Όταν χαθεί η πολιτική ηγεμονία, βράστα

Του Δημήτρη Καμπουράκη

Θυμάμαι την ιστορία της βίλας του Ανδρέα και της Δήμητρας στην Εκάλη, την οποία «καθάρισε» ο Βαγγέλης (Γιαννόπουλος) με μια μοναδική κουβέντα. Την ονόμασε «κωλόσπιτο» και όλα τέλειωσαν δια μαγείας. Αντιθέτως, το σπίτι του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στο Ακρωτήρι στα Χανιά, κυνηγούσε τον αείμνηστο για πολλά χρόνια, όταν ο Κουρής στην Αυριανή το ονόμασε «βίλα με τους επτά καμπινέδες».

Θυμάμαι τον Ανδρέα Παπανδρέου, προστάτη των περίφημων μη-προνομιούχων Ελλήνων, κάθε καλοκαίρι να παίρνει το αεροπλάνο για να κάνει διακοπές στην πανάκριβη και απλησίαστη Ελούντα. Όχι μόνο δεν το έκρυβε, αλλά το ΠΑΣΟΚ κινητοποιούσε κόσμο να τον αποθεώσει κατά την άφιξη του στο Ηράκλειο. Ουδέποτε τον κατηγόρησε κανένας ότι οι γκλαμουράτες διακοπές στην Ελούντα ήταν αντίθετες με τις αρχές και την ιδεολογία του.

Θυμάμαι το 2008 τον Γιώργο Βουλγαράκη να λέει στην Μαρία Χούκλη μια φράση σημαδιακή: «Ισχυρίζεστε ότι το νόμιμο είναι ή μπορεί να είναι ανήθικο;» φράση που έμεινε στην ιστορία ως «ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό». Η κουβέντα αυτή (για υπόθεση που στην συνέχεια ο Βουλγαράκης αθωώθηκε) που δεν ήταν δα και το φοβερότερο που έχει ειπωθεί ποτέ στην Ελλάδα, όχι μόνο κατέστρεψε τον κορυφαίο υπουργό της ΝΔ, αλλά έκανε και βαριά ζημιά στον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή.

Θυμάμαι τον εορτασμό για τα 1900 χρόνια της Αποκάλυψης στην Πάτμο το 1995, που ο Ανδρέας πήγε στο νησί με θαλαμηγό γνωστής οικογένειας και έμεινε στο σκάφος για μερικές μέρες (με τις κάμερες απέναντι του), πριν φύγει εσπευσμένα λόγω επιδείνωσης της υγείας του. Και αρκετοί υπουργοί του τότε έμεναν σε παραδιπλανά κότερα που ήταν αραγμένα στο λιμάνι του νησιού. Έναν χρόνο αργότερα ο Ανδρέας πέθανε, αλλά το ΠΑΣΟΚ ξαναπήρε τις εκλογές και μάλιστα θριαμβευτικά, για δυο ακόμα τετραετίες.

Τι λένε αυτά τα ολίγα παραδείγματα της πρόσφατης πολιτικής μας ιστορίας; Κάποιος θα πει ότι ο Αλέξης αντιγράφει τον Ανδρέα σε όλα, όμως εγώ αλλού επικεντρώνομαι: Το περιρρέον κλίμα είναι που καθορίζει την ισχύ και την επίδραση ενός σκανδάλου ή «σκανδάλου». Αυτό που πέρυσι ήταν για τα σκουπίδια, φέτος μπορεί να ορίσει την μοίρα μιας κυβέρνησης και ανάποδα.

Το κότερο του Αλέξη θα συνεχίσει να επιπλέει στην κορυφή της επικαιρότητας και της συζήτησης των καφενείων, διότι ο Σύριζα έχει απολέσει την πολιτική και ιδεολογική ηγεμονία στην κοινωνία (πείτε το και κυριαρχία για να συνενοηθούμε), με αποτέλεσμα η ατζέντα να ξεφεύγει συνεχώς από τα χέρια του. Μοίρασε τόσα χρήματα που διακινδυνεύει την δημοσιονομική σταθερότητα της χώρας, διαστρεβλώνει συστηματικά τις θέσεις της αντιπολίτευσης κάνοντας την τρίχα τριχιά με τα εργασιακά, σπέρνει φοβίες και κατασκευάζει μπαμπούλες με εκπληκτική μαεστρία, όμως η ατζέντα δεν πρόκειται ως τις εκλογές να έρθει στα Συριζαϊκά χωράφια.

Κοντολογίς, δεν είναι το κότερο, ο Πετσίτης ή ο Πολάκης που θα πλήξουν τον Τσίπρα, είναι το νομοτελειακό τέλος της βασιλείας του Αλέξη που κάνει τόσο αποτελεσματικές αυτές τις υποθέσεις. Αν το Βατοπέδι που κατέστρεψε τον Καραμανλή είχε ξεσπάσει δυο χρόνια νωρίτερα, θα είχε πάει στα αζήτητα. Αν ο Άκης έκανε τον γάμο του στο Four Seasons των Παρισίων την περίοδο της παντοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ όλοι θα τον συνέχαιραν. Κι αν ο Τσίπρας είχε πάει κοτεράδα το 2015 κανένας δεν θα ασχολιόταν μαζί του. Τώρα, η προεκλογική συζήτηση εκεί θα επικεντρώνεται παρά τις κυβερνητικές προσπάθειες, διότι απλούστατα ο χλευασμός που παράγει ο συγχρωτισμός του με τις ελίτ κουμπώνει απόλυτα μ’ αυτό που η κοινωνία έχει ήδη αποφασίσει. Ότι τα ψωμιά του Αλέξη τέλειωσαν.