Έχει δυναμική η Κεντροαριστερά;

Χθες το απόγευμα, εδώ στο Ηράκλειο συνάντησα προγραμματισμένα έναν πολύ καλό μου φίλο. Η κουβέντα μας γρήγορα στριφογύρισε στην πολιτική. Το κεντρικό θέμα μας; Έχει προοπτικές η κεντροαριστερά; Η Δημοκρατική Συμπαράταξη;

Εκείνος απαισιόδοξος. Ασχολήθηκε με τα πρόσωπα. Προσωπικά εγώ, μια μετριοπαθή αισιοδοξία. Κι εμένα δε μου αρέσουν μερικά πρόσωπα. Αλλά επενδύω πολλές ελπίδες στο άμεσο μέλλον.

Εκείνος μου επισήμανε μια σειρά αρνητικών ενδείξεων και αντενδείξεων. Εγώ επέμενα. Εξαρτάται από εμάς…. Μπες κι εσύ στο χορό. Εκείνος δεν «έβλεπε» νέα πρόσωπα. Από τη μεριά μου προσπάθησα να αναδείξω τη σημασία και το συμβολισμό της εισόδου του Γ. Καμίνη, δημάρχου Αθηναίων, στη διαδικασία ανάδειξης του νέου αρχηγού. Θα φέρει και κόσμο… του το επανέλαβα πολλές φορές.

Δεν πρόκειται να συνεχίσω με το «εκείνος» και με τις προσωπικές μου θέσεις και αντιθέσεις. Ο φίλος μου ξέρει γράμματα. Και καλά. Και πολλά. Κάποια στιγμή, ελπίζω, να προχωρήσει στη γραπτή αποτύπωσή τους.

Προσωπικά θέλω να θέσω πάνω στο κεντρικό τραπέζι τη δική μου βασική ιδέα και θέση. Για σχετικά μεγάλο διάστημα το ΠΑΣΟΚ (η Ελιά, η Δημοκρατική Συμπαράταξη, η Κεντροαριστερά – όπως και να τον ονοματίσουμε το χώρο αυτό) κινείται τα τελευταία χρόνια ανάμεσα σε μονοψήφια ποσοστά ως προς την αποδοχή του από το εκλογικό σώμα.

Το βασικό αίτιο; Η πολυδιάσπαση στην κορυφή. Όσο ζούσε ο Ανδρέας, αυτοί που βγαίνανε απέναντι του, λέγανε τις κουβεντούλες τους, αλλά στο τέλος αναγνώριζαν τον Ανδρέα ως αρχηγό.

Επί Σημίτη τα πράγματα έγιναν διαφορετικά. Ο ίδιος ο Σημίτης ήτανε πανίσχυρος μέσα στην κοινωνία. Το κόμμα όμως δεν το στήριξε ποτέ.

Ο Γιώργος υποστηρίχτηκε από πλατιές μάζες του λαού μας. Δεν κατάφερε, όμως, να τις κρατήσει.

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος δεν είχε την ικανότητα συγκόλλησης διαφόρων τάσεων και ομάδων. Αυτή είναι η μικρή ιστορία της Κεντροαριστεράς ή του Προοδευτικού Κέντρου ή όπως θα θέλατε να ονοματίσετε το συγκεκριμένο πολιτικό χώρο.

Όλοι ένιωθαν και νιώθουν ισοϋψείς.

Αυτή είναι η αληθινή αιτία και το βασικό αμάρτημα των στελεχών του συγκεκριμένου χώρου.
Προσωπικά πιστεύω ότι συντρέχουν όλοι οι όροι μιας δυναμικής μετεξέλιξης του χώρου. Όλοι ξέρουμε τι πρεσβεύει.

Οι περισσότεροι συμφωνούμε ότι έγινε μια άτυπη αυτοκάθαρση. Και οι αντίπαλοι του χώρου έχουν ξεμείνει γυμνοί. Και ιδεολογικά και οργανωτικά. Και πολιτικά.