Δημόσιο χρήμα, γαλάζιο πλιάτσικο...

Η Ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΑΔΗΣΥ), οργανισμός που ελέγχει την τήρηση των κανόνων διαφάνειας και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τις δημόσιες συμβάσεις, έχει από το καλοκαίρι προειδοποιήσει την κυβέρνηση να βάλει φρένο στη «βιομηχανία» απευθείας αναθέσεων που άνοιξε, ιδιαίτερα με πρόσχημα την πανδημία.

Το έκτακτο έγινε τακτικό και η εξαίρεση κανόνας, έλεγε με λίγα λόγια η ανεξάρτητη αρχή με... έγγραφό της προς τους υπουργούς Ανάπτυξης, Υποδομών, Επικρατείας, προειδοποιώντας τους για τον κίνδυνο να πιαστούν στην τσιμπίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπως συνέβη με την Πορτογαλία και την Ισπανία για καταχρηστικές πρακτικές διαπραγμάτευσης χωρίς διαγωνισμό.

Το ίδιο είπε η ανεξάρτητη αρχή στις πάνω από 3.500 διοικητικές υπηρεσίες του κράτους που αναθέτουν έργα χωρίς διαγωνισμό. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, μόνο πέρσι υπογράφτηκαν σχεδόν 7.500 συμβάσεις με απευθείας ανάθεση ή με τη λεγόμενη «απλή μέθοδο των τριών», δηλαδή την πρόσκληση τριών προμηθευτών να υποβάλουν προσφορά για ένα έργο. Χωρίς διαγωνισμό, χωρίς καμιά υποχρέωση δημοσιότητας.

Μόνο το 2021, με αυτές τις αδιαφανείς διαδικασίες ανατέθηκαν συμβάσεις 800 εκατ. ευρώ. «Ζεστό» δημόσιο χρήμα μοιράστηκε σε «φίλιες» επιχειρήσεις και «κολλητούς» υπουργών, γενικών γραμματέων, επικεφαλής δημόσιων οργανισμών, που «τακτοποιήθηκαν» εκεί βάσει της γαλάζιας κομματικής επετηρίδας.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κυριολεκτικά έχει απογειώσει τη φαύλη πρακτική που προφανώς προϋπήρχε και, δυστυχώς, αγκάλιαζε και την αυτοδιοίκηση. Διόλου τυχαία νομοθέτησε το «ξεχείλωμα» των χρηματικών ορίων για τις απευθείας αναθέσεις έργων και για συμβάσεις με διαπραγμάτευση.

Μολονότι είναι εξαιρετικά δύσκολο μόνη η δημοσιογραφική έρευνα να αποκαλύψει όλους τους μηχανισμούς διασπάθισης του δημοσίου χρήματος μέσα από δεκάδες χιλιάδες απευθείας αναθέσεις, κάθε φορά που ερευνάται υπουργείο, διοικητική μονάδα ή οργανισμός, αποκαλύπτονται... τέρατα.

Αυτό συμβαίνει και με την περίπτωση που ακτινογραφεί σήμερα το ρεπορτάζ της «Εφ.Συν.». Η ΜΟΔ Α.Ε. είναι μόνο μία από τις χιλιάδες δομές του κράτους που διαχειρίζονται τους προϋπολογισμούς τους με τρόπο που να καταλήγουν σε «κολλητούς» και ημετέρους.

Αλλά ταυτόχρονα είναι η υπηρεσία που ελέγχει πώς και πού καταλήγουν οι ευρωπαϊκοί και εθνικοί πόροι των έργων, των επενδύσεων, των επιχορηγήσεων. Αν στον «ελεγκτή» επικρατεί όργιο αναθέσεων σε «κολλητούς», τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τους «ελεγχόμενους» και τα δισ. των ΕΣΠΑ ή του Ταμείου Ανάκαμψης;...

efsyn.gr