1η Ιουλίου 2015. Ημέρα που θα γράφεται για δεκαετίες στην εθνική μας Ιστορία. Ημέρα που η Ελλάδα «έσκασε» στα χέρια του μοιραίου Τσίπρα.
Ναι, αυτού που στο τελευταίο «διάγγελμά» του - τι φανφαρονισμός για ένα λογύδριο πρόωρα γερασμένου πολιτικάντη! - εγγυήθηκε τους μισθούς μας, τις συντάξεις μας, τις καταθέσεις μας. Οπως είχε εγγυηθεί όλες τις προηγούμενες υποσχέσεις που διαψεύστηκαν η μία μετά την άλλη. Εγγυάται τις συντάξεις τις ημέρες που εξευτελίζει δεκάδες χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχους.
Εγγυάται τους μισθούς του Δημοσίου την ώρα που είναι γνωστό ότι δεν έχει να τους δώσει τον επόμενο μήνα. Εγγυάται τις καταθέσεις, ενώ έκλεισε τις τράπεζες και από τη Δευτέρα θα κουρέψει τις καταθέσεις, αφού είναι η μόνη πια πηγή χρηματοδότησης του συστήματος.
Ολο το «διάγγελμα» του μοιραίου Τσίπρα ήταν ένας προφανής επικοινωνιακός ελιγμός. Προσπάθησε άλλη μία φορά να εξαπατήσει τους ψηφοφόρους ότι το «όχι» δεν σημαίνει έξοδο από το ευρώ. Ακριβώς το αντίθετο πιστεύει πια η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η Αμερική, η Ρωσία, η Κίνα, η ευρωπαϊκή προοδευτική διανόηση, εμμέσως και οι ισπανοί Podemos. Το ίδιο και η κοινή λογική. Ο μοιραίος Τσίπρας δεν τόλμησε να επιβληθεί και να επιβάλει στο κόμμα του την επιλογή ευρώ όταν είχε τον αέρα της νίκης, θα το κάνει τώρα (ακόμα και αν το ήθελε) όταν το «όχι» θα έχει δημιουργήσει δυναμική εξόδου; Δεν είναι πια σαφές ότι αυτός και ο Βαρουφάκης είναι ίσως οι μόνοι που δεν μπορούν να ξαναπαρουσιαστούν για να συνεχίσουν τη διαπραγμάτευση;
Στόχος του επικοινωνιακού ελιγμού ήταν να εγκλωβίσει στο «όχι» το τμήμα εκείνο των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που ανήκει στη φιλοευρωπαϊκή δημοκρατική προοδευτική παράδοση και εξακολουθεί να υποστηρίζει το ευρώ και την Ευρώπη. Χωρίς αυτό το τμήμα το «όχι» είναι μειοψηφία ταυτισμένη με τους θιασώτες της δραχμής. Γιατί η δραχμή είναι η πραγματική πρόταση και πρόθεση του σκληρού πυρήνα του συνονθυλεύματος νεοκομμουνιστών, εθνικιστών και φασιστών που επέλεξαν το δημοψήφισμα. Για τον ίδιο σκοπό δουλεύει εδώ και καιρό η «συμμορία της δραχμής» πίσω από το σύμπλεγμα ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ - Χρυσή Αυγή.
Η προπαγάνδα της δραχμής πλασάρεται στο κουλ. «Ελα μωρέ, τι έγινε, εκεί που έχουμε ευρώ θα έχουμε δραχμή». Πρόκειται για την πιο ύπουλη απόπειρα υφαρπαγής της ψήφου μέσω της εξαπάτησης. Το «όχι» από τη Δευτέρα σημαίνει τέλος των διαπραγματεύσεων και πορεία εξόδου από το ευρώ μέσα από μια ταχύτατη και συνολική κατάρρευση της οικονομίας, της κοινωνίας και των θεσμών. Τα προβλήματα που ήδη εμφανίζονται με τη χρεοκοπία και το κλείσιμο των τραπεζών είναι η πρόγευση όχι του επόμενου μήνα αλλά της επόμενης εβδομάδας. Θα είναι αυτές πρόσκαιρες θυσίες και ταλαιπωρίες μέχρι να ξαναπάρει μπρος η χώρα; Στην πραγματικότητα, η χώρα θα αλλάξει μορφή και κατηγορία με μια υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου κατά 30%-50%. Οι εξελίξεις θα μοιάζουν με την κατάρρευση των κοινωνιών της Ανατολικής Ευρώπης όταν με την πτώση του κομμουνισμού παρασύρθηκε και η βασική οργανωτική τους δομή: η κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία. Στην Ελλάδα θα καταρρεύσει η δική μας βασική οργανωτική δομή: η συνύφανση και η συλλειτουργία της καθημερινής ζωής, της οικονομίας, της κοινωνίας και των θεσμών με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Προς τα πού θα κινηθούν οι νέες ισορροπίες στο ορατό μέλλον των επόμενων ετών; Το περιγράφουν πολύ εύστοχα 33 (νέοι κυρίως) πανεπιστημιακοί εξηγώντας γιατί υποστηρίζουν το ΝΑΙ. «Η νέα δραχμή θα είναι το πιο ταξικό και άδικο νόμισμα που έχει γνωρίσει το ελληνικό κράτος. Και τούτο γιατί θα συνεχίσουν να κυκλοφορούν ατύπως και τα δύο νομίσματα: το ευρώ για τους έχοντες και τους κατέχοντες, για μια κλειστή διεθνοποιημένη ελίτ και η δραχμή για το υπόλοιπο 90% των πολιτών, η αγοραστική δύναμη των οποίων θα συρρικνώνεται διαρκώς από τον υπερπληθωρισμό και τις συχνές νομισματικές υποτιμήσεις. Παράλληλα με την επίσημη οικονομία θα αναπτυχθεί η παραοικονομία του μαυραγοριτισμού, της τοκογλυφίας, των λαθρεμπόρων και των κοινών απατεώνων, που κάνουν πάρτι σε τέτοιες καταστάσεις. Η Ελλάδα της δραχμής θα είναι μια νέα κοινωνία, εφιαλτικά και τελεσίδικα άνιση, μια διπλή Ελλάδα».
