Όταν η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου δήλωνε στην Βουλή ότι το χρέος είναι ο υπέρτατος στόχος για να ψηφίσουν οι βουλευτές τα νέα μέτρα, λίγοι φαντάζονταν ότι το βολικό αυτό άλλοθι θα αχρηστεύονταν και η κυβέρνηση θα έμπαινε σε νέες περιπέτειες.
Μια υπεραστική γραμμή που έστησε βήμα – βήμα το Μαξίμου για να ξεφύγει από τις δεσμεύσεις της (μη μείωση συντάξεων- αφορολόγητο) που τελικά δεν τήρησε, κατέρρευσε εκθέτοντας τους εμπνευστές της.
Το ορόσημο του Eurogroup της 22ης Μαίου ανήκει πλέον στην ιστορία μια ακόμα χαμένης υπόθεσης για την ελληνική κυβέρνηση αλλά και τη χώρα, ενώ αιφνιδίως μοιάζει να «καίγεται» και η επόμενη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της 15ης Ιουνίου. Προωθείται, αντίθετα, η δοκιμασμένη στο παρελθόν πλην ατελέσφορη, λύση της πολιτικής διαπραγμάτευσης στην Σύνοδο Κορυφής στις 22 Ιουνίου.
Την ίδια ώρα ο Μάριο Ντράγκι προσγειώνει ανώμαλα την κυβέρνηση που προσδοκούσε ότι η ΕΚΤ θα άνοιγε την πόρτα του QE, Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να προδιαγράφεται για το εγγύς μέλλον με τον επικεφαλής της Ευρωτράπεζας να ξεκαθαρίζει τις δύο προϋποθέσεις υπό τις οποίες η Ελλάδα μπορεί να πάρει μέρος στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Μιλώντας στις Βρυξέλλες και συγκεκριμένα στην Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο ευρωπαίος κεντρικός τραπεζίτης είπε ότι η Ελλάδα μπορεί να εισέλθει στο QE μόνο εφόσον υπάρξει μια συνολική συμφωνία για το χρέος και εφόσον τα μέτρα που θα αποφασιστούν θα καθιστούν το χρέος βιώσιμο σε βάθος χρόνου.
Αυτό που χρειάζεται είναι θετική ολοκλήρωση της υφιστάμενης αξιολόγησης. Επί αυτού καλωσορίζουμε τη συμφωνία Staff Level Agreement που επετεύχθη. Λυπούμαστε που δεν έγινε καθαρότερος ορισμός των μέτρων για το χρέος στο τελευταίο Eurogroup, σημείωσε μεταξύ άλλων ο κ. Ντράγκι.
Μετά θα έχουμε την ανάλυση χρέους από τους άλλους θεσμούς αλλά και την ανάλυση χρέους που θα γίνει από την ΕΚΤ σε πλήρη ανεξαρτησία. Αυτή θα πρέπει να δείξει ότι το χρέος είναι βιώσιμο και σε δυσμενές σενάριο. Θα πάρουμε την απόφαση λαμβάνοντας υπόψη και θέματα ρίσκου, όπως έχουμε πει επανειλημμένα. «Ας έχουμε πρώτη την πλήρη συμφωνία και ας βρούμε τα μέτρα που θα κάνουν το χρέος βιώσιμο».
Σενάρια για πολιτική διαπραγμάτευση
Το νέο αυτό σενάριο έριξε στο τραπέζι ο Νίκος Παππάς στην περίπτωση που προκύψει νέο αδιέξοδο στο Eurogroup της 15ης Ιονίου. Την ίδια στιγμή το μάθημα δεν φαίνεται να γίνεται πάθημα και διαρρέεται ότι σε τετ α τετ της Ανγκέλα Μέρκελ με τον Αλέξη Τσίπρα (σύνοδος ΝΑΤΟ Βρυξέλλες) η Καγκελάριος άφησε στον Έλληνα Πρωθυπουργό να καταλάβει ότι στο επόμενο Eurogroup δεν μπορεί να παρέμβει, αλλά στην Σύνοδο Κορυφής μπορεί.
