Μια ομάδα που δεν περνά καλά «στα γυρίσματα»...
Μπούκωσε, ξεράθηκε, λείπει η φυσική+πνευματική φρεσκάδα, προκύπτουν εύκολες ήττες, σπάζουν τα σερί το ένα μετά το άλλο.
Με άλλα (μόνον) τέσσερα ματς ως το...
φινάλε της κανονικής περιόδου, αυτή τη στιγμή ο πλέον αίσιος οιωνός για την ισορροπία και το ενδιαφέρον των πλέι-οφ είναι ότι η είσοδος του Φεβρουαρίου βρίσκει τη "μεσαία τάξη" του top-6, την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό δηλαδή, σε καλύτερη φάση από κάθε άλλη στιγμή μες στη σεζόν τους.
Αμφοτέρων το βελάκι, ξεκάθαρα δείχνει προς τα επάνω. Ανοδο. Με εξτρά αβαντάζ, ότι θα παίξουν στα πλέι-οφ "για να γουστάρουν". Δίχως την πίεση Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ για την πρωτιά. Κοντά στην ΑΕΚ και στον Παναθηναϊκό, δικαιωματικά μέλος ετούτης της μεσαίας τάξης είναι, επίσης, ο Αρης. Εναντίον του big-4, έχει ηττηθεί μονάχα από τον Ολυμπιακό. Ισοπαλία/νίκη με τον ΠΑΟΚ, νίκη/ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό, εκτός έδρας ισοπαλία με την ΑΕΚ.
Ενα top-5 από ένα top-6 στη Σούπερ Λιγκ, αποδεικνύεται ότι κάνει όλη τη "διαφορά βάθους" στο ελληνικό πρωτάθλημα. Με top-5, ήδη τα πάντα ενόψει πλέι-οφ θα είχαν κλειδώσει. Με top-6 όμως, όλοι (αυτό το τρενάκι των επτά ομάδων, από το νούμερο-6 ως και το νούμερο-12, σε απόσταση μόλις τεσσάρων πόντων) ακόμη είναι "μέσα". Οποιος αντέξει και βγει στην κανονική περίοδο 6ος, μετά θα έχει ν' αντιμετωπίσει τα κακά νέα και τα καλά νέα.
Τα κακά νέα είναι ότι στα πλέι-οφ θα υποστεί δέκα "επισκέψεις στον οδοντίατρο". Η απόσταση δυναμικότητας είναι όσο μεγάλη φαίνεται. Πρέπει να υπομείνει (ο όποιος 6ος) ό,τι υπομένει ένας σάκος του μποξ, προκειμένου να φτάσει στο καλό νέο. Το οποίο είναι ότι, όσα διαδοχικά χτυπήματα και να δεχθεί την άνοιξη, εν τέλει "βγαίνει Ευρώπη". Εφόσον ο Παναθηναϊκός δεν επιτύχει την άρση, πράγμα όχι εύκολο, του ban.
Καλύτερα 6ος και σάκος του μποξ, θα σκεφτεί κανείς, παρά 7ος και μες στην ανία. Διότι η άλλη, η παράλληλη, όψη της ίδιας πραγματικότητας είναι ότι τα πλέι-άουτ, σε τόση απόσταση που έχουν ξεμείνει πίσω ο Πανιώνιος και ο Παναιτωλικός, σαφώς οδηγούνται σε αποτυχία. Εξι ομάδες στις οκτώ, θα ζήσουν την ταλαιπωρία να παίζουν "για να παίζουν". Για να περνά η ώρα. Ευτυχώς θα είναι επτά αγωνιστικές, όχι δεκατέσσερις.
Πανιώνιος και Παναιτωλικός είναι πρακτικά αδύνατον, να τραβήξουν άλλη ομάδα κοντά τους. Προς τον κίνδυνο. Η απόσταση 12ου-13ου είναι κιόλας, αν κοιτάξουμε τη βαθμολογία, 11 πόντοι. Δεν γεφυρώνεται, ποτέ. Εχει νόημα λοιπόν, η μάχη της 6ης θέσης. Τουλάχιστον εξασφαλίζεις πέντε εντός έδρας παιγνίδια με Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Παναθηναϊκό, Αρη. Τρως ξύλο, παίρνεις εισιτήριο Γιουρόπα Λιγκ.