Αυτό το ζοφερό μέλλον δίνει το πραγματικό νόημα του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα.
- ΝΑΙ είναι η άμυνα και η αυτοπροστασία της κοινωνίας απέναντι στον κίνδυνο της κατάρρευσής της.
- ΝΑΙ είναι η άμυνα της μικρομεσαίας και μεσαίας τάξης στο όνομα της οποίας τόσα δάκρυα χύθηκαν και που τώρα απειλείται πραγματικά με την εξαέρωση των αποταμιεύσεών της.
- ΝΑΙ είναι και η άμυνα των λαϊκών στρωμάτων, των ανέργων και των αδύναμων. Τώρα συνειδητοποιούν πόσο ψέματα ήταν τα διάφορα «και τι έχουν να χάσουν», «τι ενδιαφέρει τον άνεργο το ευρώ ή δραχμή». Τώρα γίνεται φανερό πόσο διαφορετικό είναι να είσαι φτωχός, άνεργος ή ασθενής σε μια έστω σε κρίση ανεπτυγμένη κοινωνία, από το να είσαι σε μια κοινωνία όπου καταρρέουν οι υποστηρικτικές δομές, οι επενδύσεις, η απασχόληση και τα νοσοκομεία.
- ΝΑΙ είναι η άμυνα έναντι του φάσματος της διάχυτης κοινωνικής ανομίας.
- ΝΑΙ είναι η κόκκινη γραμμή που θα βάλει τέλος στον κατήφορο και θα αρχίσει ξανά την επίπονη συλλογική προσπάθεια εθνικής ανασυγκρότησης μέσα στην Ευρώπη.
- ΝΑΙ είναι το μήνυμα της πληγωμένης εθνικής αξιοπρέπειας ενός λαού προς την κυβέρνηση που ταπείνωσε την Ελλάδα χρεοκοπώντας την σαν να ήταν κατεστραμμένη χώρα της Αφρικής.
- ΝΑΙ είναι το μήνυμα της πληγωμένης εθνικής αξιοπρέπειας ενός λαού προς την κυβέρνηση που ταπείνωσε την Ελλάδα χρεοκοπώντας την σαν να ήταν κατεστραμμένη χώρα της Αφρικής.
- ΝΑΙ είναι εθνικό μανιφέστο, καθαρό και αποφασιστικό, προς τους ευρωπαϊκούς λαούς ότι η Ελλάδα και οι Ελληνες θέλουν να μείνουν στην Ευρώπη και στο ευρώ.
- ΝΑΙ είναι η υποχρέωση των ευρωπαίων εταίρων να ανταποκριθούν άμεσα σε αυτό το ύψιστο φιλευρωπαϊκό διάβημα ενός ταλαιπωρημένου λαού και να προχωρήσουν άμεσα στη διάσωση της ελληνικής οικονομίας. Μόνο οι δυνάμεις του «ναι» μπορούν να διαπραγματευτούν - και να διαπραγματευτούν αποτελεσματικά - μια νέα συμφωνία σταθεροποίησης και ανάπτυξης με καλύτερους από τους σημερινούς όρους. Μόνο οι δυνάμεις του «ναι» μπορούν να κάνουν τους εταίρους να αναγνωρίσουν και τα δικά τους λάθη.
- ΝΑΙ είναι η αντιστροφή της εμφύλιας πόλωσης, η δημιουργία κυβέρνησης εθνικής ευθύνης από αυτή τη Βουλή με συμμετοχή όλων των κομμάτων του συνταγματικού τόξου, ώστε να αποκατασταθεί η διαπραγματευτική διαδικασία και να οδηγηθεί η χώρα λίγους μήνες αργότερα με ασφάλεια και περισσότερη ηρεμία σε εκλογές.
- ΝΑΙ είναι η δυνατότητα της φιλευρωπαϊκής Ελλάδας να βγάλει την πατρίδα μας από την απομόνωση που την έριξε ο εθνολαϊκισμός και να την κάνει συνομιλήτρια με όλες τις προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης που θέλουν περισσότερη συνοχή και αλληλεγγύη.
ΝΑΙ. Η σωτηρία της Ελλάδας επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων και των Ελληνίδων.
*Ο Γιάννης Βούλγαρης είναι καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.