Τελεσίγραφο 40 ημερών της Τρόικα στην κυβέρνηση: Επιτέλους εφαρμόστε τη συμφωνία

Ασφυκτική είναι η πίεση της Τρόικα στην κυβέρνηση για την εφαρμογή της συμφωνίας.

Τα υπουργεία και οι αρμόδιοι φορείς καλούνται τις επόμενες 40 ημέρες να υλοποιήσουν τα 88 προαπαιτούμενα και να καλύψουν τον «χαμένο» χρόνο, ώστε να μην ανατραπεί ο δρόμος προς την «ομαλή» ολοκλήρωση της τέταρτης αξιολόγησης.

Μέχρι τώρα η επίσημη καταγραφή είναι πως μόνο 12 προαπαιτούμενα σχεδόν έτοιμα, αναφέρει το capital.gr.

Σύμφωνα με πληροφορίες, από ελληνικές διαπραγματευτικές πηγές τα χρονικά περιθώρια γίνονται πλέον ασφυκτικά. Απομένουν 40 περίπου ημέρες  έως την κάθοδο των επικεφαλής των κλιμακίων των δανειστών στην Αθήνα και την επανεκκίνηση των διά ζώσης διαπραγματεύσεων.

Μέχρι τώρα προγραμματίζεται η εκκίνηση των διαπραγματεύσεων στην Αθήνα στις 8 ή στις 15 Μαΐου. Ωστόσο, η αλληλογραφία συνεχίσθηκε και την προηγούμενη εβδομάδα και δεν αποκλείεται να ξεκινήσει η «κάθοδος» λίγο νωρίτερα με την έλευση τεχνικών κλιμακίων από τις 23 Απριλίου. 

Σε κάθε περίπτωση, ο χρόνος που θα απομένει είναι λίγος (σ.σ. η προηγούμενη κάθοδος έγινε τον Φεβρουάριο) και απαιτεί πολύ καλή προετοιμασία από την ελληνική πλευρά. Θα πρέπει έως τότε τα υπουργεία να έχουν ολοκληρώσει τα πιο πολλά μέτωπα, καθώς μετά θα απομένει πολύ λίγος χρόνος πολιτικών διαβουλεύσεων για τον «αρχικό» στόχο μίας τεχνικής συμφωνίας (SLA)  έως τις 24 Μαΐου, όταν συνεδριάζει το Eurogroup.

Η τεχνική συμφωνία θα σημαίνει ότι τα πιο πολλά προαπαιτούμενα θα πρέπει να έχουν γίνει ή έστω να έχει συμφωνηθεί πως θα γίνει η εφαρμογή τους στην συνέχεια μέσω πολυνομοσχεδίου (και νέου Μεσοπροθέσμου με τα μέτρα και τα αντίμετρα) και εφαρμοστικών πράξεων.

Σε αυτό πάντα το σενάριο (σ.σ. που απαιτεί μεγάλη επιτάχυνση της κρατικής μηχανής το επόμενο διάστημα) διατηρείται «ζωντανός» ο στόχος για μία συνολική πολιτική συμφωνία έως την υπουργική σύνοδο της 21ης Ιουνίου. Καθώς όμως οι καθυστερήσεις είναι ήδη εμφανείς, το «Plan B» μίας παράτασης έως την σύνοδο του Eurogroup της 12ης Ιουλίου ενισχύεται, αναφέρουν ελληνικές διαπραγματευτικές πηγές, αν και δεν θεωρούν προς το παρόν απαραίτητη μία παράταση του μνημονίου.

Εξηγούν ότι πέρα από την «ευθύνη» της ελληνικής πλευράς υπάρχει το θέμα της στάσης του ΔΝΤ (σ.σ. έχει διαμηνύσει ότι περιμένει και τα στοιχεία που θα βγουν στις αρχές Ιουνίου για το ΑΕΠ του Α τριμήνου πριν τοποθετηθεί για την υπερ-αξιολόγησή του και για την εφαρμογή του μειωμένου αφορολόγητου από το 2019), αλλά και η τελική στάση των δανειστών για το χρέος, για το γαλλικό κλειδί και για την  μεταμνημονιακή εποπτεία.

Καθοριστικά θα είναι και τα αποτελέσματα των τεστ αντοχής που θα ανακοινωθούν μέσα στον Μάιο αλλά και τα στοιχεία για το πρωτογενές πλεόνασμα που θα πιστοποιηθούν στις 23 Απριλίου αν και το υπουργείο Οικονομικών έσπευσε να ανακοινώσει την Μεγάλη Πέμπτη επίδοση κοντά στο 3,5% του ΑΕΠ.

Τα μέτωπα

Ανάμεσα στα 88 προαπαιτούμενα υπάρχουν παρεμβάσεις που οι θεσμοί ζητούν να λήξουν χωρίς καθυστερήσεις. Περιλαμβάνουν μεταξύ πολλών άλλων ζητήματα που έχουν ειδική σημασία όπως:

· Οι αλλαγές στον εξωδικαστικό και στον Νόμο Κατσέλη-Σταθάκη, αλλά και πιθανές αλλαγές στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς που σχετίζονται άμεσα με τις τράπεζες.

· Δεκάδες βήματα στο πεδίο των ιδιωτικοποιήσεων (από την ουσιαστική ενεργοποίηση και στελέχωση του «Υπερταμείου» και την αλλαγή διοικήσεων σε ΔΕΚΟ έως την νέα πολιτική τιμολόγησης του νερού). Πέραν αυτών υπάρχουν και οι δράσεις που θα αφήσουν «ουρές» για την μετά μνημονίου εποχή όπως το Ελληνικό και το νέο Καζίνο.

· Δημοσιονομικές παρεμβάσεις για τον επαναϋπολογισμό των συντάξεων, την πράξη κατάργησης του ΕΚΑΣ από το 2019, τις αλλαγές σε αντικειμενικές και ΕΝΦΙΑ, στις παρεμβάσεις στα επιδόματα αναπηρίας, βαρέων και ανθυγιεινών και στέγασης, αλλά και στον περιορισμό των δαπανών υγείας μέσα από συγκεκριμένες δράσεις που έχουν ήδη συμφωνηθεί.

· Παρεμβάσεις στο δημόσιο (κινητικότητα, αξιολόγηση και στελέχωση που θεωρείται βέβαιο πλέον ότι θα καθυστερήσει), αλλά και στην παιδεία, στην δικαιοσύνη και στην διασφάλιση της διαφάνειας στην χρηματοδότηση των κομμάτων, στην καταπολέμηση της διαφθοράς, στην ενίσχυση των ανεξάρτητων αρχών.

·  Τομές  σε συγκεκριμένες αγορές, αλλαγές σε κλειστά επαγγέλματα και βεβαίως οι νέες αλλαγές στο εργασιακό.