Δεν θέλω ν’ ασχοληθώ με την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στο τόπο της τραγωδίας. Δεν είπε τίποτα ουσιαστικό. Δεν έκανε καμιά σοβαρή δήλωση. Δεν αναγνώρισε τραγικά λάθη. Δεν δεσμεύτηκε σε σχέση με την πολιτική ευθύνη, που, δήθεν, ανέλαβε. Και έμεινε τόσο λίγο… Σχεδόν μια ώρα. Και ήταν όλα στημένα. Ακόμα και οι κάμερες, που είχαν προετοιμάσει τα πλάνα τους. Ακόμα και η υπάλληλος του Υπουργείου Υποδομών, που πάσχιζε να αποδείξει ότι οι 100 νεκροί (τόσοι θα φτάσουν και παραπάνω) φταίνε αυτοί. Για τις πολεοδομικές αυθαιρεσίες τους. Και ο μοναδικός πολίτης (δεν υπήρχαν άλλοι!), που συνομίλησε σε κάπως ήπιο κλίμα με τον Αλέξη και αυτός στρατευμένος. Παρατεταγμένοι οι Πυροσβέστες λες για επρόκειτο για επιθεώρηση τελετουργικού χαρακτήρα.Τί να περιμένει κανείς από τον Αλέξη Τσίπρα, με το ατσαλάκωτο πουκάμισο και το μόνιμο ύφος που του επιβάλλουν οι επικοινωνιολόγοι;
Εμένα με ενδιαφέρουν και έχω συνομιλήσει με μερικούς από αυτούς, αυτοί που έδωσαν την πραγματική μάχη. Για να σώσουν ψυχές και περιουσίες. Για να περισώσουν εγκλωβισμένους και τραυματίες. Για να θεραπεύσουν τραύματα σώματος και ψυχής. Αυτοί με ενδιαφέρουν.
Προσκυνώ και καλώ να προσκυνήσουμε τον άγνωστο πυροσβέστη. Όχι την διορισμένη ηγεσία τους. Αυτόν που πάλεψε με τις φωτιές και τις αγωνίες των εγκλωβισμένων κατοίκων. Ξάγρυπνος και τολμηρός. Σχεδόν αδίστακτος μπροστά στον κίνδυνο. Δεν σκέφτηκε, εκείνες τις στιγμές, τη δική του οικογένεια. Τη δική του περιουσία. Ήξερε καλά το καθήκον του. Και είχε και την εμπειρία. Χωρίς το πλασάρισμα στην τηλεοπτική εικόνα. Σώθηκαν εκατοντάδες, χάρις σ’ αυτόν. Και δεν τον ανέφερε κανένας από την ηγεσία του. Τα ανθρωπάκια εκείνα δεν άντεξαν να πάρουν τις πρωτοβουλίες. Δεν άντεξαν, όμως, ούτε και να αναλάβουν τις ευθύνες. Προτίμησαν να παίξουν δεύτερη φωνή στην κακοφωνία της κυβερνητικής πολιτική εξουσίας.
Προσκυνώ και καλώ να προσκυνήσουμε τον άγνωστο εθελοντή. Που μπορεί να είναι γιατρός, που δεν βρισκόταν σε εφημερία. Που μπορεί να είναι εθελοντής πυροσβέστης, που δεν αμείβεται. Που μπορεί να είναι και ένας βαρκάρης ψαράς, που έχει μάθει να παλεύει με τα κύματα και τα άλλα στοιχεία της φύσης. Και δεν του επιτάξαν το καΐκι του καμιά αγουροξυπνημένη αρχή.
Αυτόν τον άγνωστο εθελοντή προσκυνώ και σας καλώ να προσκυνήσουμε «τα πάθη» του, που θα τον συνοδεύουν πάντοτε. Που είναι η τιμή και η κοινωνική αξιοσύνη του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.