Κενό... συγκεκριμένων υποσχέσεων το "ολιστικό" σχέδιο Αφού πήγε και ήρθε αρκετές φορές από την Αθήνα στις Βρυξέλλες, το αναπτυξιακό σχέδιο της κυβέρνησης δόθηκε στη δημοσιότητα κενό συγκεκριμένων υποσχέσεων.

Αφού πήγε και ήρθε αρκετές φορές από την Αθήνα στις Βρυξέλλες, το αναπτυξιακό σχέδιο της κυβέρνησης –ολιστικό όπως ονομάστηκε- δόθηκε χθες στη δημοσιότητα κενό… συγκεκριμένων υποσχέσεων. Η αναφορά στη μείωση των φορολογικών συντελεστών είναι γενικόλογη, οι προβλέψεις για την εξέλιξη της συνταξιοδοτικής δαπάνης παραπέμπουν στο επερχόμενο κούρεμα ενώ η αύξηση του κατώτατου μισθού είναι συνδεδεμένη με μια σειρά από προϋποθέσεις.

Η κυβέρνηση δεσμεύεται για μια ακόμη φορά για την παραγωγή υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων της τάξεως του 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022 αλλά και για την υλοποίηση όλων των προγραμματισμένων αποκρατικοποιήσεων με τη σχετική λίστα να περιλαμβάνει από ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ μέχρι ΔΕΗ, Ελληνικό και «Ελευθέριο Βενιζέλο». Ουσιαστικά, το κείμενο των 106 σελίδων και των 117 «δεσμεύσεων» που περιγράφονται στο παράρτημα, είναι απόλυτα

ευθυγραμμισμένο στα όσα έχουν συμφωνηθεί ήδη με τους δανειστές ενώ ενσωματώνει και μια σειρά μεταρρυθμίσεις οι οποίες εξαγγέλλονται ξανά και ξανά καθώς εκκρεμούν εδώ και πολλά χρόνια. Σίγουρα, κανείς δεν ακούει για πρώτη φορά ούτε για το περιουσιολόγιο, ούτε για τα μέτρα καταπολέμησης του λαθρεμπορίου ούτε για την διαρκή επικαιροποίηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων ούτε για την υιοθέτηση των δασικών χαρτών.

Ακόμη και τα πολλά τυπογραφικά λάθη στην τελική έκδοση μαρτυρούν το γεγονός ότι γινόταν «κοπτοραπτική» μέχρι την τελευταία στιγμή. Μάλιστα, το κείμενο δείχνει να μην είναι επικαιροποιημένο σε αρκετά σημεία. Για παράδειγμα, ο στόχος της ανάπτυξης για φέτος προσδιορίζεται στο 2,3% όταν ήδη από την περασμένη Παρασκευή, έχει γίνει γνωστό ότι κυβέρνηση και δανειστές έχουν συμφωνήσει να χαμηλώσουν τον πήχη στο 2%.

Προφανώς, αυτό ανατρέπει τα δεδομένα και για το 2019 έτος κατά το οποίο προβλέπεται ανάπτυξη 2,5%. Σε κάθε περίπτωση, οι προβλέψεις για την ανάπτυξη καθ’ όλη την περίοδο 2019-2022 είναι προσαρμοσμένες στα μέτρα του μεσοπρόθεσμους και βρίσκονται πολύ κοντά με τις εκτιμήσεις των Ευρωπαίων.

Ούτε στο θέμα του κατώτατου μισθού φαίνεται η κυβέρνηση να θέλει να «σπάσει αυγά» καθώς οι διατυπώσεις είναι πολύ προσεκτικές ενώ λείπουν οι συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Ιδού το χαρακτηριστικό απόσπασμα: «Το νέο επίπεδο του κατώτατου μισθού θα καθοριστεί μέσω του πρόσφατα βελτιωμένου συστήματος, το οποίο απαιτεί μια εκτεταμένη εκτίμηση επιπτώσεων ώστε να προβλεφθούν οι αντιδράσεις των παραγόντων της αγοράς εργασίας και οι επιπτώσεις στη βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη.

Αυτή η εκτίμηση επιπτώσεων θα διεξαχθεί από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, μετά από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους και τους αρμόδιους φορείς υλοποίησης. Οι αλλαγές στο επίπεδο του κατώτατου μισθού θα λάβουν υπόψη τις εξελίξεις στην παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα, καθώς και το ποσοστό συνολικής ανεργίας, το ποσοστό ανεργίας των νέων, και τα ισχύοντα μισθολογικά επίπεδα».

Γενικόλογη η αναφορά και στις αναγκαίες μειώσεις των φορολογικών συντελεστών. Από τα… συμφραζόμενα προκύπτει ότι οι όποιες μειώσεις θα χρηματοδοτηθούν μόνο αν υπάρξει υπερπλεόνασμα κατά την επόμενη χρονική περίοδο. Δηλαδή, μειώσεις φόρων, πέραν αυτών που περιλαμβάνονται στο πακέτο με τα αντίμετρα του 2020, μπορούν να προκύψουν μόνο αν παραχθεί πρωτογενές πλεόνασμα άνω του 3,5% για την περίοδο μέχρι το 2022 το οποίο μάλιστα θα κριθεί και ως διατηρήσιμο.