Reuters: Τρία σενάρια για την Ελλάδα στο τραπέζι του Eurogroup

Η “λύση”που εμφανίστηκε στο τραπέζι του Eurogroup στον Ευκλείδη Τσακαλώτο περιγράφεται στην εμπιστευτική μελέτη του ESM που περιήλθε σε γνώση του Reuters.

Σύμφωνα με αυτή η Ελλάδα δεν θα χρειαστεί ελάφρυνση χρέους από τις χώρες της ευρωζώνης, εάν διατηρήσει πρωτογενή πλεονάσματα άνω του 3% για 20 χρόνια.

Η μελέτη σκιαγραφεί την μέγιστη δυνατή ελάφρυνση χρέους που έχει εξεταστεί για την Ελλάδα, με βάση τρία σενάρια για τη δημοσιονομική πορεία της χώρας μας.

Σενάριο πρώτο

Σύμφωνα με το πρώτο σενάριο, η Ελλάδα θα πρέπει να εμφανίσει πρωτογενές πλεόνασμα μεγαλύτερο του 3,5% έως το 2032 και πάνω από 3% έως το 2038. Η ΕΚΤ αναφέρει ότι τέτοιες μεγάλες περίοδοι υψηλών πλεονασμάτων δεν είναι πρωτοφανείς: Η Φινλανδία, για παράδειγμα, είχε πρωτογενές πλεόνασμα 5,7% επί 11 χρόνια την περίοδο 1998-2008 και η Δανία 5,3% για 26 χρόνια, από το 1983 ως το 2008. Το ΔΝΤ θεωρεί ότι τέτοιες υποθέσεις ανάπτυξης και πρωτογενών πλεονασμάτων δεν είναι ρεαλιστικές στην περίπτωση της Ελλάδας, όπου οι θεσμοί παραμένουν αδύναμοι και η παραγωγικότητα είναι χαμηλή.

Σενάριο δεύτερο 

Το δεύτερο σενάριο βασισμένο στις προβλέψεις του ΔΝΤ προβλέπει μέση ανάπτυξη 1% πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% έως το 2022. Επιστροφή σε πρωτογενή πλεονάσματα 1,5% από το 2023, Το σενάριο αυτό προβλέπει ότι το ελληνικό χρέος θα αυξάνεται από το 2022 και έπειτα, αγγίζοντας το 226% το 2060.

Οι ελληνικές τράπεζες θα έπρεπε να ανακεφαλαιοποιηθούν και οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας θα ανέρχονταν στα τέλη της δεκαετίας του 2020 πάνω από το «ταβάνι» του 15% του ΑΕΠ που έχουν υποσχεθεί οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης, ξεπερνώντας το 50% το 2060.

Για να καταστεί το ελληνικό  χρέος βιώσιμο, με βάση τις εκτιμήσεις αυτές, η ευρωζώνη θα έπρεπε να προχωρήσει σε μια βαθύτερη ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, από αυτήν που πρόσφερε το 2016, κάτι που δεν δέχεται το Eurogroup.

Toν Μάιο του 2016, η ευρωζώνη υποσχέθηκε να επεκτείνει τις ωριμάνσεις και την περίοδο χάριτος στα ελληνικά δάνεια, ώστε οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας να μείνουν κάτω από το 15% του ΑΕΠ μετά το 2018 μεσοπρόθεσμα και κάτω από το 20% από εκεί και έπειτα.

Δεσμεύτηκε επίσης ότι θα εξέταζε μια αντικατάσταση των πιο ακριβών δανείων του ΔΝΤ προς την Ελλάδα με φθηνότερη ευρωπαϊκή πίστωση και θα επέστρεφε τα κέρδη που αποκόμισαν οι κεντρικές τράπεζες από τα ελληνικά ομόλογα.

Αλλά όλα αυτά θα μπορούσαν να συμβούν μόνο αν η Ελλάδα εφάρμοζε τις μεταρρυθμίσεις ως τα μέσα του 2018 και μόνο αν η ανάλυση χρέους έδειχνε πως είναι αναγκαία μια ελάφρυνση για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα.

Σενάριο τρίτο 

Το τρίτο σενάριο συνιστά ενδιάμεση μέση λύση υπολογίζοντας μέση ανάπτυξη 1,25% του ΑΕΠ και πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% έως το 2022. Το οποίο θα υποχωρήσει στη συνέχεια στο 1,8% αντί για 2,2% την περίοδο 2023-2060.

Αυτό το σενάριο προβλέπει μέση επιμήκυνση των δανείων κατά 15 χρόνια και «κλείδωμα» του επιτοκίου στο 1% ως το 2050 και ένα «ταβάνι» απόσβεσης στο 0,4% του ελληνικού ΑΕΠ.

Το σενάριο «καλύτερα δεν γίνεται»

Όσον αφορά το σενάριο μέγιστης ελάφρυνσης προβλέπει επιμήκυνση της μέσης διάρκειας των δανείων στήριξης κατά 17,5 χρόνια, που σημαίνει ότι οι τελευταίες οφειλές θα αποπληρωθούν το 2080.

Η μέγιστη ελάφρυνση προβλέπει επίσης περιορισμό των τόκων που πληρώνει η Ελλάδα στο 0,4% του ΑΕΠ έως το 2050, με το πλαφόν να αυξάνεται στο 1% έως το 2050. 

Παράλληλα, σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες του Reuters, το σενάριο μέγιστης ελάφρυνσης προβλέπει ότι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας θα εξαγοράσει το 2019 δάνεια 13 δισεκατομμυρίων ευρώ που οφείλει η Ελλάδα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Τα επιτόκια του Ταμείου είναι σαφώς υψηλότερα από αυτά που προσφέρουν οι Ευρωπαίοι, και συνεπώς η εξαγορά τους μπορεί να οδηγήσει στην αντικατάστασή τους με φθηνότερα δάνεια. Οι παραπάνω παρεμβάσεις θα περιόριζαν τις ακαθάριστες ανάγκες χρηματοδότησης της Ελλάδας στο 13% ως το 2060, και θα μείωνε τον λόγο χρέους/ΑΕΠ στο 65,4% το 2060 από περίπου 180% στην παρούσα φάση.