Μητσοτάκης: Τον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο θα τον κρίνει η Ιστορία

 

"Με τον θάνατό του γράφεται, τώρα, και σε ανθρώπινο επίπεδο, ο τυπικός επίλογος ενός κεφαλαίου που έχει κλείσει οριστικά με το δημοψήφισμα του 1974. Τον λόγο, πλέον, έχει η Ιστορία" αναφέρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε δήλωσή του για τον θάνατο του Κωνσταντίνου Γλυξμπουργκ.

Η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα πολιτικό δίλημμα, καθώς η οικογένεια Γλυξμπουργκ επιθυμεί ο τέως βασιλιάς να τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα στη Μητρόπολη.

Εάν η κυβέρνηση δεν κάνει το αίτημα αποδεκτό, φοβάται πως θα χάσει ψήφους της φιλοβασιλικής δεξιάς και μάλιστα τη στιγμή που η Νέα Δημοκρατία αντιμετωπίζει απειλές εκ

δεξιών. Σημειωτέον ότι ο υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνις Γεωργιάδης, ήταν ο πρώτος που έσπευσε να εκφράσει τα συλλυπητήρια του μέσω twitter και ακολούθησε ο υπουργός Υγείας Θάνος Πλεύρης, αλλά και ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, Στέλιος Πέτσας.

Εάν το Μαξίμου κάνει αποδεκτό το αίτημα της οικογένειας Γλύξμπουργκ όμως, κινδυνεύει να χάσει τους κεντρώους, πασοκογενείς, αλλά και κεντροδεξιούς ψηφοφόρους. Και το πρωθυπουργικό επιτελείο γνωρίζει ότι οι εκλογές κερδίζονται στο κέντρο...

Τα διαδικαστικά της κηδείας του Κωνσταντίνου Γλυξπουργκ θα συζητηθούν ειδικότερα σύμφωνα με πληροφορίες σε διυπουργική σύσκεψη σήμερα, μετά τον πρωινό καφέ στο Μαξίμου. Φαίνεται ότι δεν είναι στο τραπέζι η κηδεία δημοσία δαπάνη, ενώ μία σωλομώντεια λύση για την κυβέρνηση θα ήταν η οικογένεια Γλύξμπουργκ να θελήσει ο έκπτωτος μονάρχης να ταφεί στο Τατόι και άρα να τεθεί εκεί σε ένα - πιο ελεγχόμενο επικοινωνιακά και άρα πολιτικά - λαϊκό προσκύνημα. Έτσι το Μαξίμου πιστεύει ότι θα έχει και την δημοκρατική πίτα ολόκληρη και το φιλοβασιλικό σκύλο χορτάτο.

Η δήλωση του πρωθυπουργού

Η πολυκύμαντη διαδρομή του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου σημάδεψε και σημαδεύτηκε από ταραγμένες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας του τόπου. Από τραύματα τα οποία επούλωσαν, ωστόσο, οι επιλογές, η ελεύθερη συνείδηση και η ωριμότητα του λαού μας. Αλλά και η διακριτική, είναι αλήθεια, στάση του ιδίου σε όλα τα χρόνια της Μεταπολίτευσης.

Με τον θάνατό του γράφεται, τώρα, και σε ανθρώπινο επίπεδο, ο τυπικός επίλογος ενός κεφαλαίου που έχει κλείσει οριστικά με το δημοψήφισμα του 1974. Τον λόγο, πλέον, έχει η Ιστορία. Αυτή θα κρίνει δίκαια και αυστηρά τον Κωνσταντίνο της δημόσιας ζωής. Γιατί τον άνθρωπο Κωνσταντίνο τον συνοδεύει, ήδη, η θλίψη και ο σεβασμός μπροστά στην απώλεια της ίδιας της ζωής.

Απευθύνω τα ειλικρινή συλλυπητήριά μου στην οικογένειά του.