Ο Ντινόπουλος κι ο Αλέφαντος...
«...στο τέλος καταλήγουν γραφικές φιγούρες, που το όνομά τους ακούγεται στα καφενεία»…
Στο ποδόσφαιρο, όταν το ματς έχει στραβώσει κι απομένει λίγος χρόνος για να ισοφαρίσεις και να το στείλεις, έστω, στην παράταση, ο προπονητής βάζει ό,τι...
καλύτερο έχει στον πάγκο. Βγάζει τους κουρασμένους παίκτες ή όσους δεν αποδίδουν με βάση το σχέδιό του, κάνει αλλαγές στο σύστημα και -τέλος πάντων- παίζει το τελευταίο του χαρτί.
Με βάση όσα έγιναν το περασμένο καλοκαίρι στον ανασχηματισμό, ο Αργύρης Ντινόπουλος φάνταζε για κάποιους μέσα στη Νέα Δημοκρατία ως ο παίκτης που θα έκανε τη βρώμικη δουλειά. Εντάξει, δεν θα μπορούσε να είναι ο Μέσι, δεν έχει το ειδικό βάρος να πάρει μόνος του την κυβέρνηση και να τη φέρει μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις. Αλλά θα ήταν αυτός που θα κάνει τη βρώμικη δουλειά.
Κι όντως την κάνει.
Στην πρώτη σοβαρή κρίση που καλείται να διαχειριστεί δείχνει τις δυνατότητές του. Ο ίδιος, με δηλώσεις του, τάσσεται υπέρ της Ρένας Δούρου και κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη στο θέμα της αξιολόγησης. Ουσιαστικά, έχουμε κόντρα των δύο αντρών που προΐστανται στα δύο κορυφαία υπουργεία μετά το υπουργείο Οικονομικών. Ένας από τους δύο θα βγει νικητής, ο άλλος πρέπει να αποχωρήσει.
Ο Ντινόπουλους είναι, σαφώς, εκτός κυβερνητικής γραμμής, στο πλαίσιο που αυτή εναρμονίζεται με τις επιταγές της τρόικας και την ανάγκη μεταρρυθμίσεων κι εξορθολογισμού των παραφωνιών στον τρόπο λειτουργίας του κράτους. Είναι, σαφώς, εντός κυβερνητικής γραμμής στο πλαίσιο που θέλει τις εκλογές να πλησιάζουν. Το μάτι πρέπει να κλείσει και προς αυτή την κατεύθυνση.
Ο Ντινόπουλος δεν είναι χθεσινός στην πολιτική. Ξέρει και πότε πρέπει να επιτεθεί και πότε να αμυνθεί. Και πότε πρέπει να παίξει μαλακά και πότε σκληρά. Έτσι είναι οι χρήσιμοι παίκτες για τον κάθε προπονητή. Αυτοί, όμως, είναι και που δεν μένουν ποτέ στην Ιστορία. Τους ξεχνάς με το που αποσυρθούν, με το που σταματήσουν κι αποχωρήσουν από το προσκήνιο. Και στο τέλος καταλήγουν γραφικές φιγούρες που το όνομά τους ακούγεται στα καφενεία, σε συζητήσεις για τον Αλέφαντο.
Στο ποδόσφαιρο, όταν το ματς έχει στραβώσει κι απομένει λίγος χρόνος για να ισοφαρίσεις και να το στείλεις, έστω, στην παράταση, ο προπονητής βάζει ό,τι...
καλύτερο έχει στον πάγκο. Βγάζει τους κουρασμένους παίκτες ή όσους δεν αποδίδουν με βάση το σχέδιό του, κάνει αλλαγές στο σύστημα και -τέλος πάντων- παίζει το τελευταίο του χαρτί.
Με βάση όσα έγιναν το περασμένο καλοκαίρι στον ανασχηματισμό, ο Αργύρης Ντινόπουλος φάνταζε για κάποιους μέσα στη Νέα Δημοκρατία ως ο παίκτης που θα έκανε τη βρώμικη δουλειά. Εντάξει, δεν θα μπορούσε να είναι ο Μέσι, δεν έχει το ειδικό βάρος να πάρει μόνος του την κυβέρνηση και να τη φέρει μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις. Αλλά θα ήταν αυτός που θα κάνει τη βρώμικη δουλειά.
Κι όντως την κάνει.
Στην πρώτη σοβαρή κρίση που καλείται να διαχειριστεί δείχνει τις δυνατότητές του. Ο ίδιος, με δηλώσεις του, τάσσεται υπέρ της Ρένας Δούρου και κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη στο θέμα της αξιολόγησης. Ουσιαστικά, έχουμε κόντρα των δύο αντρών που προΐστανται στα δύο κορυφαία υπουργεία μετά το υπουργείο Οικονομικών. Ένας από τους δύο θα βγει νικητής, ο άλλος πρέπει να αποχωρήσει.
Ο Ντινόπουλους είναι, σαφώς, εκτός κυβερνητικής γραμμής, στο πλαίσιο που αυτή εναρμονίζεται με τις επιταγές της τρόικας και την ανάγκη μεταρρυθμίσεων κι εξορθολογισμού των παραφωνιών στον τρόπο λειτουργίας του κράτους. Είναι, σαφώς, εντός κυβερνητικής γραμμής στο πλαίσιο που θέλει τις εκλογές να πλησιάζουν. Το μάτι πρέπει να κλείσει και προς αυτή την κατεύθυνση.
Ο Ντινόπουλος δεν είναι χθεσινός στην πολιτική. Ξέρει και πότε πρέπει να επιτεθεί και πότε να αμυνθεί. Και πότε πρέπει να παίξει μαλακά και πότε σκληρά. Έτσι είναι οι χρήσιμοι παίκτες για τον κάθε προπονητή. Αυτοί, όμως, είναι και που δεν μένουν ποτέ στην Ιστορία. Τους ξεχνάς με το που αποσυρθούν, με το που σταματήσουν κι αποχωρήσουν από το προσκήνιο. Και στο τέλος καταλήγουν γραφικές φιγούρες που το όνομά τους ακούγεται στα καφενεία, σε συζητήσεις για τον Αλέφαντο.
Υ.Γ. Για να θυμηθούμε το πόσο βρώμικα έχει παίξει ο Ντινόπουλος, είναι αυτός που πριν λίγους μήνες είπε πως η Δούρου ήταν σύμβουλος του Άκη Τσοχατζόπουλου. Κι είναι μαζί της στον πόλεμο για το ξεσκαρτάρισμα στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Αναρτήθηκε από nonews-NEWS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.