Τα 100.000 του Πολάκη

Ανάρτησε ο Πολάκης στον προσωπικό του λογαριασμό τις εξηγήσεις του για το δάνειο των 100.000 ευρώ από την Attica Bank. Μεταξύ άλλων: «η γυναίκα μου δεν έχει επιχειρηματικές δραστηριότητες να μου χρηματοδοτεί τις προεκλογικές εκστρατείες, ούτε για να προσλάβει επικοινωνιολόγους να μου «φτιάξουν» το προφίλ, αλλά αντίθετα δουλεύει σκληρά για να καλύψουμε τις ανάγκες που έχουμε στην οικογένειά μας (μια κόρη φοιτήτρια σε άλλη πόλη και μια άλλη κόρη στην προετοιμασία για πανελλήνιες εξετάσεις)».

Δεν μπορώ να εξετάσω την ειλικρίνεια ή την εντιμότητα κάθε μιας του πρότασης και ισχυρισμού. Επιτρέψτε μου, όμως, κάποιες σκέψεις.

Η πρώτη. Πρέπει να είναι ο μόνος κρατικός λειτουργός (λέτε να υπάρχουν και άλλοι;) που σε φάση μη κανονικότητας του τραπεζικού συστήματος (καμιά τράπεζα δεν δανείζει κάτω από αυτές τις συνθήκες τέτοια ποσά) παίρνει δάνειο.

Η δεύτερη. Δεν παίρνει απλώς ένα τραπεζικό δάνειο. Το παίρνει από μία τράπεζα, που για τα αφεντικά της έχουν ασκηθεί βαριές ποινικές διώξεις, ακόμα και για πράγματα που είχαν διαπράξει πριν από το ξέσπασμα της κρίσης.

Η τρίτη. Ο Πολάκης εμφανίζεται ως ο «Αρχάγγελος» της νεώκοπης κάθαρσης. Και πρωταγωνιστεί σε μία προσωπική υπόθεση, που παραβίαζει όλες τις αρχές αυτής της νέας εκστρατείας. Και όχι μόνο. Θέλει να χρησιμοποιήσει τη Δικαιοσύνη, ως εργαλείο, για την εξόντωση των αντιπάλων πολιτικών φορέων. Και των ίδιων των πολιτικών αντιπάλων.

Η τέταρτη. Εδώ, προφανώς, πρόκειται για συναλλαγή. Ανάμεσα σε δύο μέρη. Από την μεριά των τραπεζών στέκονται οι ένοχοι. Ή τουλάχιστον αυτοί που πιθανολογούνται ως ένοχοι. Ή τουλάχιστον αυτοί που διέπραξαν κακοδιαχείριση των χρημάτων των καταθετών και των μετόχων. Από την άλλη, απέναντι στο ίδιο τραπέζι, στέκεται ένας Υπουργός, ο οποίος αποδοκιμάζει με τον πιο σκληρό τρόπο και φωνακτά τον αντισυμβαλλόμενό του. Πρόκειται για τυπικά υποκριτική συμπεριφορά και τέχνη; Ή μήπως υποκρύπτεται μια άλλη βαθύτερη και πιο εξεφτελιστική συναλλαγή; Ποιος επιβάλλει τους όρους συναλλαγής; Ποιος τους διαμορφώνει;