Μαύρη παιδαγωγική, άραχλη πολιτική...

Θα μπορούσε κανείς να γράψει χιλιάδες λέξεις για τα σημαίνοντα και τα σημαινόμενα της χθεσινής ημέρας και τα πολλαπλά, βαρύνουσας σημασίας, μηνύματα που έστειλε –διά λόγου και ράβδου– η κυβέρνηση στην εκπαιδευτική κοινότητα. Τι είδαν λοιπόν χθες τα νιάτα της χώρας, στο όνομα των οποίων –και «για το καλό τους» ανυπερθέτως– λειτουργούν ο... πρωθυπουργός και η υπουργός Παιδείας;

Η κυβέρνηση χθες έστησε μια φιέστα στο Μέγαρο Μουσικής για να δοξολογήσει εαυτήν για το... έργο της στην Παιδεία αυτήν την τετραετία. «Σιωπηλή επανάσταση» χαρακτήρισε τα έργα και τις ημέρες της κ. Κεραμέως ο κ. Μητσοτάκης – αν και «σιωπηλή» θα ήθελε ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα, που έξω από το Μέγαρο έφαγε για άλλη μια φορά το ξύλο της χρονιάς της, διότι προφανώς δεν συμμερίζεται με ζήλο τον κυβερνητικό ενθουσιασμό.

Από το ρεπερτόριο του πρωθυπουργού ασφαλώς δεν θα μπορούσε να λείπει το πολωτικό ψευτοδίλημμα επάνω στο οποίο έστησε όλο το αφήγημα της στρατηγικής του για την παιδεία («Είμαστε με τις βιβλιοθήκες και όχι με τις βαριοπούλες»), ενόσω έξω δούλευαν τα ελαφριά κλομπ. Η ταξική μεροληψία της πολιτικής του βαφτίστηκε «διαχωριστική γραμμή» απέναντι στις «ιδεοληψίες που έρχονται από το χθες» και, φυσικά, από την αξιωματική αντιπολίτευση.

Ας μιλήσουμε για ιδεοληψίες, λοιπόν, την ώρα που εμμονικά (και κουτοπόνηρα) η κυβέρνηση μεθοδεύει την κατάργηση του άρθρου 16 και ανοίγει διάπλατη λεωφόρο στα ιδιωτικά κολέγια. Χθες, κυκλοφόρησε το περιεχόμενο της «εισαγωγικής επιμόρφωσης» στην οποία υποχρεώνει το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής 20.000 νεοδιόριστους προκειμένου να τους αξιολογήσει και να τους μονιμοποιήσει. Αναφέρουμε ένα χαρακτηριστικό –και εξωφρενικό– παράδειγμα...

Θυμίζοντας τις πιο μαύρες μέρες που πέρασε αυτός ο τόπος και απηχώντας το δόγμα της μαύρης παιδαγωγικής, οι εκπαιδευτικοί μας λοιπόν καλούνται να εκπαιδευτούν στο πώς να «αντιμετωπίσουν» έναν μαθητή που «δεν συμμορφώνεται στους κανόνες» και που «είναι ιδιαίτερα ανθεκτικός στη στάση του, πνεύμα αντιλογίας έως και αναρχικός». Δεν θα περιμέναμε κάτι καλύτερο από μια κυβέρνηση της οποίας ο αρμόδιος για τα Πανεπιστήμια υφυπουργός ανέφερε ως «πιο εμβληματική στιγμή» στη θητεία του τη «σύλληψη τεσσάρων ατόμων στην ΑΣΟΕΕ».

Αυτά είδαν τα νιάτα της χώρας χθες. Βλέπουν όμως και κάτι ακόμα εδώ και πολλές μέρες και το αποτυπώνει το σύνθημα των αγωνιζόμενων δασκάλων: «Οι εκπαιδευτικοί διδάσκουν και όταν αγωνίζονται». Στο μάθημα του μέλλοντος και της ζωής, αυτό είναι το καλύτερο...

efsyn.gr