Αυτό που συνέβη εχθές στην Επιτροπή Θεσμών της Βουλής είναι συχνό φαινόμενο. Η αριθμητική πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. χρησιμοποιεί αυτόν και μόνο τον αριθμό που της επιτρέπει να κυβερνά και να νομοθετεί, για να επιβάλει τις λύσεις που αυτή επιθυμεί. Άσχετα αν αυτό έρχεται σε αντίθεση προς το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος.
Ή και του κανονισμού της Βουλής.
Ο Κανονισμός της Βουλής προβλέπει και ορισμένα δικαιώματα για τη μειοψηφία. Ειδικά στην επιτροπή θεσμών και Διαφάνειας. Η γνωμοδότηση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής ήταν σαφής. Και όμως η γνωστή μας Τασία, με την ιδιότητα της προέδρου της Επιτροπής Θεσμών θα μπορούσε να καλέσει και πρόσωπα εκτός από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Πάνο Καμμένο. Δεν ήθελαν να καλέσουν τον εμφανιζόμενο ως εκπρόσωπο της Σαουδικής Αραβίας Αντρέα Παπαδόπουλο και ουσιαστικά μεσάζοντα – έμπορο όπλων. Μια παράλληλη εξέταση των δύο αυτών προσώπων θα αποκάλυπτε πάρα πολλά και επώδυνα σε βάρος του Πάνου Καμμένου.
Όταν φάνηκαν από την αρχή οι προθέσεις της γνωστής Τασούλας Χριστοφιλοπούλου, αντέδρασαν οι βουλευτές της αντιπολίτευσης. Και εκείνη τους «αποστόμωσε» με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς. Θέλησε να χρησιμοποιήσει και το γνωστό μπλαζέ ύφος της όταν βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Φυσικά και προκάλεσε αγανάκτηση και την αποχώρηση αρκετών βουλευτών.
Δε θέλω να ανοίξω συζήτηση για το πότε και κάτω από ποιες προϋποθέσεις είναι πολιτικά χρήσιμη η αποχώρηση από τις εργασίες της Βουλής. Θέλω όμως να αναδειχθεί αυτή η στάση ορισμένων αξιωματούχων της κυβέρνησης. Ειδικά όταν βρίσκονται σε δύσκολη θέση. Στα πρώτα κύματα μετανάστευσης και προσφυγιάς κυνηγημένων ανθρώπων η γνωστή μας πια Τασούλα μας ενημέρωσε ότι λιάζονται στην Ομόνοια.
Και αυτό είναι που μετράει. Πολιτικά και ηθικά.
Θέλω να το ξαναγράψω. Μέσα στην κυβέρνηση και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν αρκετοί αξιόλογοι συμπολίτες μας. Με έντιμη και αγωνιστική μέχρι σήμερα πορεία. Δεν είναι λίγοι.
Αλλά δεν είναι ικανοί για να κυριαρχήσουν στα χρώματα και στις γραμμές του προσώπου και του χαρακτήρα της κυβέρνησης. Αυτή την χαρακτηρίζουν τα πρόσωπα με μόνιμο ύφος μπλαζέ και οι «φραπέδες» που απολαμβάνουν τα θέλγητρα και τη θαλπωρή της εξουσίας.
Απαγορεύουν τη διέλευση πολιτών έξω από τα σπίτια τους. Και έχουν υπερπολυτελείς φρουρές, δήθεν ασφάλειάς τους. Επικαλούνται αγώνες στους οποίους ποτέ δεν συμμετείχαν.
Κυρίως έναν ακτιβισμό στα χαλαρά χρόνια της μεταπολίτευσης.
Κάποτε θα λογοδοτήσουν. Και θα ντρέπονται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.