Το θυμάμαι από τα μαθητικά μου χρόνια. Και από τα φοιτητικά. Ξέραμε ποιοι καθηγητές βαριόντουσαν να διαβάζουν τις κόλλες διαγωνισμού και στο τέλος να τις βαθμολογούν. Γι΄ αυτό και εμείς, ως μαθητές ή αντίστοιχα φοιτητές, αντιδρούσαμε ανάλογα. Σ΄ αυτούς τους καθηγητές, τους «τεμπέληδες», γράφαμε πολλές σελίδες. Και για να τις γεμίζουμε, δεν ξέραμε τι γράφαμε. Το πιο σπαρταριστό από όλα;
Στο δεύτερο έτος της Νομικής δίναμε εξετάσεις στο Διοικητικό Δίκαιο. Οι παλιότεροι φοιτητές μας είχαν έγκαιρα ενημερώσει. Μερικοί από τους συμφοιτητές μας είχαν φέρει γραμμένες κόλλες από το σπίτι. Και ο διπλανός μου αποδείχθηκε ο θρασύτερος απ΄ όλους!
Στις τελευταίες γραμμές της κόλλας του (είχε ήδη γράψει εννιά σελίδες), άρχισε να περιγράφει ένα ποδοσφαιρικό αγώνα! Προσπάθησα να του περιορίσω το φαντασιακό αυτό οίστρο. Και εκείνος για να με … εκδικηθεί ολοκλήρωσε το γραπτό του στο Διοικητικό Δίκαιο με δύο λέξεις και δύο θαυμαστικά. «Ολέ! Ολέ!». Επανέλαβε, δηλαδή, τη γνωστή ποδοσφαιρική κραυγή.
Ήταν το θερμό καλοκαίρι του 1966. Ντάλα Ιούλιο, βγήκαν τα αποτελέσματα στις εξετάσεις του Διοικητικού Δικαίου, στην περίλαμπρο Νομική Σχολή της Αθήνας. Προσωπικά πήρα τη βάση. Δεν είχα προλάβει παρά να γράψω τέσσερις, μόνο, σελίδες. Ο διπλανός μου … δικαιώθηκε. Τι πήρε; Άριστα Δέκα!
Τι μου το θύμισαν; Οι 7500 σελίδες του τελευταίου νομοσχεδίου. Δεν ξέρω πόσοι κατάφεραν να το διαβάσουν, πριν το υπερασπιστούν ή το καταπολεμίσουν. Δεν πρέπει να κοιμήθηκαν καθόλου εκείνες τις δραματικές ημέρες. Και θα ερχόντουσαν στη Βουλή με πρησμένα τα μάτια. Κάτι τέτοια μάτια δεν είδαμε. Καθαρές κουβέντες δεν ακούσαμε, μόνο συνθήματα και κραυγές. Τεκμηριωμένες σκέψεις δεν κατατέθηκαν. Γι΄ αυτό και όλα τα παρατράγουδα, που μέχρι σήμερα ακούμε και παρακολουθούμε. Γι΄ αυτό και όλες οι τροπολογίες, που θα έρθουνε αύριο- μεθαύριο και θα ψηφιστούν και αυτές μέσα στο σαββατοκύριακο.
Οι αντιδράσεις, για εκείνο το φοβερό άρθρο, που επιτρέπει στους υπουργούς και βουλευτές να έχουν off shore εταιρείες, πήραν τεράστιες διαστάσεις. Τους «κράξανε» ακόμα και οι δικοί τους. Η καλή μας η «Αυγή» πρωταγωνίστησε! «Οφσάιντ με τις off shore». Πελώριος ο τίτλος της πρώτης σελίδας. Και ουσιαστικά επεξηγηματικός ο παράτιτλος: «Πρόκληση για τον πολιτικό κόσμο».
Αχ! Αλέξη και η παρέα σου . Από το ακίνδυνο «Ολέ! Ολέ!» των φοιτητικών μου χρόνων στο επικίνδυνο «Οφσάιντ» για τις off shore εταιρίες κάποιων άγνωστων , σε εμάς, φίλων σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.