Βρίσκομαι στο πρωινό πλοίο για Νάξο και μη έχοντας κάτι άλλο να κάνω παρατηρώ τον κόσμο απολαμβάνοντας τον πρωινό μου Ελληνικό καφέ. Ε, δεν είμαστε και χαρακτηριστικό κράτος σε κρίση οικονομική με ότι αυτό τη συνοδεύει. Ένα πλοίο κατάμεστο απο ευδαιμονούντες νεοέλληνες όλων των κατηγοριών που απο το ντύσιμο και τη συμπεριφορά μέχρι και τη θέση που ταξιδεύουν μόνο κρίση δεν περνούν. Κρίση αξιών ίσως. Μεγαλοφώνως συζητούν, μαλώνουν, συνωστίζονται, επιβιβάζονται ως αλαλάζον πλήθος αγνοώντας την ανάγκη για ησυχια ημών των υπολοιπων και αδιαφορώντας για την εις μάτην αναγραφή της θέσης πάνω στο εισι(χ)τήριο.
Και βέβαια η συνδεση ειναι αναπόφευκτη, οι χυδαιότεροι (ρες) φορούν ή κρατούν στο χερι γνωστή μάρκα... Αναμφισβήτητα παραξενεύω. Αλλα δεν μπορώ να αντιληφθώ την αναγκαιότητα να έλθω σε επαφή με τις προτμησεις των κυριών σε μανον και ντεκαπαζ και των κυρίων στη χτεσινοβραδινή μπάλα. Ούτε με νοιάζει το αναπαραγωγικό μένος της κυριας με τα τρια(!!!) τέκνα που ταράζουν την πρωινη μου μακαριότητα.
Ή ας τα μάθει τρόπους ή ας ενημερωθει για την αντισύλληψη. Και τέλος τα κατοικίδια: σέβομαι πολύ τα φιλόζωα αισθήματα των συνανθρώπων μου, όπως και τα αντίστοιχα φιλάνθρωπα για τους δύστυχους μετανάστες. Σπίτι τους ομως, οχι καθ' υποβολην και υποχρεωτική εφαρμογή των αισθημάτων αυτών και σε άλλους ανθρώπους με διαφορετικές πεποιθήσεις. Μεγαλώνω και παραξενεύω. Καλή Ανάσταση ψυχών και σωμάτωΒ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.