Το 11,6% του 6,2% που μας ψήφισε το Σεπτέμβριο του 2015 (0,7% περίπου δηλαδή) πάει στη ΝΔ.
Σε αντιστάθμισμα το 3% του 35,5% που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ έρχεται στη Συμπαράταξη (κάπου 1% δηλαδή).
Η μέγιστη πλάκα δε είναι ότι το κόμμα που κερδίζει πρωτίστως από τις διαρροές του ΣΥΡΙΖΑ είναι η ΝΔ (10,5%, δηλαδή 3,5%), μετά η ΧΑ και μετά εμείς!
Τι συμπέρασμα βγάζω εγώ από όλα αυτά; Το εξής απλό.
Η θεωρία ότι η εκλογική βάση που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία είναι τάχα κάργα αντιδεξιά και δεν πρόκειται να ψηφίσει ποτέ τίποτα δεξιό που να της κοπεί το χέρι κλπ (θεωρία πάνω στην οποία στήθηκε η περίφημη στρατηγική του "ούτε-ούτε") μπάζει από παντού.
Εκτιμά και αναλύει τα κοινωνικά δεδομένα με προ κρίσης ιδεολογικά στερεότυπα, τα οποία σάρωσε η περίοδος των μνημονίων.
Ο άνθρωπος που δεν βρίσκει δουλειά, που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στη ρύθμιση της εφορίας, στη δόση του δανείου και στις εισφορές στο ασφαλιστικό ταμείο δεν έχει ΚΑΜΙΑ σκασίλα μη τυχόν και γίνει "δεξιά παλινόρθωση".
Είτε θα ψηφίσει αυτόν που θα κρίνει ότι θα μπορέσει να τον ανακουφίσει είτε έχει αγανακτήσει τόσο που θα επιλέξει το "πουτάνα όλα" (ΧΑ, Κωνσταντοπούλου κλπ).
Δεκάρα δεν δίνει για ιδεολογικές αναλύσεις και ένδοξα παρελθόντα με τα οποία κομματικά επιτελεία αποκομμένα από την ζώσα πραγματικότητα προσπαθούν να κάνουν πολιτική.
Όσο δεν γίνεται κατανοητό ότι το κλειδί για την αναγέννηση του χώρου της κεντροαριστεράς, είναι ένα νέο, ενιαίο πολιτικό σχήμα με σύγχρονες ρεαλιστικές προτάσεις και νέα άξια πρόσωπα στις μπροστινές θέσεις θα ζούμε ένα μόνιμο πολιτικό και ιστορικό deja vu.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.