Δευτέρα 29 Μαΐου 2017

K. Μητσοτάκης: Οι σταθμοί της ζωής του σε 25 φωτογραφίες Μια πολυτάραχη πορεία. Ο βίος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη σε ένα φωτογραφικό αφιέρωμα.

Ορκομωσία κυβέρνησης Μητσοτάκη 1990Ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο τελευταίος επιζών της μεγάλης γενιάς πολιτικών που σημάδεψαν τα μεταπολεμικά χρόνια της χώρας έφυγε από τη ζωή στη μία μετά τα μεσάνυχτα, πλήρης ημερών, στα 99 του χρόνια ανάμεσα σε μέλη της οικογένειάς του.  
Η εξόδιος ακολουθία του πρώην πρωθυπουργού και επίτιμου Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, θα τελεστεί την Τετάρτη 31 Μαΐου, στις 15:00, στην Ιερά Μητρόπολη Αθηνών, με τιμές εν ενεργεία πρωθυπουργού. Η σορός θα τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα στην Ιερά Μητρόπολη, την ίδια μέρα από τις 07:00 έως τις 13:30.  Η κηδεία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη θα γίνει την Πέμπτη 1η Ιουνίου, στη γενέτειρά του, στα Χανιά, στο
νεκροταφείο του Αργουλιδέ, αφού προηγηθεί  επιμνημόσυνη δέηση στην Αγία Μαγδαληνή Χαλέπας, στις 15:00. Από σήμερα, Δευτέρα 29 Μαΐου, ανοίγει βιβλίο συλλυπητηρίων στα κεντρικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στο Μοσχάτο.
 Γιος του πολιτικού Κυριάκου Μητσοτάκη (1884-1944) και της Σταυρούλας Πλουμιδάκη και μικρανηψιός του Ελευθερίου Βενιζέλου. Ο παππούς του Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν επίσης πολιτικός, ιδρυτής και αρχηγός του κόμματος των «Ξυπόλητων» (Φιλελευθέρων).
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης παιδί το 1925
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης παιδί το 1925

Φοιτητής της Νομικήςπρώτη σειρά, τρίτος από αριστερά
Φοιτητής της Νομικήςπρώτη σειρά, τρίτος από αριστερά

Το 1941, πήρε μέρος ως έφεδρος αξιωματικός στις επιχειρήσεις του Μακεδονικού Μετώπου. Το διάστημα 1942-1944, άσκησε τη δικηγορία στην Κρήτη, ενώ κατά τη διάρκεια της κατοχής, πρωτοστάτησε στη δημιουργία αντιστασιακών οργανώσεων. Λόγω της δράσης του συνελήφθη δύο φορές από τους Γερμανούς και καταδικάστηκε σε θάνατο. Για την αντιστασιακή του δράση τιμήθηκε με τα μετάλλια Εθνικής Αντιστάσεως από την Ελλάδα και τη Βρετανία.
Η αποφυλάκισή του από τις φυλακές Αγιάς 1944
Η αποφυλάκισή του από τις φυλακές Αγιάς 1944

Με μέλη της κρητικής αντίστασης και Αγγλους αξιωματικούς
Με μέλη της κρητικής αντίστασης και Αγγλους αξιωματικούς
Το 1945, επανέκδοσε την ημερήσια εφημερίδα «Κήρυξ Χανίων», ενώ το 1946, εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Χανίων με τους «Βενιζελικούς Φιλελεύθερους» των οποίων ηγείτο ο Σοφοκλής Βενιζέλος.
Το 1951, ανέλαβε για πρώτη φορά κυβερνητικό αξίωμα ως υφυπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου.
1946 Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων
1946 Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων

Υφυπουργός Οικονομικών το 1951
Υφυπουργός Οικονομικών το 1951

Ο γάμος του με την Μαρίκα Μητσοτάκη το 1953
Ο γάμος του με την Μαρίκα Μητσοτάκη το 1953

Κίνηση των Δέκα 1960
Κίνηση των Δέκα 1960
Το 1961, εξελέγη βουλευτής με το νεοσύστατο κόμμα της «Ένωσης Κέντρου» που είχε ιδρύσει ο Γεώργιος Παπανδρέου και συμμετείχε στον «ανένδοτο αγώνα» κατά της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

