Μας διαβεβαίωσε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ εγγυάται τις τραπεζικές καταθέσεις», αλλά και «τους συμμάχους μας και την ΕΚΤ» δηλαδη εκείνους που χαρακτηρίζετε ως «τοκογλύφους» και «εκμεταλλευτές» και ότι «λεηλατούν τη χώρα και εξοντώνουν το λαό»;

Σαμαράς και Τσίπρας

Μια κι από σήμερα εισήλθαμε και τυπικά στην προεκλογική περίοδο καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα για όσα θα επακολουθήσουν απ’ αυτή τη στήλη, έτσι ώστε ν’ αποφύγουμε, κατά το δυνατό, τις παρεξηγήσεις. Γιατί αφού οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, θεωρώ πως όσοι την τιμούν με το ενδιαφέρον τους θα πρέπει να έχουν υπόψη τους μερικά πολύ απλά δεδομένα.
Βασικότερο όλων είναι ότι «ο Τσίπρας του 2015» ελάχιστα διαφέρει από τον «Σαμαρά του 2012».

Και οι δύο πολιτεύτηκαν με αποκλειστικό στόχο την άνοδο τους στην πρωθυπουργία. Περιττές ήταν και το 2012, περιττές είναι και τώρα οι εκλογικές περιπέτειες. Αλλά τις επέβαλαν για λόγους κομματικής και κυρίως προσωπικής ιδιοτέλειας, αδιαφορώντας για το γεγονός πως ούτε τότε, ούτε τώρα ήθελε εκλογές ο ελληνικός λαός.
Η μοναδική διαφορά που υπάρχει σε σχέση με το τότε και το τώρα είναι ο λογαριασμός που, είτε μας αρέσει είτε όχι, εμείς, οι πολίτες, θα τον πληρώσουμε. Και το λογαριασμό του Σαμαρά τον έχω ήδη πληρώσει, μια και με την κυβέρνηση Παπαδήμου θα είχαμε ξεμπλέξει νωρίτερα, κι ας βαυκαλίζεται όσο θέλει ο Αντώνης για τα επιτεύγματα του. Την προκαθορισμένη από τους Παπανδρέου-Βενιζέλο-Παπαδήμο πολιτική εφάρμοσε και όχι εκείνα τα κωμικοτραγικά «Ζάππεια».
Και τώρα ο Τσίπρας θέλει να ξαναπληρώσουμε το λογαριασμό για να γίνει κι αυτός πρωθυπουργός. Λυπάμαι αλλά ούτε τη διάθεση έχω, ούτε και τη δυνατότητα. Και επιπλέον δεν έχω και την αφέλεια να πιστεύω πως έτσι και ξανακουστούν νταούλια δεν θα είναι ο Τσίπρας που θα σέρνει το χορό και θα με (μας) τραβολογάει πίσω του. Αν μη τι άλλο, ο Σαμαράς όχι μόνο έκανε την κωλοτούμπα του, αλλά ζήτησε κι ένα «συγνώμη» για όσες αντιμνημονιακές σαχλαμάρες είχε αραδιάσει.
Τον Τσίπρα γιατί να τον πάρω στα σοβαρά; Μόλις χθες μας διαβεβαίωσε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ εγγυάται τις τραπεζικές καταθέσεις», αλλά, συναισθανόμενος πως δεν είναι και τόσο αξιόπιστος εγγυητής, έσπευσε να προσθέσει ως συνεγγυητές «τους συμμάχους μας και την ΕΚΤ». Αλλά όταν λέμε «συμμάχους» εννοούμε κάποιους άλλους ή εκείνους που εσύ και οι συνεργάτες σου, αγαπητέ Τσίπρα, χαρακτηρίζετε ως «τοκογλύφους» και «εκμεταλλευτές» και ισχυρίζεστε καθημερινά ότι «λεηλατούν τη χώρα και εξοντώνουν το λαό»;