει την κεντροαριστερά στην Ελλάδα. Από κει και πέρα, αργότερα, μπορεί να μιλήσει για συμμαχίες και για συγκλίσεις με άλλα κόμματα.

Το προσωποπαγές κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου μοιάζει να αντικαθιστά το προσωποπαγές κόμμα του Γιάνη Βαρουφάκη. Ανεβαίνει το ένα, κατακρημνίζεται το άλλο.

Πιθανότατα νέο στοιχείο του πολιτικού φάσματος να είναι το πλασάρισμα στην Ακροδεξιά, δίπλα στον απλουστευτικό, λαϊκιστικό λόγο του Βελόπουλου, μιας «χριστοδουλικής» εκδοχής της υπερορθόδοξης, υπερπατριωτικής ακροδεξιάς, με ένα κόμμα, τη Νίκη, που πιο πολύ θυμίζει θρησκευτική σέχτα, παρά πολιτικό κόμμα.

Μετά τις εκλογές, το σίγουρο είναι ότι θα πορευόμαστε σε ένα νέο, διαφορετικό, πολιτικό σκηνικό...

ethnos.gr