«Εγγυήσεις» που μπορεί να μείνουν «κενό γράμμα» αν τελικά επικρατήσει η γραμμή της άλλης ισχυρής κυρίας, της Κριστίν Λαγκάρντ.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Καθημερινής» αξιωματούχος της κυβέρνησης αποκάλυψε ότι η επικεφαλής του ΔΝΤ ζήτησε να μιλήσει την περασμένη Κυριακή με τον αρχηγό της κυβέρνησης. Κατά την τηλεφωνική τους συνομιλία τον ενημέρωσε ότι λόγω των διαφωνιών των ευρωπαίων εταίρων θα ήταν καλύτερα να μείνει ανοικτό το θέμα του χρέους μετά τις γερμανικές εκλογές (κάτι που επιθυμεί διακαώς και ο Σόιμπλε) οπότε και οι πολιτικές συνθήκες θα ήταν καλύτερες για υπάρξει λύση.
Στο Eurogroup της 15ης Μαίου αναφέρθηκε και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ο οποίος υποστήριξε ότι με βάση και τις τελευταίες εξελίξεις ήταν σωστή η απόφαση της ελληνικής πλευράς να μην δεχθεί τη συμφωνία.
Γιατί ο Τσίπρας ανέβασε τον πήχη
Ερώτημα βέβαια εξακολουθεί να παραμένει από πού πήγαζε η αισιοδοξία του Αλέξη Τσίπρα ότι η υπόθεση του χρέους είναι στο τσεπάκι του.
Πολλοί λένε ότι Πρωθυπουργός ανέβασε υπέρμετρα το πήχη της πίστης του για αίσια έκβαση στο ζήτημα του χρέους στο Eurogroup της 22ης Μαίου έπειτα μια συνομιλία (πάλι) με την Ανγκέλα Μέρκελ. Ο ίδιος αποκάλυπτε στους δημοσιογράφους ότι η καγκελάριος του έδωσε να καταλάβει ότι θα υπάρχει συμφωνία, ενώ αμφισβητούσε το κακό σενάριο να παραμείνει ανοικτή η εκκρεμότητα μέχρι τις γερμανικές εκλογές.
Άλλοι υποστηρίζουν ότι ο αρχηγός της κυβέρνησης είχε παρόμοια μηνύματα και από την ελληνική πλευρά διαπραγμάτευσης και για αυτό δεν υπήρξε αυτοπεριορισμός στις εκτιμήσεις του.
Η παντελής απουσία σχεδίου διαφυγής ήταν πάντως έκδηλη και κατά την συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών, αφού όπως φάνηκε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δεν είχε προετοιμαστεί κατάλληλα για να αντιμετωπίσει την αιφνίδια αυτή εξέλιξη.
Το παρασκήνιο του Eurogroup
Τα πρακτικά της συνεδρίασης του Eurogrroup που διοχετεύτηκαν στη δημοσιότητα δείχνουν ακριβώς ποιο ήταν το κλίμα, αλλά και φωτίζουν άγνωστες πτυχές.
Ο Τόμσεν που μετείχε στην συνεδρίαση ζήτησε να ποσοτικοποιηθούν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος «διαφορετικά το ΔΝΤ δεν θα συμφωνήσει με το Eurogroup».
Ο Σόιμπλε από την πλευρά του σαν έτοιμος από καιρό επανέφερε τη απόφαση του Μαίου του 2016 (ποσοτικοποίηση των μέτρων μετά το τέλος του προγράμματος το καλοκαίρι του 2018) προειδοποιώντας τους συνδαιτυμόνες του ότι δεν έχει εξουσιοδότηση (από την γερμανική Βουλή) . «Εάν αυτός είναι ο δρόμος τότε καλή τύχη. Δεν θα βρούμε λύση» απείλησε.