Ποιος θα βγει 6ος; Βάσει "οικονομοτεχνικών" δεδομένων, θα έπρεπε να βγει ο Ατρόμητος. Αλλ΄ ο Ατρόμητος, όλη τη χρονιά εφέτος, απογοητεύει...σταθερά. Είναι ο, ας τον βαφτίσουμε, underachiever του 2019-20. Βάσει φόρμας αυτόν τον καιρό, θα έπρεπε να βγει 6ος ο Αστέρας. Αλλ' ο Αστέρας, εκτιμώ ότι δεν προλαβαίνει πια.
Βάσει ποδοσφαίρου, και με αυτό θα πάω, πρέπει να βγει ο ΟΦΗ. Κάτω από το top-5 που είναι μια άλλη κατηγορία, στο γκρουπ 6-12 καμία ομάδα δεν έχει περισσότερες νίκες από τον ΟΦΗ, καμία ομάδα δεν έχει σκοράρει όσο ο ΟΦΗ, καμία ομάδα δεν έχει θετικό πρόσημο στη διαφορά τερμάτων όπως έχει ο ΟΦΗ. Ολ' αυτά, είναι η φυσική απόρροια της ιδέας και του τρόπου ποδοσφαίρου που ο ΟΦΗ υποστηρίζει.
Η 5η ομάδα της Σούπερ Λιγκ στα γκολ, η 4η στα τελειώματα, η 3η στις ασίστ, η 3η στις πάσες. Εξι βαθμοί (μπορεί και τέσσερις!) στα τελευταία τέσσερα ματς, υποψιάζομαι πως θα του φτάσουν. Ο φίλος μου Γιάννης Σαμαράς κινδυνεύει με πρόωρη συνταξιοδότηση. Πέρυσι είχε πει στον Ντέμη Νικολαίδη, σαν να επρόκειτο για κάτι απόμακρο, "να δω τον ΟΦΗ στη Νιόν και να πάω σπίτι μου".
Ηταν μια ανάσα ότι αυτό το Σαββατοκύριακο, το πρώτο Σαββατοκύριακο μετά το πατιρτί όλης της εβδομάδας, η συζήτηση απ' την αρχή ως το τέλος έμεινε στο ποδόσφαιρο. Δεν πήγε πουθενά αλλού, εκτός ποδοσφαίρου. Βοηθά τον ΠΑΟΚ να συνειδητοποιήσει, κοιτάζοντας κατάματα, αυτό που του συμβαίνει. Οτι το αγωνιστικό θέμα του, προϋπάρχει του εξωαγωνιστικού.
Εάν δεν θεραπεύσει το ένα, το άλλο χάνει (σχεδόν όλη) τη σημασία του. Από μια "ηρωική" απώλεια τίτλου λόγω αφαιρέσεως πόντων, ξεπροβάλλει στον ορίζοντα μία "καθαρή" απώλεια τίτλου επειδή απλώς δεν δείχνει να είναι αυτό που ήταν πέρυσι. Η, μακράν, καλύτερη ομάδα. Με τον Παναθηναϊκό, σε όλα φαινόταν ένα (ή ίσως όχι μόνον ένα) κλικ υποδεέστερος.
Μοιάζει σαν να έχει χάσει τον προσανατολισμό του, σαν να πειράχτηκε το μυαλό του προπονητή και των ποδοσφαιριστών, σαν να μη περνά καλά το γκρουπ "στα γυρίσματα". Μπούκωσε, ξεράθηκε, λείπει η φυσική+πνευματική φρεσκάδα, προκύπτουν εύκολες ήττες, σπάζουν τα σερί το ένα μετά το άλλο. Και όλο αυτό ήλθε, τον πρώτο μήνα της περιόδου που οι αγώνες ήταν περισσότεροι του ενός ανά εβδομάδα...
sdna.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.