Απογοήτευση προκαλεί για ακόμη μία φορά και πολλά ερωτηματικά η διελκυνστίδα μεταξύ Δημοτικής αρχής ,αντιπολιτευομένων παρατάξεων και Υπουργείου, για το πολυπόθητο ΚΕΓΕ Νάξου. Ένα έργο που έχει δεσμευτεί πριν από πολλά χρόνια ο Δήμος να υλοποιήσει, έναντι της παραχώρησης της έκτασης όπου βρίσκονται σήμερα τα σχολεία απέναντι από το Νοσοκομείο.
Οι Σαγκριώτες εξέφρασαν το απόλυτα δικαιολογημένο ενδιαφέρον τους για την υλοποίηση του έργου μέσα από γενικές συνελεύσεις των κατοίκων, ψηφίσματα και παραστάσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο και στους αρμόδιους κρατικούς φορείς.
Το ενδιαφέρον αυτό αρχικά αντιμετωπίστηκε από την Δημοτική αρχή με «ναι μεν αλλά δεν υπάρχουν λεφτά».
Η κινητοποίηση των κατοίκων απέδειξε ότι αυτό ήταν μία πρόφαση, αφού το έργο θα μπορούσε να υλοποιηθεί σταδιακά και με ποικίλες πηγές χρηματοδότησης εκτός από τον προϋπολογισμό του Δήμου (ένταξη σε προγράμματα χρηματοδότησης, χορηγίες, προσφορές υλικών ή/και εργασιών κλπ.).
Όταν η συνεχής πίεση προς την Δημοτική αρχή έγινε αφόρητη, τότε βρέθηκε το επικοινωνιακό διέξοδο της πανηγυρικής σύστασης από τον Δήμο μίας «βαρύγδουπης» Επιτροπής για το ΚΕΓΕ με πρόεδρο τον ίδιο τον Δήμαρχο και μέλη τους επικεφαλής όλων των παρατάξεων στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Μόνο αφελείς θα μπορούσαν να πιστέψουν ότι αυτή η Επιτροπή θα μπορούσε υλοποιήσει ποτέ το έργο. Τα μέλη της είχαν τόσες άλλες αρμοδιότητες και ευθύνες που εκ των πραγμάτων δεν θα μπορούσαν ν’ ασχοληθούν με την υλοποίηση του έργου και ο ρόλος τους ήταν να θέσουν υπό την αιγίδα τους την λειτουργία ( και φυσικά τον έλεγχο) μίας αυτόνομης Επιτροπής που θα ασχολείται αποκλειστικά με αυτό.
Επιπλέον δεν ορίστηκε κανένας τρόπος λειτουργίας και ελέγχου του έργου της Επιτροπής (κατ’ ελάχιστον ένα βασικό χρονοδιάγραμμα και ένας καθορισμός περιοδικής ενημέρωσης του Δημοτικού Συμβουλίου και των Δημοτών για την πρόοδο των διαδικασιών και των εργασιών). Και αυτό είναι λογικό αφού κανένας ελεγκτής δεν επιδιώκει έλεγχο του εαυτού του.
Λογικό όμως είναι και το συμπέρασμα ότι η σύσταση της Επιτροπής από τον Δήμο δεν ήταν παρά μία κίνηση επικοινωνιακού ελιγμού και εντυπωσιασμού που δεν είχε καμία σχέση με την ειλικρινή επιδίωξη της ουσίας, που είναι η υλοποίηση ενός σημαντικού αναπτυξιακού έργου για το νησί και όχι μόνο.
