Το πένθος βαρύ. Απλώνεται πάνω από ολόκληρη τη χώρα. Όμως, πένθος δε σημαίνει σιωπή.
Τα ερωτήματα αμείλικτα.
Πότε σταμάτησε η τηλεδιοίκηση και η φωτοσήμανση στο σημείο της τραγωδίας; Πότε θα έπρεπε να έχει αποκατασταθεί; Γιατί δεν εισακούστηκαν οι εκκλήσεις των εργαζομένων που ζουν καθημερινά αυτή την προβληματική κατάσταση; Τι έκανε τόσο καιρό το υπουργείο, ο ΟΣΕ και η ΕΡΓΟΣΕ;
Ο αρμόδιος υπουργός έλεγε πριν λίγο καιρό ότι είναι ντροπή να μιλάει η αντιπολίτευση για ζητήματα ασφαλείας στα τρένα. Μετά από λίγες μέρες ήρθε η τραγωδία των Τεμπών.
Ο Πρωθυπουργός προσπαθήσει να αποσείσει και πάλι τις κυβερνητικές ευθύνες. Επικαλείται διαχρονικές παθογένειες. Όμως, κυβερνά τέσσερα χρόνια. Οι κυβερνήσεις υφίστανται για να αντιμετωπίζουν τις παθογένειες. Δε στέκει να τις επικαλούνται. Ούτε να τις διαιωνίζουν.
Το «επιτελικό κράτος» ένα ακόμα επικοινωνιακό του κατασκεύασμα. Κατέρρευσε από τις διαδοχικές αποτυχίες.
Στα τέλη του 2014 υπογράφτηκε η Σύμβαση 717 για το έργο Αναβάθμισης του Συστήματος Τηλεδιοίκησης Αθήνα- Θεσσαλονίκη. Το έργο έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί σε δύο χρόνια, ώστε η τεχνολογία να αντιμετωπίζει το όποιο ανθρώπινο λάθος. Πέρασαν σχεδόν εννιά χρόνια και το έργο ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί.
Οι ευθύνες για τις ολιγωρίες και τις καθυστερήσεις στα έργα είναι μεγάλες και αφορούν τις δύο τελευταίες κυβερνήσεις: Τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ και αυτή της Νέας Δημοκρατίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.