Tέλος στο χύμα τσίπουρο θέλει να βάλει o ΟΟΣΑ

Η μελέτη του κλάδου των ποτών ο ΟΟΣΑ επικεντρώνεται στην παραγωγή και διακίνηση «χύμα» τσίπουρου και συναφών προϊόντων και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ετησίως 17 - 19 εκατ. λίτρα τσίπουρου διακινούνται αφορολόγητα, με αποτέλεσμα να δημιουργείται αθέμιτος ανταγωνισμός. 
Το μέγεθος αυτό προκύπτει αν υπολογίσει κανείς την παραγωγή των 67 μεγάλων μονάδων του κλάδου (3 εκατομμύρια λίτρα που φορολογούνται με 12,75 ευρώ ανά λίτρο καθαρής αλκοόλης) και των 30.000 περίπου μικρών αποσταγματοποιών (που δηλώνουν ότι παράγουν 5-7 εκατ. λίτρα και έχουν πολύ μικρότερη φορολογία, 1,33 ευρώ ανά λίτρο αλκοόλης) και συγκρίνει τα μεγέθη αυτά με την συνολική ποσότητα που διακινείται στην αγορά η οποία σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ είναι 24 εκατ. λίτρα. 

Η πρόταση του Οργανισμού είναι να καταργηθεί η διακίνηση «χύμα» τσίπουρου, ούτως ώστε όποιες ποσότητες δεν είναι τυποποιημένες να κατάσχονται και να περιοριστούν οι μικροί παραγωγοί αποκλειστικά στην κάλυψη των δικών τους αναγκών. Η πρόταση αυτή όπως αναγνωρίζει ο ίδιος ο Οργανισμός είναι βλαπτική για τα συμφέροντα των μικρών αποσταγματοποιών αλλά έχει το πλεονέκτημα ότι η εφαρμογή της μπορεί εύκολα να ελεγχθεί, Εναλλακτικά προτείνεται να υποχρεωθούν οι μικροί παραγωγοί να εκδίδουν φορολογικά παραστατικά, κάτι που όμως έχει το μειονέκτημα της δυσκολίας στους ελέγχους.
Για την μπύρα η πρόταση είναι να θεσπιστεί κλιμακωτή φορολογία στους μικρούς παραγωγούς, ούτως ώστε να τους δοθούν κίνητρα, όπως ισχύει και σε άλλες χώρες της ΕΕ. Προτείνεται επίσης η άρση σειράς εμποδίων όπως τα ελάχιστα τετραγωνικά μέτρα για εγκαταστάσεις παραγωγής μπύρας, οινοπνευματωδών, εμφιάλωσης, επεξεργασίας νερού, κ.α., η υποχρέωση των ζυθοποιείων να διαθέτουν ξεχωριστή αποθήκη πρώτων υλών, η απαγόρευση παραγωγής ξυδιού και αλκοολούχων ποτών από τα οινοποιεία κ.α.
Στον κλάδο των πετρελαιοειδών οι προτάσεις του Οργανισμού επικεντρώνονται στο καθεστώς τήρησης των αποθεμάτων ασφαλείας καυσίμων και περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων την κατάργηση της ελάχιστης διάρκειας των συμβάσεων τήρησης, την θέσπιση υποχρέωσης να τηρούνται αποθέματα για το σύνολο των προϊόντων, τη διευκόλυνση της τήρησης αποθεμάτων σε άλλη χώρας - μέλος της ΕΕ (που επιτρέπεται ήδη από τη νομοθεσία) κ.α.