Αλλού τα κακαρίσματα…

Την κανονικότητα δεν είχαμε πεθυμήσει πολλούς μήνες τώρα; Ε, δεν πιστεύω να έχετε καμιά αμφιβολία ότι ήρθε. Στο κοινωνικό πεδίο βιτριόλια και αρπαγές παιδιών από ανώμαλους, στο πολιτικό πεδίο απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες, παρακρατική μπόχα, κατηγορίες για «πολλά λεφτά» και για μίζες.
 Δεν ξέρω αν αυτή ήταν η κανονικότητα που ψάχναμε, όμως αυτήν ζούμε τούτες τις μέρες. Βεβαίως, από τα στοιχεία που βγαίνουν στην επιφάνεια γίνεται πια ολοφάνερο ότι το περίφημο ηθικό πλεονέκτημα του Σύριζα είχε κάποια μικρά προβληματάκια στην κυβερνητική του εφαρμογή, όμως και πάλι επιμένω ότι το τελευταίο πράγμα που ψάχναμε να επιβεβαιώσουμε αυτή την περίοδο ήταν αυτό. 
Λίγο ως πολύ είχαμε πάρει χαμπάρι τον τρόπο με τον οποίον κυβερνούσαν.

Δεν αντιλέγω ότι οι απομαγνητοφωνημένοι διάλογοι του Παππά με τον Μιωνή ή της συζύγου Καμμένου με αστυνομικούς διευθυντές θα είναι εξαιρετικά καλοκαιρινά αναγνώσματα, όμως το βασικό μας πρόβλημα είναι ότι πολύ λίγοι θα βρεθούν φέτος ξάπλα στις παραλίες για ανέμελες –και γεμάτες διδακτικά αναγνώσματα- διακοπές. Θέλω να πω ότι

το πραγματικό πρόβλημα της οικονομίας (άρα και της κοινωνίας) συνεχίζει να είναι η ύφεση που έφερε ο κορονοϊός και το τεράστιο πρόβλημα έλλειψης εισοδημάτων που θα εμφανιστεί τους επόμενους μήνες. Μπροστά σ’ αυτό το πρόβλημα, ο τρόπος λειτουργίας του Παπαγγελόπουλου μοιάζει υπόθεση από άλλον πλανήτη.

Βεβαίως, αφού τα στοιχεία αυτά εμφανίστηκαν, είναι λογικό και να συζητηθούν και να αξιολογηθούν. Ότι τον καιρό του Σύριζα κυκλοφορούσε πολύ κρυμμένο κασετόφωνο, είναι πασιφανές. Και ότι κυκλοφορούσαν «πολλά λεφτά» ήταν επίσης κοινό μυστικό. Ότι ο Παπαγγελόπουλος την έχει άσχημα δεν υπάρχει αμφιβολία. Πλην αυτές οι βρώμικες ιστορίες δεν γεμίζουν στομάχια. Εντυπωσιάζουν μεν τον κόσμο για μια-δυο μέρες, καθώς του επιβεβαιώνουν πρακτικά αυτά που ψυλλιαζόταν, αλλά δεν του λύνουν το πρόβλημα της δόσης που τρέχει, ούτε του γεμίζουν το ψυγείο για να περάσει ο μήνας.

Δεν λέω να μην ασχολούμαστε με τις αποκαλύψεις αυτές, εξάλλου όλα θα πάρουν τον δρόμο της δικαιοσύνης. Λέω ότι θα ήταν λανθασμένο και άτοπο για την κυβέρνηση να επενδύσει πολλά σ’ αυτές, πιστεύοντας ότι αρκούν για να την κρατήσουν ψηλά αποδοχή και δημοτικότητα. Η οικονομία και μόνο η οικονομία είναι αυτή που θα κρίνει την λαϊκή συνείδηση μακροπρόθεσμα, όλα τα υπόλοιπα ακολουθούν. Του χρόνου τέτοιον καιρό (που όλοι ελπίζουμε ότι τα πράγματα θα είναι καλύτερα), ελάχιστοι θα θυμούνται τον Μιωνή και τον Παπαγγελόπουλο όλοι όμως θα ξυπνούν το πρωί με το άγχος των χρεών που δημιούργησε το καταραμένο 2020. Άρα εκεί είναι η πραγματική μάχη και για την κυβέρνηση και για την κοινωνία. Το γεγονός ότι κάποιοι θα μπουν φυλακή επειδή έφτιαξαν παρακράτος που πίεζε να ενοχοποιηθεί αδίκως η Μαρέβα, πολύ λίγο θα απασχολήσει τον άνεργο. Και φέτος θα υπάρξουν πολλοί άνεργοι…