Πολλάκης: Το αληθινό πρόσωπο του Αλέξη και του ΣΥΡΙΖΑ

Ο χρόνος που πνέει μέχρι τις εκλογές εξαντλείται δραματικά. Ο πολιτικός χρόνος που απομένει είναι ακόμα πιο σύντομος.

 Οι πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές το νιώθουν ήδη στο πετσί τους. Δεν είναι λίγοι που αντιμετωπίζουν την προσωπική ή και συλλογική εξαφάνισή τους. Για πολλούς φαντάζει το σκιάχτρο στρατηγικής ήττας. Αύριο, το μεγάλο αύριο, θα αναζητούν την παρουσία τους. Αυτό που θα υπάρχει και μόνο είναι ο ίδιος ο λαός. Και οι αποφάσεις του. Που θα είναι δεσμευτικές για όλους μας.

Έτσι, εξηγούνται πολλά. Και οι αξιόποινες πράξεις. Και οι χυδαιότητες. Και οι τραμπουκισμοί. Και οι μαγκιές. Και τα καμώματα. Και τα παιχνίδια. Ο Παύλος Πολλάκης δεν μπορούσε να είναι η εξαίρεση. Όλη η πολιτική του παρουσία, αυτό σηματοδοτεί. Από το ξάπλωμα των δημοσιογράφων τρία μέτρα κάτω από τη γη, μέχρι τις χθεσινές αναρτήσεις του υποκλέπτοντας συζητήσεις του με τον κορυφαίο κεντρικό τραπεζίτη.

Αναμφισβήτητα αυτός έδωσε στη δημοσιότητα την παράνομη μαγνητοφώνηση της συνομιλίας του με τον Γιάννη Στουρνάρα. Η ιστοσελίδα Documento είναι η πιο φιλική σε αυτόν. Και καθόλου φιλική στον Γιάννη Στουρνάρα. Η δημοσιοποίηση ενός κακουργήματος, όπως η παράνομη μαγνητοσκόπηση μόνο ένας φίλος μπορεί να το τολμήσει. Μια πρώτη επείγουσα προκαταρκτική έρευνα αποδεικνύεται ευπρόσδεκτη και αναγκαία.

Θα διερωτηθεί κάποιος. Τόσοι και τόσοι χρωστάνε στο δημόσιο και τις τράπεζες. Με τα 100.000 ευρώ του Πολλάκη θα ασχολούμαστε; Και τις παράνομες μαγνητοφωνήσεις του; Μια τέτοια στάση είναι απλουστευτική και απλοϊκή. Για τους ακόλουθους λόγους:

Πρώτον. Παραβιάζονται μια σειρά αρχών, που ισχύουν σήμερα. Η βασικότερη; Οι τράπεζες έχουν κλείσει πόρτες και παράθυρα για τον οποιονδήποτε πολίτη. Γι’ αυτόν που δεν έχει σπίτι. Γι’ αυτόν που δεν έχει κεφάλαια κίνησης. Γι’ αυτόν που θέλει να επενδύσει και να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Και δανείζει τον Πολλάκη για να προετοιμαστεί η κόρη του για τις πανελλήνιες εξετάσεις;

Δεύτερον. Τα χρέη των άλλων δημιουργήθηκαν σε μία περίοδο ευημερούσας οικονομίας. Το χρήμα τότε έρεε άφθονο. Με τη βοήθεια, φυσικά, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Και η συνολική χρηματοδότηση των κομμάτων ήταν γενναία ως γενναιόδωρη. Κανείς δεν περίμενε τις επόμενες εξελίξεις. Τα χρηματοδοτικά μεγέθη ήσαν τεράστια. Και κανένας μέχρι σήμερα δεν έχει αποδείξει ότι δεν τηρήθηκαν οι τραπεζικοί κανόνες. Οι ίδιοι οι δικαστές και η Τράπεζα της Ελλάδος έχουν οδηγηθεί σε απαλλακτικά πορίσματα. Άλλο ό τι η πλειοψηφούσα κυβερνητική γνώμη στη Βουλή έχει αντίθετη άποψη.

Τρίτον. Είναι εξαιρετικά αξιόμεπτη η διαδικασία λήψης του δανείου Πολλάκη. Στο κυκλικό τραπέζι της συναλλαγής ίσταται από τη μία μεριά μια ένοχη διοίκηση. Ο αντισυμβαλλόμενος του Παύλου Πολλάκη, η διοίκηση της τράπεζας Αττικής κατηγορείται ανοικτά για απιστία. Σε βαθμό κακουργήματος. Με καταγγελίες και του ίδιου του Πολλάκη. Και απέναντι σε αυτό τον παράξενο αντισυμβαλλόμενο ίσταται ο Υπουργός. Και απαιτεί δάνειο. Δεν πρόκειται για μια ωμή συναλλαγή; Δεν υποκρύπτει έναν κραυγαλέο εκβιασμό; Δεν θίγει, έτσι, την καθαρότητα του δημόσιου βίου;