Ο Αλέξης ρίχνει στην πυρά την Αριστερά.

Ο κατήφορός τους δεν έχει τελειωμό. Χθες έριξαν δακρυγόνα και χημικά στους πρώην συντρόφους τους. Αυτούς, που τους είχαν πιστέψει.
 Τον Αλέξη και την πολύ στενή παρέα του. Όλοι μαζί είχαν τραγουδήσει το σύνθημα «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη». Και τώρα αυτοί που με πλήρη αγνότητα έμειναν πίσω και πιστοί κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν γραφικοί. Έτσι, ο Αλέξης θέλει να τους απαξιώσει. 
Όσοι από εμάς έχουμε γνωρίσει, στην όποια πορεία μας, αρκετούς από τη μεγαλύτερη εκείνη παρέα, ξέρουμε… Η Λ.Α.Ε. και κάμποσοι άλλοι έχουν την πιο συνεπή πολιτική δράση. Ξεκίνησαν όλοι τους από το ΚΚΕ. Και, ιδίως, από την ΚΝΕ. 
Στο δρόμο διαφώνησαν με την στρατηγική και την τακτική της καταστατικής ηγεσίας του ΚΚΕ. Επιχείρησαν κάτι άλλο. Αυτό που σήμερα εξελίχθηκε στο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέκος Αλαβάνος έδωσε το δαχτυλίδι της ηγεσίας στον Αλέξη Τσίπρα. Τελικά ο Αλέξης τον πρόδωσε. Άλλα είχαν συμφωνήσει μεταξύ τους και άλλα έπραξε. 

Στην αρχή ήταν ένα ετερόκλητο πλήθος. Ο Αλέξης χάιδεψε τις διάφορες τάσεις, για να τις ευνουχίσει τελικά. Εκμεταλλεύθηκε όλα τα λάθη του Αντώνη Σαμαρά. Ειδικά, από τη στιγμή που οι Ευρωπαίοι, από τον Οκτώβριο 2014 και μετά, τον εγκατέλειψαν όταν διαπίστωσαν ότι από το καλοκαίρι του 2014 ο Αντώνης Σαμαράς επέστρεψε στον πιο χονδροειδή, και οικείο σ’ αυτόν, πολιτικό λαϊκισμό.
Τελικά, η προοπτική της εξουσίας αποδείχθηκε το πιο αποτελεσματικό συγκολλητικό στοιχείο. Τον Ιανουάριο του 2015 εκπόρθησαν την εξουσία μ’ ένα απατηλό πρόγραμμα παροχών. Το διαβόητο «Πρόγραμμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης», που δεν το πίστεψαν ποτέ! Ούτε ο Αλέξης, ούτε οι συντάκτες του. Κατέλαβαν την εξουσία με 2-3 παλαβά συνθήματα αφόρητου λαϊκισμού. «Διαγραφή του χρέους με ένα Άρθρο και ένα Νόμο». Και με το πασίγνωστο πια «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη». Δεν θα θυμίσω και τις άλλες υποσχέσεις εξαπάτησης του Ελληνικού λαού. Όπως η παροχή 13 και 14 μισθού και σύνταξης. Και τόσα άλλα.
Ο Αλέξης την τερατώδη αυτή απάτη και εξαπάτηση του Ελληνικού λαού την παραδέχτηκε. Μόνο, που την μετονόμασε σε «αυταπάτη». Και το πιο αχρείο πολιτικά. Αφού σφικταγκαλιάστηκε με την πιο σκοτεινή και αμαρτωλή ακροδεξιά έστειλε στην εξολοθρευτική πυρά τους πιο συνεπείς συντρόφους του. Αυτούς, που τον πίστεψαν και παρέμειναν πιστοί τα κοινά τους λόγια και στα κοινά τους άσματα.