Το 2019, το Νέον Έτος που ανατέλλει την Τρίτη, ο πρωθυπουργός και το κόμμα του θα δοκιμαστούν σε τρεις ακόμη εκλογικές αναμετρήσεις. Μία για το ελληνικό κοινοβούλιο, μία για το ευρωκοινοβούλιο και μία για την αυτοδιοίκηση σε πρώτο (δήμοι) και δεύτερο (περιφέρειες) βαθμό.
Δυστυχώς, για τον ίδιον και τους συντρόφους του, τα προγνωστικά, σύμφωνα τουλάχιστον με τις δημοσκοπήσεις, είναι άσχημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να ηττηθεί και στις τέσσερις κάλπες.
Και στην εθνική και στην ευρωπαϊκή και στις δύο της αυτοδιοίκησης. Ακόμη και οι πλέον αισιόδοξοι και φανατικοί οπαδοί της Κουμουνδούρου θεωρούν την ήττα βεβαία, απλώς διαφωνούν, με τους υπολοίπους, ως προς το εύρος.
Ελπίζουν, στις εθνικές εκλογές η διαφορά από τη ΝΔ να είναι μικρή και σε ποσοστό που δεν θα δίνει στο κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη αυτοδυναμία και θα επιτρέπει στον ΣΥΡΙΖΑ αφενός να συνεχίσει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, από τα έδρανα της αντιπολίτευσης, στο νέο διπολισμό που διαμορφώνεται και αφετέρου να κυριαρχήσει στον ευρύτερο αντιδεξιό χώρου του Κέντρου και της Αριστεράς.
Για τις ευρωεκλογές οι φιλοδοξίες τους δεν είναι μεγάλες καθώς γνωρίζουν ότι η λεγόμενη "χαλαρή" ψήφος δεν ευνοεί τα κυβερνητικά κόμματα και ιδιαίτερα εάν υπάρχει, όπως τώρα, συσσωρευμένη δυσαρέσκεια. Για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές οι ελπίδες τους είναι ακόμη πιο λίγες. Και είναι μάλλον λογικό αφού στην αυτοδιοίκηση, όπως και στον συνδικαλισμό, η επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ, παραδοσιακά, είναι περιορισμένη. Τα υψηλόβαθμα στελέχη της Κουμουνδούρου θεωρούν πάντως ότι στις εκλογές του Μαΐου θα αυξήσουν τις δυνάμεις τους, επειδή, κατά τη γνώμη τους, η απλή αναλογική σε συνδυασμό με το γεγονός ότι για τέσσερα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στο γκουβέρνο, τους ευνοεί.
Βεβαίως, υπάρχει ένα ερώτημα: Πότε θα γίνουν οι εκλογές; Θα γίνουν όλες μαζί; Μήπως οι εθνικές εκλογές προηγηθούν ή μήπως γίνουν αργότερα, στο τέλος της τετραετίας; Από την απάντηση που θα δώσει ο πρωθυπουργός -αφού αυτός είναι που θα αποφασίσει για το πότε θα στηθούν οι κάλπες- θα εξαρτηθούν σε σημαντικό βαθμό τόσο το αποτέλεσμα όσο και οι εξελίξεις. Την περίπτωση να γίνουν εκλογές πριν τον Μάιο θα πρέπει, σύμφωνα με τα λεγόμενα των στενών συνεργατών του Αλέξη Τσίπρα, αλλά και του ιδίου σε προνομιακούς συνομιλητές του, να την αποκλείσουμε. Το ενωρίτερον που μπορεί να γίνουν εθνικές εκλογές είναι ο Μάιος, υποστηρίζουν. Ο προβληματισμός που υπάρχει είναι αν θα γίνουν στις 19 Μαΐου, μαζί με τον πρώτο γύρο των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, που εκλέγονται και όλοι οι σύμβουλοι στις δήμους και τις περιφέρειες ή στις 26 μαζί με τις ευρωεκλογές και το δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών, που ψηφίζεις μόνο για όσους δημάρχους και περιφερειάρχες δεν εξελέγησαν από την πρώτη Κυριακή.
