Αντιμέτωπη με ασφυκτικές πιέσεις σε όλα τα μέτωπα βρίσκεται η κυβέρνηση. Οι νέες απαιτήσεις των δανειστών για πρόσθετα μέτρα στο παρά πέντε της συμφωνίας, οι διαρκώς ογκούμενες κοινωνικές αντιδράσεις και η δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης όπως αυτή αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις, αλλά και το «πρέσινγκ» στην πολιτική σκακιέρα τόσο από την αξιωματική αντιπολίτευση που ανεβάζει κατακόρυφα τους τόνους επιμένοντας για εκλογές, όσο και από τα? αριστερά, με νέα κόμματα, όπως αυτό της Ζωής Κωνσταντοπούλου να εμφανίζονται διεκδικώντας μερίδιο εξουσίας, βάζουν φωτιά στο σκηνικό και αφήνοντας όλα τα ενδεχόμενα εξελίξεων ανοιχτά.
Το παζλ γίνεται ακόμη πιο σύνθετο, αν προσθέσει κανείς σε αυτό, τις επιφυλάξεις και σε κάποιες περιπτώσεις τις διαφοροποιήσεις, που καταγράφονται στο εσωτερικό μέτωπο του κυβερνώντος κόμματος, λίγο πριν από την ψήφιση εξαιρετικά αντιλαϊκών μέτρων στη Βουλή.
Και μπορεί η πρωτοβουλία των κινήσεων να ανήκει αποκλειστικά στον πρωθυπουργό, ωστόσο οι κινήσεις του τελευταίου διαστήματος και η εύκολη μετάβαση από την υπεραισιοδοξία για κλείσιμο της συμφωνίας μέχρι το Πάσχα στη σκληρή γραμμή των προειδοποιήσεων ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να υποχωρήσει στις νέες απαιτήσεις, ούτε να δεχθεί μια πάση θυσία επίτευξη συμφωνίας, αποδεικνύουν εν τοις πράγμασι πως στο Μαξίμου δεν έχουν ληφθεί ακόμη οι τελικές αποφάσεις και το παιχνίδι θα κριθεί στα? τελευταία λεπτά, αν όχι στις «καθυστερήσεις».
Ενδεικτική του γεγονότος ότι όλα τα σενάρια παραμένουν ανοιχτά για την κυβέρνηση, ήταν και η «διάσταση απόψεων» που κατεγράφη μεταξύ της κυβερνητικής εκπροσώπου Όλγας Γεροβασίλη και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκη για το κατά πόσον η αποδοχή επιπλέον μέτρων αποτελεί ή όχι πολιτικό πρόβλημα, ζήτημα ικανό δηλαδή να οδηγήσει και σε πολιτικές εξελίξεις.
Σε κάθε περίπτωση, στο επιτελείο του πρωθυπουργού, μετά την πρώτη «ψυχρολουσία» που υπήρξε από την πρόταση των Θεσμών για νέο πακέτο τριών δισ. -προκειμένου να διασφαλιστούν από τώρα τυχόν μελλοντικές αποκλίσεις του προγράμματος, σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί ο στόχος για πλεόνασμα 3,5% το 2018- φάνηκε ότι επελέγη για μία ακόμη φορά η συγκρουσιακή τακτική και η ανάσυρση των «κόκκινων γραμμών».
Τακτική που από πολλούς περιγράφεται είτε ως μια ύστατη προσπάθεια να τεθούν από την ελληνική πλευρά -αν όχι όλοι- τουλάχιστον κάποιοι δικοί της όροι, είτε ως «γραμμή άμυνας» έναντι της δοκιμαζόμενης κοινωνίας, στο πεδίο της επικοινωνιακής διαχείρισης των μέτρων που τελικώς η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να λάβει. Στο πλαίσιο αυτό η κυβερνητική γραμμή όπως διατυπώνεται επισήμως αποτυπώνεται σε μία και μόνο φράση «τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο από τη συμφωνία του Ιουλίου».
Κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι επιπλέον μέτρα δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά πριν από το κλείσιμο της συμφωνίας, η οποία με τη σειρά της θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το Πάσχα, καθώς σε αυτό το χρονοδιάγραμμα είχαν συμφωνήσει εδώ και καιρό και οι δύο πλευρές. Βέβαια, η κυβέρνηση αφήνει ένα παράθυρο ανοιχτό να συζητήσει το νέο πακέτο, παραπέμποντάς το όμως για το μέλλον και συνδέοντάς το αποκλειστικά με την έναρξη της συζήτησης για την αναδιάρθρωση του χρέους, που αποτελεί και το μοναδικό επικοινωνιακό αντίβαρο που μπορεί να εξασφαλίσει.
