Η νέα κυβέρνηση ετοιμάζεται να υπογράψει ένα νέο Μνημόνιο με τους δανειστές της χώρας. Την ίδια στιγμή, η ίδια κυβέρνηση στήνει Εξεταστική Επιτροπή για τα παλιά Μνημόνια. Κάτι μου λέει ότι η επόμενη κυβέρνηση θα κάνει το ίδιο: θα στήσει μια Εξεταστική Επιτροπή για το Μνημόνιο της σημερινής.
Σε δουλειά να βρισκόμαστε. Ή αλλιώς η επιτομή της ελληνικής σχιζοφρένειας. Αντί να κάτσουν να μελετήσουν σοβαρά από πότε, πώς και γιατί η χώρα έφτασε στο χάλι του 2009, οι ΣΥΡΙΖΑίοι έχουν αποφασίσει ότι όλα άρχισαν το 2009, γι' αυτό και έχουν ήδη βρει τους ενόχους: Παπανδρέου, Σαμαράς, Βενιζέλος. Βλέπω ήδη την επόμενη φάση του έργου, μόνο που δεν μπορώ να την προσδιορίσω χρονικά: οι επόμενοι θα αποφασίσουν ότι όλα άρχισαν το 2015, με το Μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ και εύκολα θα εντοπίσουν τους ενόχους: Τσίπρας, Βαρουφάκης κ.ά.
Μπορεί έτσι μια χώρα να αφήσει πίσω τους μύθους και τους ψεκασμούς; Μπορεί να πει στους ψηφοφόρους ωμά ότι εδώ δεν φτάσαμε σε μια στιγμή, επειδή κάποιοι εγχώριοι «προδότες»αποφάσισαν να καλέσουν τους ξένους «τοκογλύφους» για να κάνουν τη χώρα «αποικία»; Μπορεί ο Σαμαράς (χτες), ο Τσίπρας (σήμερα), ο Φούφουτος (αύριο) να παραδεχτεί ότι για το χάλι μαςφταίμε εμείς, που ψηφίζουμε, κυβερνάμε, αποφασίζουμε; Και ότι οι ξένοι κάνουν αυτό που έκαναν πάντα, δηλαδή κοιτάζουν το συμφέρον τους;
Μπορεί στην επίσκεψή του στο Βερολίνο ο Τσίπρας να τόλμησε να πει, μπροστά στη Μέρκελ, ότι δεν φταίνε για όλα οι ξένοι, αλλά ούτε τα πλέον φιλικά του ΜΜΕ τόλμησαν να το προβάλουν (εδώ). Οι περισσότεροι, δε, δικοί του είναι διαρκώς στη γραμμή «μας πνίγουν οι ξένοι τοκογλύφοι».
Πάντα σε κάποιους ξένους αναζητούσαμε την κακοδαιμονία μας. Παλιά εχθροί μας ήταν οι Αμερικανοί («φονιάδες των λαών», "go home” και τα παρόμοια).Τότε, που οι Αμερικανοί ήταν εχθροί μας, φίλοι μας ήταν οι Γάλλοι και οι Γερμανοί, που μας έβαλαν πρώτα στην ΕΟΚ και μετά στην ευρωζώνη και μας έστελναν ταπακέτα με τα δισεκατομμύρια της κοινοτικής βοήθειας.
Σήμερα, οι πρώην εχθροί μας Αμερικανοί έχουν γίνει φίλοι μας, επειδή λένε ωραία λόγια κατά της λιτότητας αλλά μένουν εκεί. Δεν κάνουν ούτε μισή κίνηση να στείλουν κανένα πακέτο δολαρίων, για να πάρουμε καμιά ανάσα, βρε αδερφέ. Και αφού οι Αμερικανοί έγιναν φίλοι μας, έπρεπε να βρούμε κάποιον νέο εχθρό.
Πολύ εύκολο. Βρήκαμε τους Γερμανούς και, λιγότερο, κάποιους άλλους Ευρωπαίους, επειδή δεν μας δίνουν λεφτά χωρίς μέτρα. Ποιος αναλογίζεται ότι, όταν μας τα έδιναν, δεν τα κάναμε «ανάπτυξη» αλλά κατανάλωση, μισθούς-μαμούθ, συντάξεις-μαϊμού, προσλήψεις σωρηδόν; Μαζί με όλα αυτά, εκατομμύρια Έλληνες έκλεβαν τον ΦΠΑ, κάποιοι έστελναν τα προϊόντα της κλεψιάς και της διαφθοράς στο εξωτερικό και τώρα περιμένουν από την πρώτη αριστερή κυβέρνηση να τους δώσεισυγχωροχάρτι για να τα φέρουν πίσω. Για όλα αυτά φταίνε, ασφαλώς, η Μέρκελ και ο Σόιμπλε…
Κάποιοι προειδοποιούσαν (εδώ και εδώ), κάποιοι αραχτοί περίμεναν να περάσει ο καιρός (εδώ) και όλοι μαζί οδηγηθήκαμε στο μοιραίο. Τώρα η Επιτροπή της Βουλής και της Ζωής θα ψάξει να βρει αν το μοιραίο επήλθε, επειδή κάποιοι πείραξαν τα νούμερα του ελλείμματος του 2009. Τι κι αν ο εισαγγελέας δυο φορές είπε (εδώ) ότι δεν φταίνε τα νούμερα; Κάποιοι -υποτίθεται σοβαροί- εξανίστανται και συνεχίζουν να δίνουν τροφή στους ψεκασμένους, που βλέπουν παντού εγχώριους προδότες και ξένους εχθρούς. Το περίεργο είναι ότι κάποιοι από αυτούς τους «σοβαρούς», που καταχεριάζουν τους ξένους «τοκογλύφους» και τα Μνημόνιά τους, ζητούν επίμονα από τον Τσίπρα να προχωρήσει με νέο Μνημόνιο μαζί τους, για να μην καταρρεύσει η χώρα, η οποία -λένε την ίδια στιγμή- κατέρρευσε μόνο από το Μνημόνιο του 2009 του Παπανδρέου και όχι από την παροιμιώδη αμεριμνησία του Καραμανλή που προηγήθηκε.
Κάπως έτσι η ελληνική σχιζοφρένεια συνεχίζει να κυριαρχεί στην πολιτική μας ζωή. Την ώρα που η Επιτροπή της Βουλής και της Ζωής ψάχνει για τους «προδότες» του Μνημονίου του 2009, ο Τσίπρας προσπαθεί να πείσει τους δικούς του ότι δεν θα υπογράψει κανένα νέο Μνημόνιο, αλλά μια «έντιμη συμφωνία» του 2015. Και κάποιοι θα μαζεύουν από τώρα στοιχεία για την επόμενη Εξεταστική, για το Μνημόνιο του Τσίπρα.
Θα βρεθεί κάποιος να τα διαψεύσει όλα αυτά, μπας και η χώρα ξεφύγει από τη διαχρονική αρρώστια της, αλλάξει σελίδα και πάρει τον ίσιο δρόμο; Ποιος δεν το θέλει; Μακάρι να 'ρθει γρήγορα η στιγμή που θα επιβεβαιωθεί και για τα δικά μας η ρήση του Φρόιντ «από λάθος σε λάθος, ανακαλύπτει κανείς ολόκληρη την αλήθεια».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΕΛΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.