Ένας από τους λόγους που αποκλείουν τις εκλογές στο επόμενο τρίμηνο είναι επειδή η επόμενη κυβέρνηση, εκτός δραματικού απροόπτου, θα είναι του Μητσοτάκη και ο πρώτος νόμος που θα κάνει, αμέσως, ο Μητσοτάκης θα είναι η κατάργηση της απλής αναλογικής στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Κάτι που δεν συμφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή, όπως προείπαμε, έχει λίγες δυνάμεις στην αυτοδιοίκηση. Με την απλή αναλογική ο ΣΥΡΙΖΑ θα συμμετέχει στο αλισβερίσι της δημιουργίας πλειοψηφιών σε δήμους και περιφέρειες και επομένως θα συγκρατεί δυνάμεις. Αν όμως γίνουν, όπως λένε κάποιοι, εκλογές τον Φεβρουάριο ή τον Μάρτιο, τότε οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου δεν θα γίνουν με απλή αναλογική, αλλά με το παλαιό πλειοψηφικό σύστημα και επομένως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορεί να μετέχει των διεργασιών. Σημειώνουμε ότι για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, για να ισχύσει αμέσως ο νέος νόμος, χρειάζεται απλή πλειοψηφία και όχι η ενισχυμένη των δύο τρίτων που απαιτείται για τις εθνικές εκλογές.
Ένας δεύτερος λόγος που αποκλείουν τις εκλογές πριν τον Μάιο είναι και οι διαβεβαιώσεις που φέρεται να έχει δώσει ο πρωθυπουργός στους εταίρους-δανειστές προκειμένου να εξασφαλίσει τη συναίνεσή τους για τη μη περικοπή των συντάξεων και τη λήψη των υπολοίπων θετικών μέτρων που έχουν ανακοινωθεί και ψηφίζονται. "Αλέξη σου δίνουμε αυτά που ζητάς, αλλά εκλογές μπορείς να κάνεις από τον Μάιο και μετά. Και ο λόγος είναι ότι δεν θέλουμε να κατηγορηθούμε ότι σε πριμοδοτούμε έναντι του Μητσοτάκη, που, όπως φαίνεται, θα σε διαδεχθεί στην πρωθυπουργία" θα ήταν, σε ελεύθερη απόδοση, το περιεχόμενο της συμφωνίας -εφόσον έχει υπάρξει τέτοια, ανάμεσα στον πρωθυπουργό και την Μέρκελ, ενδεχομένως και τον Μακρόν.
Και βέβαια, ο πλέον σπουδαίος λόγος για να μην γίνουν εκλογές ενωρίτερον από τον Μάιο είναι επειδή στην περίπτωση αυτή το Μακεδονικό θα έπαιζε καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση του αποτελέσματος. Η Βουλή των Σκοπίων θα αποφασίσει εντός του Ιανουαρίου για τις συνταγματικές αλλαγές που έχει δεσμευθεί στο πλαίσιο της Συμφωνίας των Πρεσπών. Αν λοιπόν αμέσως μετά, ίσως και εντός του Ιανουαρίου, κυρωθεί και από την ελληνική Βουλή για να γίνουν εκλογές τον Φεβρουάριο ή το αργότερο τον Μάρτιο, όπως υποστηρίζουν κάποιοι, τότε η "μακεδονική γλώσσα" και η "μακεδονική εθνότητα" θα κυριαρχήσουν έναντι όλων στην πολιτική αντιπαράθεση και οπωσδήποτε ωφελημένα θα βγουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης και πρωτίστως η ΝΔ αφού οι "Μακεδονομάχοι" είναι πλειοψηφία, ενώ όσοι συμφωνούν με τη λύση των Πρεσπών δεν είναι αποκλειστικά ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ ή μόνον της Αριστεράς.
Ο πρωθυπουργός μπορεί να θέλει να καταγραφεί στις δέλτους της Ιστορίας ότι επί των ημερών του διευθετήθηκε η διαφορά για το όνομα του γειτονικού κράτους και αποσαφηνίστηκε ότι η αρχαία Μακεδονία και ο Μεγαλέξανδρος ανήκουν στους Έλληνες και τον πολιτισμό τους όμως προτιμά οι πολίτες στις κάλπες να μην αποφασίσουν για τον Βουκεφάλα, την Ολυμπιάδα και τον Γρανικό ποταμό, αλλά για την έξοδο από τα μνημόνια, τη μη περικοπή των συντάξεων, τη μείωση της ανεργίας, τα δικαιώματα των μειονοτήτων και για όλα όσα ο ίδιος θεωρεί ότι είναι θετικά για την κυβέρνησή του και τον ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης, δεν πρέπει να αφίστανται της αληθείας και οι πληροφορίες που θέλουν τους κυβερνητικούς χειρισμούς για την επίλυση του Μακεδονικού να σχετίζονται με τις γεωπολιτικές ισορροπίες και τα οικονομικά συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου και φυσικά την επιθυμία της ΕΕ και των ΗΠΑ για ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η ρωσική επιρροή στα Βαλκάνια. Επομένως -και με βάση την κοινή λογική, αλλά και τον πολιτικό σχεδιασμό του Μαξίμου- είναι απίθανο να χουμε εκλογές πριν τον Μάιο, όταν μάλιστα και οι δημοσκοπήσεις επιμένουν να δίνουν σημαντικό προβάδισμα στη ΝΔ.
