Νίκος Μπίστης: Aπέτυχαν οι προσπάθειες κάποιον να πάει η ΕΛΙΑ στο 5%

Ευτυχώς τα περισσότερα μέλη και στελέχη του ΠΑΣΟΚ, με τα οποία δώσαμε δίπλα δίπλα την δύσκολη μάχη των ευρωεκλογών, δεν σκέφτονται οπως η κυρία Φώφη Γεννηματά. Συνειδητοποιούν την σημασία της Ελιάς για την επιβίωση της παράταξης, συνειδητοποιούν οτι κάτω απο αυτήν την ομπρέλα και μόνο επιτεύχθηκε όση συσπείρωση του ΠΑΣΟΚ επιτεύχθηκε και κυρίως συνειδητοποιούν οτι η σύγχρονη κεντροαριστερά θα συγκροτηθεί με μεγάλες υπερβάσεις- η πρώτη ήταν η Ελιά- και όχι με επίδειξη κομματικού πατριωτισμού και ψευδαισθήσεις για περασμένα μεγαλεία.

Τα στελέχη της κεντροαριστεράς και του ΠΑΣΟΚ που έδωσαν απο κοινού την μάχη της Ελιας παρατηρούσαν περίεργες συμπεριφορές, σιωπές που έσπασαν μόνο όταν ηταν φανερό οτι η επιχείρηση» Ελιά στο 5%» απέτυχε. Και τότε μπήκε σε εφαρμογή η επιχείρηση » ΠΑΣΟΚ και όχι Ελιά» την οποία διατύπωσε ο κ. Ρέππας και συνεχίζει η κυρία Γεννηματά. Μερικοί επιδεικτικά ασχολήθηκαν μόνο με τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, κάποιοι λίγοι προσπάθησαν ματαίως να σώσουν την ΔΗΜΑΡ δια της κυρίας Κοππά. Ηταν σε όλους μας φανερό οτι η κεντροαριστερά, η Ελιά και το ΠΑΣΟΚ δεν είχαν να αντιμετωπίσουν μόνο την άρνηση Κουβέλη η τις αστοχίες μιας ομάδας απο τους 58. Είχαν να αντιμετωπίσουν και μια πολυποίκιλη συγχορδία εκκολαπτόμενων ηγετών που για διαφορετικούς λόγους προεξοφλούσαν την ήττα της Ελιάς και φαντασιώνονταν με τον δικό τους ηγετικό ρόλο την » επόμενη μέρα». Για αυτο και επιδόθηκαν με πάθος στην απολίτικη επίθεση κατά Βενιζέλου, θεωρώντας τον εμπόδιο στις επιδιώξεις τους και εύκολο στόχο. Ελπίζω τώρα να κατάλαβαν ορισμένοι τους πολιτικούς λόγους για τους οποίους αρνηθήκαμε να συμβάλουμε στην στοχοποίηση του Βενιζέλου. Υπερασπιστήκαμε μια πολιτική συγκρότησης της παράταξης που υπερασπίστηκε και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Υπήρξε σύμπτωση απόψεων και επιδιώξεων και μια συμφωνία που τηρήθηκε κατα γράμμα. Για αυτό και αντέξαμε.

Και αφού περάσαμε δια πυρός και σιδήρου φτάσαμε όρθιοι στην περίφημη επόμενη ημέρα. Και εκεί ακριβώς η κυρία Γεννηματά αφου διαπιστώνει οτι η. Ελιά δεν απέκτησε δυναμική ( δυναμική που φαίνεται να πιστεύει οτι το ΠΑΣΟΚ την είχε εξασφαλισμένη και η Ελιά του την στέρησε) προσπαθεί να εμφανίσει την επόμενη ημέρα της παράταξης ως εσωτερική υπόθεση του κόμματος της. Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν τα πράγματα, τώρα που είναι νωρίς, γιατί οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους. Η υπόθεση της σύγχρονης κεντροαριστεράς μας αφορά όλους εξίσου. Ούτε μέσα στο ΠΑΣΟΚ υπάρχει μία και μόνη άποψη, ούτε στον ευρύτερο χώρο. Ο μόνος κατά συνέπεια βατός δρόμος, ειναι αυτός της συνεννόησης και του διαλόγου με όλους που θα καταλήξει με διαδικασίες που θα συναποφασίσουμε στο ιδρυτικό Συνέδριο της Κεντροαριστεράς. Η εμπειρία της Ελιας ειναι πολύτιμη πρώτη ύλη.
Σε αυτη την διαδρομή προς το ιδρυτικό Συνέδριο χρειάζονται όλοι. Και η κυρία Γεννηματά και ο κύριος Ρέππας και ο κύριος Μωραίτης και άλλοι. Ολα τα βαγόνια χρειάζονται, αρκεί βέβαια να μπαίνουν στις ίδιες ράγες και να μην δημιουργούν προβλήματα στην ατμομηχανή.

Θεωρητικά βέβαια υπάρχει και άλλος δρόμος. Αυτός της αγνόησης της Ελιας και της προσπάθειας συγκρότησης της παράταξης μέσα απο την ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ. Είναι δρόμος αδιέξοδος που θα καταδικάσει την κεντροαριστερά να ζει ( αν ζει) σαν μια μικρη ομάδα στην σκιά της ΝΔ καί του ΣΥΡΙΖΑ. Ειναι ένας δρόμος μοναχικός, χωρίς συμμάχους. Είναι σε τελευταία ανάλυση ένας δρόμος ανύπαρκτος, περίπου σαν τον τρίτο πόλο της ΔΗΜΑΡ και θα έχει την ίδια κατάληξη. Ένας τέτοιος δρόμος δεν ξέρω ποιους απο το ΠΑΣΟΚ αφορά. Πάντως δεν αφορά εμένα. Και έχω βάσιμους λόγους να πιστεύω οτι δεν είμαι ο μόνος.