Όχι στην εθνική μας μοναξιά

Ζήσαμε και εμείς τον «μύθο» μας. Με την εξαιρετική και γοητευτική συνδρομή του Μπάρακ Ομπάμα. Η Ελλάδα στο κέντρο της εικόνας του κόσμου! Με ένα τεράστιο πλούτο και φωτεινά χρώματα. Τον πολιτισμό των προγόνων μας! Τις αξίες τους! Τις ιδέες τους! Τις αρετές τους! Τους αγώνες τους, που οδήγησαν στη δημιουργία του ιστορικού και πολιτισμικού φαινομένου που αποκαλούμε «Δύση».
 Τη πρώτη Δημοκρατία σε όλο τον κόσμο. Με ένα λαό ενεργό στα δημόσια πράγματα. Που θεωρούσε χυδαίο τον πολίτη που απέφευγε και αρνιόταν τη συμμετοχή του στα κοινά. 
Μας σαγήνευσε ο Μπάρακ Ομπάμα! Μας γοήτευσε! Μας συγκίνησε! Κυρίως, γιατί δίδαξε όλο τον κόσμο αυτά που δημιούργησαν οι πρόγονοί μας. Ευτυχώς δεν μας καταράστηκε σε προγονοπληξία. Δεν περιορίστηκε σε ένα απλό ιστορικό μνημόσυνο για την Ελλάδα. Τα έφερε όλα και πιο μπροστά, Μέχρι και σήμερα. Ακόμη και με λέξεις. Τη φουστανέλα!
Ο Ομπάμα ανέσυρε εικόνες από τα καρτ ποστάλ για να τις εντυπώσει στη συνείδηση της διεθνούς κοινότητας. Οι στοχαστικές περπατησιές του πάνω στον ιερό βράχο της Ακρόπολης, μας βοήθησαν, τους πιο πολλούς από εμάς, να λησμονήσουμε τις ταπεινώσεις που έχουμε υποστεί και υφιστάμεθα τα τελευταία χρόνια. Για τα μεγάλα λάθη μας. Από τα τεράστια λάθη μας.
Ο Μπάρακ Ομπάμα απέδειξε για άλλη μια φορά πόσο σπουδαίος πολιτικός και ηγέτης ήταν και είναι. Πήρε μια Αμερική, που είχε προκαλέσει, στην προηγούμενη από αυτόν οκταετία, ένα εκατομμύριο νεκρούς. Στο Ιράκ και αλλού. Και προσπάθησε να λύσει μια σειρά δραματικών προβλημάτων με διπλωματικές, κατ’ εξοχήν, πρωτοβουλίες. Δηλαδή με την ειρήνη. Πήρε μια Αμερική, που μόλις είχε βουλιάξει σε μια βαθιά χρηματοπιστωτική κρίση, με τεράστιες οικονομικές, δημοσιονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Και παραδίδει μια Αμερική, με σαφέστατα σημεία οικονομικής ανόδου και ανάπτυξης. Και με μηδενική, σχεδόν, ανεργία.
Μέχρις εδώ, όμως... 
Δεν περιέλαβε στα μηνύματά του καμία αυτοκριτική για τα εγκληματικά λάθη των ΗΠΑ εις βάρος της Ελλάδας. Τουλάχιστον, ο Μπιλ Κλιντον, το 1999, εδώ, στην Ελλάδα, ζήτησε συγνώμη για το έγκλημα της Δικτατορίας.
Είπε εξαιρετικά θερμά λόγια για το προσφυγικό και τη φιλάνθρωπη στάση του λαού μας. Τα αξίζουμε! Αλλά, ποιός δημιούργησε αυτό το τεράστιο ματωβαμένο πρόβλημα στη Μέση Ανατολή; Ποιός έπαιξε τα κουτοπόνηρα παιχνίδια με την «Αραβική Άνοιξη»; Ποιός έδιωξε από τις εστίες τους εκατοντάδες χιλιάδες, ακόμα και εκατομμύρια, συνανθρώπων μας, μέσα από τυχοδιωκτισμούς στο παγκόσμιο χωριό μας. Να μην ξεχνιόμαστε… 
Ο Μπάρακ Ομπάμα υποσχέθηκε πως θα προσφέρει παραινέσεις στο Βερολίνο για το θέμα του Δημοσίου Χρέους. Αν τα δημόσια ανακοινωθέντα περιγράφουν και εξιστορούν το τι συζητήθηκε στη μίνι Σύνοδο Κορυφής στο Βερολίνο, προχθές την Παρασκευή, οι σχετικές παραινέσεις του δεν εισακούστηκαν. Ή, ακόμα χειρότερα δεν συζητήθηκαν, καν. Μάλλον αργά πήρε ο Ομπάμα τις σχετικές πρωτοβουλίες. Τόσα χρόνια τι «έκανε»; Το ΔΝΤ ελέγχεται, στο μέγιστο δυνατό βαθμό, από τις Η.Π.Α. και τον Πρόεδρό της. Το στρατηγείο του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον απέχει μόλις εκατοντάδες μέτρα από το στρατηγείο του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ. Και τα στελέχη τους επικοινωνούν και συγκοινωνούν με εξαιρετική άνεση. Και δεν είναι τυχαία η σειρά που τίθενται τα θέματα προς συζήτηση. Πρώτα «μεταρρυθμίσεις» (και φυσικά μειώσεις των μισθών και συντάξεων) και μετά συζήτηση για το χρέος. Με την ίδια σειρά. Και το ΔΝΤ και ο Ομπάμα. Ο τελευταίος μάλιστα μας προειδοποίησε. Προτού καν προσγειωθεί στην Ελλάδα και τις πραγματικότητές της. «Ο Ελληνικός λαός έχει πολύ δρόμο ακόμη να διανύσει».
Εμείς, όπως πάντα, βιαστήκαμε. Ο πρωθυπουργός μας έσπευσε να δηλώσει ότι η Ελλάδα μετά την επίσκεψη του Μπάρακ Ομπάμα έχει καταστεί «πρωταγωνίστρια» στη Διεθνή Κοινότητα! 
Ο Αλέξης Τσίπρας βιάστηκε. Και μπερδεύτηκε. Δεν διάβασε με επιμέλεια το ανακοινωθέν της μίνι Συνόδου Κορυφής στο Βερολίνο. Συζήτησαν αρκετά από τα θέματα, που μας ενδιαφέρουν. Μερικά από αυτά μας «καίνε». Και δε θέλησε να κατανοήσει τις υπογραφές, κάτω από το κοινό ανακοινωθέν. Δεν μας προσκάλεσαν. Και δε ζητήθηκε η συνυπογραφή μας. Από τη μίζερη εθνική μας μοναξιά των τελευταίων χρόνων μέχρι την είσοδό μας στον κύκλο των ισχυρών, αξιόπιστων, φερέγγυων και σεβαστών Κρατών η απόσταση είναι μεγάλη.