Η πιθανότητα να γίνουν εθνικές εκλογές στο τέλος της τετραετίας είναι επίσης μικρή, αν και το τελευταίο διάστημα συγκεντρώνει ολοένα και περισσότερες προτιμήσεις σε κυβερνητικούς και κομματικούς κύκλους του ΣΥΡΙΖΑ. Οι "Σεπτεμβριστές", και μάλιστα με προτίμηση την 27η Σεπτεμβρίου ως την ημέρα για την εκλογική αναμέτρηση, είναι αλήθεια ότι αυξάνονται. Διακεκριμένο στέλεχος της Κουμουνδούρου, του οποίου τη γνώμη υπολήπτεται ο πρωθυπουργός, κατανέμει ως εξής τα ποσοστά για το χρόνο διεξαγωγής των εκλογών: 5% τον Μάρτιο, 25% τον Οκτώβριο και 70% τον Μάϊο. Πρώην υπουργός, που στις επόμενες εκλογές θα είναι υποψήφιος για την ευρωβουλή, υποστήριζε προ ημερών ότι ο ίδιος ο Τσίπρας του έχει πει ότι οι εκλογές θα γίνουν στα τέλη Σεπτεμβρίου επειδή θέλει να έχει ολοκληρωθεί ο κύκλος στην ΕΕ σχετικά με τη συγκρότηση της ηγεσίας της και τα χαρτοφυλάκια στην Κομισιόν. Επιπροσθέτως, έλεγε ότι τη θέση του Έλληνα επιτρόπου τη διεκδικούν ο Δημήτρης Παπαδημούλης και η Λούκα Κατσέλη. Και μάλιστα προσέθετε ότι θα βρεθεί σε δύσκολη θέση ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Εάν διαφωνεί και θέλει να είναι κοινής αποδοχής ο/η επίτροπος θα πρέπει να φανερώσει τα χαρτιά του για το ποιός/ποιά είναι η δική του επιλογή για το αξίωμα. Βεβαίως, εκτός από τον ανέξοδο πολιτικό καυγά ο Μητσοτάκης δεν μπορεί να κάνει τίποτε για τον επίτροπο. Εφόσον ο Τσίπρας εξακολουθεί να είναι πρωθυπουργός όταν κατανέμονται, από τις Βρυξέλες, τα χαρτοφυλάκια της Κομισιόν και ορίζονται, από τα κράτη, οι επίτροποι, αυτός είναι που θα δώσει το χρίσμα σε όποιον επιθυμεί. Σημειώνουμε ότι η επιλογή του χαρτοφυλακίου που θα λάβει η κάθε χώρα και ο/η υποψήφιος/α γι' αυτό θα γίνει τον Ιούνιο, δηλαδή τρεις μήνες ενωρίτερον εάν οι εκλογές γίνουν στις 22 Σεπτεμβρίου, που είναι, όπως λέγεται, η επιθυμία του Τσίπρα ή, όπως έχει εισηγηθεί ο Αλέκος Φλαμπουράρης, στις 27 Οκτωβρίου.