Εξάλλου εναποθέτει τις ελπίδες της και στις ανακοινώσεις της EUROSTAT, εντός της ημέρας, στις οποίες θα αποτυπώνεται θετική εικόνα για την οικονομία της χώρας, καταγράφοντας πολύ καλύτερες επιδόσεις σε όλα τα μακροοικονομικά και δημοσιονομικά σε σχέση με τις προβλέψεις που υπάρχουν. Μια τέτοια εξέλιξη εκτιμάται ότι θα μπορούσε να κάμψει -στην παρούσα φάση τουλάχιστον- τις απαιτήσεις του κουαρτέτου για πρόσθετα μέτρα.
Οι εσωτερικές πιέσεις
Η ακτιβιστική διάθεση της ΛΑΕ και το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου δημιουργούν ανησυχία στο Μαξίμου
Την ίδια ώρα όμως που η κυβέρνηση δέχεται ασφυκτικές πιέσεις από τους δανειστές, έχει να αντιμετωπίσει και το εσωτερικό μέτωπο, τόσο σε επίπεδο κοινωνίας, όσο και σε επίπεδο πολιτικών αντιπάλων. Καθημερινά βρίσκεται στο στόχαστρο της κριτικής για τις επιλογές της από σύσσωμη την αντιπολίτευση που την κατηγορεί για προσχηματική διαπραγμάτευση και αδικαιολόγητες καθυστερήσεις, για εγκατάλειψη προεκλογικών υποσχέσεων και ξεθώριασμα των «κόκκινων γραμμών» που είχε θέσει. Και μπορεί οι επιθέσεις από τα δεξιά να είναι λίγο ως πολύ αναμενόμενες, ωστόσο εκείνο που προβληματίζει εσχάτως είναι η κινητικότητα που παρατηρείται στην αριστερή πλευρά της σκακιέρας. Η ακτιβιστική διάθεση της ΛΑΕ που επιχειρεί να δώσει δυναμικά το «παρών» σε κάθε είδους αντικυβερνητική κινητοποίηση, αλλά και η ίδρυση κόμματος από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου που φιλοδοξεί να? πλεύσει ξανά προς το Κοινοβούλιο, δημιουργούν ανησυχία για ενδεχόμενο εμβολισμό της δεξαμενής ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.
Προς το παρόν τα περισσότερα κυβερνητικά στελέχη σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες τους επιμένουν πως τέτοιου είδους εγχειρήματα δεν έχουν τύχη, όπως αποδείχθηκε άλλωστε με το κόμμα του Π. Λαφαζάνη στις εκλογές του φθινοπώρου, ωστόσο όσο οι υποχωρήσεις του Μαξίμου έναντι των δανειστών μεγαλώνουν, αυξάνει η πιθανότητα απογοητευμένοι ψηφοφόροι της Αριστεράς να αναζητήσουν στέγη σε αυτά τα κόμματα. Την ανησυχία εντείνει και το γεγονός ότι τόσο η ΛΑΕ, όσο και η «Πλεύση Ελευθερίας» παρουσιάζουν ως βασικές εξαγγελίες τους, θέσεις που μέχρι πρότινος αποτελούσαν κορυφαίες επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ -από την απόρριψη του μνημονίου, μέχρι τη διαγραφή του χρέους και τις γερμανικές αποζημιώσεις.
Επιπλέον, η ρητορική των συγκεκριμένων κομμάτων, φαίνεται ότι έχει «αφυπνίσει» και τα αριστερά αντανακλαστικά μερίδας βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος. Δεν πέρασε εξάλλου απαρατήρητη η δυναμική επανεμφάνιση της ομάδας των «53», ομάδα στην οποία ανήκουν και κορυφαία κυβερνητικά στελέχη και η οποία πιέζει εκ νέου για αναθεώρηση της στρατηγικής του Μαξίμου, υπενθυμίζοντας στην ηγεσία ότι η παραμονή στην εξουσία δεν είναι αυτοσκοπός.
Πέρα όμως από τις «οργανωμένες» ομάδες, φόβοι εκφράζονται και για μεμονωμένα «φάλτσα» κατά τις επικείμενες κρίσιμες ψηφοφορίες. Αν και ουδείς θα ήθελε να χρεωθεί την πτώση της κυβέρνησης, ωστόσο η πίεση της εκλογικής βάσης ορισμένες φορές μπορεί να φανεί ισχυρότερη, οδηγώντας επί μέρους βουλευτές σε κινήσεις διαφοροποίησης. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στο Μαξίμου εξετάζουν το ενδεχόμενο η ψήφιση των νομοσχεδίων να μετατεθεί για μετά το Πάσχα, προκειμένου οι βουλευτές να γλιτώσουν από την γκρίνια των ψηφοφόρων τους, όταν μεταβούν στις εκλογικές τους περιφέρειες την ερχόμενη εβδομάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.