Αλλά πες μου έφτασαν τα χρήματα;

Κυρία ηλικιωμένη, φτωχή και μόνη στην ζωή, συνταξιούχος ΙΚΑ, μετά από 30 χρόνια εργασίας ως εργάτρια σε κονσερβοποιία, αρρώστησε με βρογχίτιδα. Μη μπορώντας να πάει σε φαρμακείο, μου ζήτησε να πεταχτώ με την μηχανή. Μου έδωσε την ιατρική συνταγή και 15 ευρώ λέγοντας:
- Νομίζω φθάνουν και περισσεύουν.
- Εν τάξει θα πάω και αν κάνουν παραπάνω, τα βρίσκουμε μετά.

Πηγαίνω στο φαρμακείο και δίνω την συνταγή προς εκτέλεση. Απλά φάρμακα για ίωση του αναπνευστικού.
Εισπνεόμενο Rolenium 31,5 - Συμμετοχή ασφαλισμένου 8
Χάπι Modular 11,1 - Συμμετοχή ασφαλισμένου 2,78
Αντιβίωση Augmentin 7,43 - Συμμετοχή ασφαλισμένου 1,87

Προβιοτικό Lacto Levure 8,07 - Συμμετοχή ασφαλισμένου 0, πληρώνει όλο το ποσό.
Κράτηση Φαρμακείου 1 ευρώ

Σύνολο για ένα απλό κρύωμα στην ουσία: 21,72 ευρώ

Γύρισα, παρέδωσα τα φάρμακα και με ερωτά:
- Έφτασαν τα χρήματα;
- Πόσο παίρνετε σύνταξη κυρία…;
- 415 ευρώ. Με αυτά πληρώνω ΔΕΗ, τα ξύλα για την σόμπα, ΟΤΕ, νερό, ΕΝΦΙΑ, γιατρούς, φάρμακα και με ότι περισσεύει τρώω. Συν τα τρόφιμα που παίρνω από την εκκλησία. Βλέπεις δεν μπορώ να πάω στο Κοινωνικό Ιατρείο για φάρμακα, είμαι ασφαλισμένη. Ευτυχώς για την ΔΕΗ με βοήθησε ο …..να ρυθμίσω το χρέος σε 36 δόσεις. Το ίδιο και για το νερό. Ρυθμίστηκε και αυτό.