Αντίθετα, άλλος συνομιλητής του Τσίπρα (υποψήφιος, με τις ευλογίες του πρωθυπουργού, για επικεφαλής μεγάλου και με σημαντική επιρροή επαγγελματικού φορέα, αυτός) έχει τη γνώμη ότι στον ΣΥΡΙΖΑ "δεν μπορεί να είναι τόσον ανόητοι ώστε να μην ξέρουν ότι αν χάσουν, ακόμη και με 3%, στις ευρωεκλογές, μετά από τρεις μήνες στις εθνικές εκλογές η διαφορά θα είναι τουλάχιστον διπλάσια". Αυτός άλλωστε είναι και ο βασικός λόγος που οι περισσότεροι των βουλευτών και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στοιχηματίζουν ότι οι εκλογές θα γίνουν τον Μάιο. Σε αντίθεση με αυτούς που λένε ότι τον Σεπτέμβριο τα πράγματα θα είναι καλύτερα για την κυβέρνηση, επειδή θα έχουν αποδώσει οι οικονομικές αλλαγές και θα έχει αλλάξει το κοινωνικό κλίμα, οι "μαγιοφύλακες" υποστηρίζουν ότι ούτε η χώρα ούτε το πολιτικό σύστημα ούτε πρωτίστως ο προϋπολογισμός, χωρίς συμπληρωματικά μέτρα, μπορούν να αντέξουν τόσο παρατεταμένη (σχεδόν δέκα μήνες) προεκλογική περίοδο. Η εκτίμησή τους είναι ότι θα αποβεί σε βάρος της κυβέρνησης και κατ' επέκτασιν του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ εμφανίζονται και επιφυλακτικοί για τα μεγέθη της οικονομίας σε συνδυασμό με την κατάσταση των τραπεζών, τα κόκκινα δάνεια, τους πλειστηριασμούς, τη γεωπολιτική αταξία στην περιοχή, αλλά και τη διαφαινόμενη ευρωπαϊκή αστάθεια μετά τις ευρωεκλογές. Φοβούνται ότι ακόμη και οι αναθέσεις έργων θ' αρχίσουν να "κολλάνε" αφού δύσκολα οι υπηρεσιακοί παράγοντες θα βάζουν υπογραφές όταν πιθανολογείται, και μάλιστα βασίμως κυβερνητική αλλαγή. Ενδέχεται δηλαδή οι εκλογές όσο κι αν ο πρωθυπουργός δεν τις θέλει να του επιβληθούν εκ των πραγμάτων. Μάλιστα, η αίσθηση του απερχόμενου και ιδιαίτερα ενός που, παρά τα όσα αντίθετα έλεγε, απεδείχθη "ίδιος με τους άλλους" σε συνδυασμό με την απώλεια του ηθικού πλεονεκτήματος, λόγω των πολλών κυβιστήσεων, είναι ίσως η χειρότερη νάρκη που πρέπει να αφοπλίσει ο Τσίπρας στο δρόμο προς τις εκλογές. Αν το καταφέρει έχει ελπίδες. Αν όχι θα εκραγεί, όπως και οι μνημονιακοί προκάτοχοί του.
Πάντως, το γεγονός ότι, πιθανότατα θα φύγουν από την κυβέρνηση ο Πάνος Καμμένος και η Κόλλια Τσαρουχά δεν φαίνεται να ανησυχεί ιδιαίτερα τον Αλέξη Τσίπρα και τους στενούς του συνεργάτες. Έχοντας εξασφαλίσει, όπως λένε (και όπως αναλυτικά αναφερθήκαμε και εμείς στο προηγούμενο άρθρο μας), την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, αλλά και την κυβερνητική πλειοψηφία ο πρωθυπουργός θα προχωρήσει απλώς στην αντικατάσταση των δύο υπουργών. Εξάλλου, και παρά τα όσα λέγονται και γράφονται ο υπουργός Άμυνας έχει συμφωνήσει να μην αναστατώσει την κυβέρνηση πριν τον Μάρτιο οπότε και προβλέπεται να έλθει προς κύρωση στη Βουλή η Συμφωνία των Πρεσπών. Ούτε άλλωστε και το θέλει, κατά πως αναφέρουν πληροφορίες από το περιβάλλον του στο Πεντάγωνο. Τούτων δοθέντων, τον Ιανουάριο ο Τσίπρας, όπως και ο Καμμένος, θα αναλώσουν τις δυνάμεις τους περιγράφοντας τα κατορθώματά τους για την τετραετία που συμπλήρωσαν στα κυβερνητικά έδρανα από την 25η Ιανουαρίου 2015. Τον Φεβρουάριο και ενδεχομένως μέχρι και την Κυριακή της Ορθοδοξίας (16 Μαρτίου) θα πρέπει να έχουν ψηφιστεί τα νομοσχέδια για τις 15.000 προσλήψεις στην Παιδεία, τις αλλαγές στο δημόσιο και τις επιπλέον 8.500 προσλήψεις, τις αυξήσεις στον κατώτατο μισθό, τις 120 δόσεις για τα Ταμεία και τις εισφορές, την επέκταση του νόμου Κατσέλη και όσα άλλα θετικά μέτρα, θα ληφθούν, ενόψει και των εκλογών ώστε μετά να εισαχθεί προς κύρωση από τη Βουλή η Συμφωνία των Πρεσπών και να ξεκινήσουν οι διαδικασίες κυβερνητικής ανασύνθεσης και προσφυγής στις κάλπες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.