Και εκεί που φαίνονταν ότι οδεύαμε σε αδιέξοδο ως από μηχανής ο θεός ο Ισπανός υπουργός Οικονομικών Ντε Γκίντος εμφανίστηκε με μια νέα πρόταση «Μήπως να εξετάσουμε τον ρόλο του ΔΝΤ ως συμβούλου όπως στο ισπανικό μοντέλο;» αναρωτήθηκε και χαριτολογώντας κατέληξε «δεν μπορεί να είσαι 50% έγκυος όπως φαίνεται να είναι το ΔΝΤ τώρα».
Στο σημείο εκείνο ο Ντάισελμπλουμ διέκοψε τη συνεδρίαση και όταν οι διαπραγματεύσεις ξανάρχισαν έριξε την πρόταση.
«Θα ζητήσω από το ΔΝΤ να μπει με πρόγραμμα ακόμα και εάν δεν δώσει χρήματα πριν κλείσει το θέμα με το χρέος»
«Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα πρόταση» αρπάξε την πάσα ο Τόμσεν και συνεχίσε «να πάμε στο ΔΣ με πρόγραμμα και να δώσουμε χρήματα αργότερα».
Κάπου εκεί ο Ευκλείδης Τσακαλώτος αντιλήφθηκε την παγίδα που στήνεται. «Εάν αυτή είναι η επιλογή τότε είναι η χειρότερη των χειροτέρων για την Ελλάδα» εξεμάνη και μετά το τέλος νέας διακοπής ενημέρωσε τους ομολόγους του ότι συνομίλησε με τον Πρωθυπουργό ο οποίος εξέφρασε την απογοήτευση του για τις εξελίξεις.
Το έλλειμμα πάντως άλλου σχεδίου στα χέρια της ελληνικής πλευράς ήταν πασιφανές.
Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών από την μια πλευρά προειδοποιούσε ότι σε περίπτωση που συναινούσε «θα δημιουργούσε τεράστια πολιτική κρίση» από την άλλη ενημέρωνε ότι αν αυτή είναι η απόφαση «χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να το σκεφτώ».
Από εκεί και πέρα οι εξελίξεις είναι λίγο πολύ γνωστές.
Τα μπρος-πίσω των κυβερνητικών στελεχών
Δεν ήταν μόνο το υπουργείο Οικονομικών που εγκλωβίστηκε χωρίς να είναι σε θέση να αντιδράσει, ήταν και ο Αλέξης Τσίπρας που μετέβαλε στάση διαρκώς.
Στην αρχή φάνηκε να εξετάζει την πρόταση για ΔΝΤ –παρατηρητή και ποσοτικοποίηση των μέτρων μετά το τέλος του προγράμματος το καλοκαίρι του 2018.
Στην συνέχεια επανέρχονταν ζητώντας λύσεις καθαρές από τους εταίρους. Και όλα αυτά την ώρα που φαινόταν να μένει ανεφάρμοστο ακόμα ένα σχέδιο καθαρού διαδρόμου με τσουνάμι επενδύσεων για την πορεία της χώρας.
Από κοντά και η έκθεση της αμερικάνικης τράπεζας Citigroup που αποτίμησε ότι η Ελλάδα βρίσκεται πιο κοντά σε ένα τέταρτο πρόγραμμα διάσωσης (βλ μνημόνιο) μετά το τέλος του προγράμματος το 2018 καθώς η ένταξη της χώρας στο QE είναι αμφίβολη.
Δυσφορία κυβερνητικών βουλευτών
Το Eurogroup της 15ης Ιουνίου περιμένουν εναγωνίως και οι κυβερνητικοί βουλευτές.
Αν και επισήμως δεν υπάρχουν φωνές αντίδρασης η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ βράζει.
Για πρώτη φορά αποδίδονται (σιωπηλώς) ευθύνες στον Πρωθυπουργό αλλά και στον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο.
Αν και ακόμα δεν έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα ανοικτής διαφοροποίησης με την στρατηγική που ακολούθησε η κυβέρνηση, κανείς δεν γνωρίζει για πόσο ακόμα θα υπάρχουν αντοχές στήριξης ακόμα μιας αποτυχίας.
Φωτό: Ευρωκίνηση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.