Είμαι πάρα, μα πάρα πολύ συγκινημένος, παρακολουθώντας την εκδήλωση –αφιέρωμα του αγαπημένου μας Κύκλου Ιδεών, για τον έναν και μοναδικό Παρασκευά Αυγερινό…
Όσο μου επέτρεψε η κίνηση του φακού, διέκρινα -πέραν του Παρασκευά Αυγερινού και του Βαγγέλη Βενιζέλου, τον Κώστα Σημίτη, την Άννα Διαμαντοπούλου, τον Γιάννη Μανιάτη, τον Γιάννη Τούντα, τον Μειμάρογλου, τον Σισσούρα, την Πανοπούλου, τον Σερέτη, τον Λοβέρδο, τον Δατσέρη,
και άλλες πολύ γλυκές φατσούλες από τα παλιά, που παρέμειναν γλυκές κι ας πέρασαν τα χρόνια κι ας μεγάλωσαν…
Για να μην σας κουράσω και επειδή είμαι βαθειά συγκινημένος, θα με συγκρατήσω και θα περιορίσω τις αναμνήσεις μου και τον λόγο συγκίνησης σε 2 πρόσωπα: Τον Παρασκευά μας, και τον Γιάννη Τούντα … (αδικώντας όλα τα άλλα πρόσωπα που ανάφερα ή δεν ανάφερα από τους παρόντες στην εκδήλωση)!
Επί πολλά χρόνια το ΕΣΥ είχε παραχαραχθεί όσον αφορά τον ιδρυτή του και τον γεννήτορα του, τον Παρασκευά. Οι ομάδες επικοινωνίες αντικατέστησαν στην εικόνα του ΕΣΥ, τον Παρασκευά με τον Γιώργο Γεννηματά. Λες και δεν υπήρξε ποτέ ο Παρασκευάς…. Σ αυτό συνέβαλε βέβαια και η Φώφη και τα στελέχη της Γεννηματικής ομάδας, που για πολλά χρόνια και πολύ επιδέξια και επίμονα κυριάρχησαν και μονοπώλησαν την ιδέα και τα γενεσιουργά πρόσωπα του ΕΣΥ αντικαθιστώντας τα πρόσωπα με άλλα πρόσωπα…
Κατέγραψα όμως και απουσίες ηχηρές και απογοητευτικές, απουσίες που διέκοψαν την συνέχεια του ΠΑΣΟΚ, για ανεξήγητους και σίγουρα απίθανους λόγους και σαχλές ίσως δικαιολογίες… Ονόματα δεν θα πω….
Ας είναι!
Ας είναι καλά ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Κύκλος Ιδεών που τίμησε εν ζωή, τον ιδρυτή του Εθνικού Συστήματος Υγείας τον Παρασκευά Αυγερινό.
Για τον Γιάννη Τούντα, απλά θέλω πάλι με συγκίνηση να ενημερώσω πολλούς από σας που δεν το γνωρίζετε, ότι στην κατάληψη της νομικής επί δικτατορίας, Πρύτανης του Πανεπιστημίου, ήταν ο πατέρας του Γιάννη που τότε αποτελούσε και ο ίδιος στόχο διαμαρτυρίας, λόγω της θεσμικής του θέσης.
Παρών όμως ήταν στην κατάληψη κι ένα όμορφο και ευγενές παληκαρόπουλο και φοιτητής της ιατρικής, ο Γιάννης Τούντας.
Ίσως μάλιστα η σχέση πατέρα-υιού, να συνέβαλε στη αναίμακτη και ειρηνική μας έξοδο από την Νομική, γιατί πιθανόν να είχαμε πολλούς νεκρούς και τραυματίες, αν δεν ήταν κοντά μας και μαζί μας, ο ίδιος ο γιος του Πρύτανη….
Από τις λίγες φορές που λυπάμαι πάρα, μα πάρα πολύ,που η δουλειά μου με κράτησε στην Κεφαλονιά (της είμαι αναγκαστικά και εθελοντικά αιχμάλωτος) και έτσι δεν θα αγκαλιάσω και δεν θα φιλήσω από κοντά, όλες αυτές τις αγαπημένες και τόσο φιλικές μου φατσούλες, όλα αυτά τα πρόσωπα που έγραψαν την πρόσφατη ιστορία της χώρας μας…
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΟΚΡΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.