Η συνεχής παραπομπή δρομολόγησης του έργου στις καλένδες εξανάγκασε τους κατοίκους του Σαγκριού στην σύσταση Επιτροπής Αγώνα για να γίνουν τα αυτονόητα. Η Επιτροπή αυτή πέτυχε συνάντηση με τον αρμόδιο Υπουργό, από την οποία απουσίαζε η Δημοτική αρχή, και ο Υπουργός δεσμεύτηκε (;) ότι θα απαιτήσει άμεσα από την Δημοτική αρχή ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Κι εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα:
Γιατί να υπάρξει ανάγκη σύστασης Επιτροπής Αγώνα για την δρομολόγηση ενός έργου που υποτίθεται ότι όλοι επιθυμούν;
Γιατί απουσίαζε ο Δήμαρχος (και – μην ξεχνάμε – Πρόεδρος της Επιτροπής του Δήμου για το έργο, που ο ίδιος φρόντισε να συσταθεί) από την συνάντηση με τον Υπουργό;
Πόσο μπορεί ακόμη να «τραβήξει το σχοινί», πριν χάσουν την υπομονή τους οι φορείς που έχουν παραχωρήσει τις εκτάσεις για τα σχολεία και ακόμη περιμένουν το δικό τους σχολείο, που είχε δεσμευτεί εδώ και 15 χρόνια ότι θα κατασκευάσει ο Δήμος έναντι των εκτάσεων που του παραχώρησαν;
Τι θα συμβεί αν «σπάσει το σχοινί» και γίνουν άμεσα απαιτητές οι εκτάσεις που έχουν παραχωρηθεί λόγω αθέτησης των δεσμεύσεων του Δήμου; Θα προβάλει ο Δήμος την ύπαρξη των σχολείων για να παρεμποδίσει την επιστροφή τους; Και αν οι εκτάσεις έχουν περάσει στο ΤΑΙΠΕΔ; Θα κινητοποιήσει τους Δημότες εναντίον ποίου; Του «ανάλγητου» κράτους ή των δανειστών; Θα δούμε ΜΑΤ στο νησί να συμπλέκονται με κατοίκους που θα παλεύουν για τα παιδιά τους;
Ο απόλυτος παραλογισμός…!!!
Γι’ αυτό κι εγώ σταμάτησα να σκέφτομαι κι άρχισα, μέρες που είναι, να ονειρεύομαι…
Ονειρεύομαι ένα πανέμορφο νησί, την Νάξο μας, με τοπικούς άρχοντες που θα λειτουργούν σε ανοικτούς ορίζοντες, όπως το μοναδικό μας Αιγαίο που την περιβάλει, και με δημιουργική και άμεση συνεργασία με τους κατοίκους της για το κοινό καλό, χωρίς μικροπολιτικές σκοπιμότητες και προσωπικές αντιπαλότητες…
Ονειρεύομαι ένα αγαπημένο χωριό, το Σαγκρί μας, που θα είναι μία όαση ανάπτυξης με νέους ανθρώπους γεμάτους αισιοδοξία και δύναμη που θα παλεύουν να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα και να στήνουν την ζωή και τις οικογένειές τους πάνω στα χώματά του…
Ονειρεύομαι ένα διαφορετικό σχολείο έξω από το χωριό μας, που θα έχει τριγύρω του καλλιέργειες και θα μαθαίνει στους νέους μας πώς να σέβονται την Φύση, για να μπορούν να παίρνουν από αυτήν τα δώρα που απλόχερα χαρίζει σε όσους την δουλεύουν τίμια…
Ονειρεύομαι φίλους, πολλούς φίλους από άλλες χώρες, που θα έρχονται να χαρούν το φως και το γαλάζιο του νησιού μας και κάνοντας μία περιήγηση θα ανακαλύπτουν περνώντας από το χωριό μας, το σχολείο αυτό και τον Ναό της Δήμητρας λίγο πιο κάτω, πολλά περισσότερα από όσα θα περίμεναν. Ένα ευλογημένο μέρος όπου επί χιλιετίες γράφουν πάνω του ιστορία και δημιουργούν πολιτισμό άνθρωποι δυναμικοί με αγάπη για την ζωή…
Και παντού τριγύρω παιδιά… πολλά παιδιά… με τις σκανταλιές και τα γέλια τους…σαν τους αγγέλους του Αιγαίου, να σκορπούν σαν τριαντάφυλλα τις χαρές της ζωής…
Ωραία όνειρα…!!!
Μακάρι ο νεογέννητος Χριστός μας να φωτίσει και τους τοπικούς μας άρχοντες, ώστε να ξεκινήσουν κι εκείνοι την νέα χρονιά με όνειρα… ίσως έτσι μπορέσουν να δουν και την πραγματικότητα…
Είθε…!!!
Στράτος Ουζούνογλου
Ένας αμετανόητος λάτρης της Νάξου μας.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.