1965 Ιουλιανά
1965 Ιουλιανά
Την 21η Απριλίου 1967, συνελήφθη από τη δικτατορία των συνταγματαρχών και κρατήθηκε σε καθεστώς περιορισμού, αλλά αφέθηκε ελεύθερος με την αμνηστία του Δεκεμβρίου 1967 και ύστερα διέφυγε στη Γαλλία, όπου παρέμεινε περίπου πεντέμισυ χρόνια συμμετέχοντας ενεργά στη δράση κατά του στρατιωτικού καθεστώτος.
Αυτοεξόριστος στο Παρίσι
Αυτοεξόριστος στο Παρίσι
Το 1973, επέστρεψε στην Ελλάδα, αλλά μετά το πραξικόπημα της 25ης Νοεμβρίου συνελήφθη και πάλι για να ελευθερωθεί τελικά τον Ιούλιο του 1974, όταν ανατράπηκε η δικτατορία.
Στη Ρώμη
Στη Ρώμη
Στις εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974, συμμετείχε ως ανεξάρτητος υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο του Δημοκρατικού Συνδυασμού Νομού Χανίων, αλλά αν και πήρε 11.322 ψήφους, δεν εξελέγη βουλευτής, παρότι κατετάγη δεύτερος σε αριθμό ψήφων στο νομό. Το 1977, συμμετείχε στις εκλογές της 20ης Νοεμβρίου και εξελέγη στην περιφέρεια Χανίων ως αρχηγός του νεοσυσταθέντος από τον ίδιο κόμματος Νεοφιλελευθέρων.
υπουργός Συντονισμού 1979
υπουργός Συντονισμού 1979
Το 1978, προσχώρησε στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και το 1981 ορίστηκε κοινοβουλευτικός της εκπρόσωπος.
Την 1η Σεπτεμβρίου 1984, εξελέγη πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας με 70 ψήφους έναντι 42 του δεύτερου υποψήφιου Κωστή Στεφανόπουλου.
αρχηγός της ΝΔ το 1984
αρχηγός της ΝΔ το 1984
Στις εκλογές του Ιουνίου 1985, μετείχε ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, η οποία αναδείχτηκε δεύτερο κόμμα με ποσοστό 40,84% και 126 έδρες.
1984
1984

10 Μαίου 1978 στην κυβέρνηση Κ. Καραμανλή
10 Μαίου 1978 στην κυβέρνηση Κ. Καραμανλή
Το Σεπτέμβριο του 1987, εξελέγη αντιπρόεδρος της Διεθνούς Έωσης Δημοκρατικών Κομμάτων (IDU), θέση στην οποία επαναεξελέγη το 1989 και το 1992.
Το 1989, μετείχε για δεύτερη φορά στις βουλευτικές εκλογές της 18ης Ιουνίου, ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, η οποία αναδείχτηκε πρώτο κόμμα συγκεντρώνοντας τη σχετική πλειοψηφία με ποσοστό 44,25% και 145 έδρες.
Στις 20 Ιουνίου 1989 ο πρόεδρος της Δημοκρατίας του ανέθεσε την πρώτη διερευνητική εντολή για να σχηματίσει κυβέρνηση, την οποία όμως παρέδωσε αφού οι προσπάθειες που κατέβαλε στο τριήμερο που ορίζει το Σύνταγμα απέβησαν άκαρπες.
Στις 11 Απριλίου 1990, ενώ είχαν προηγηθεί οι εκλογές της 5ης Νοεμβρίου 1989 στις οποίες το κόμμα του δεν συγκέντρωσε την απαραίτητη πλειοψηφία, κατάφερε να σχηματίσει κυβέρνηση, αφού στις τρίτες κατά σειράν εκλογές της 8ης Απριλίου 1990, η ΝΔ συγκέντρωσε 150 έδρες (ποσοστό 46,88%) και έλαβε την υποστήριξη του Θ. Κατσίκη μοναδικού βουλευτή της ΔΗΑΝΑ.
Ορκομωσία κυβέρνησης Μητσοτάκη 1990
Ορκομωσία κυβέρνησης Μητσοτάκη 1990
Στις 12 Ιουλίου 1991, πρότεινε την σταδιακή απομάκρυνση των επιθετικών όπλων από τις περιοχές της ελληνικής Θράκης, της ευρωπαϊκής Τουρκίας και της νότιας Βουλγαρίας. Η πρόταση αυτή, η οποία ανακοινώθηκε λίγες μέρες πριν από το ταξίδι του Αμερικανού προέδρου Τζορτζ Μπους στην Αθήνα, έγινε αμέσως αποδεκτή από τη Βουλγαρία, αλλά δεν βρήκε την ανάλογη ανταπόκριση από την Τουρκία.
με την Μάργκαρετ Θάτσερ
με την Μάργκαρετ Θάτσερ

Μητσοτάκης-Ντεμιρέλ 1992
Μητσοτάκης-Ντεμιρέλ 1992
H ιστορική ομιλία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στη Βουλή για την δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, το 1989
Το διήμερο 1-2 Μαϊου 1993, υπήρξε ο οικοδεσπότης πρωθυπουργός της Διάσκεψης των Αθηνών, η οποία εγκωμιάστηκε ως επιτυχία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στη γιουγκοσλαβική κρίση, αφού, κατά τη διάρκειά της, ο ηγέτης των Σέρβων της Βοσνίας Ράντοβαν Κάραντζιτς, επείσθη να υπογράψει υπό όρους το ειρηνευτικό σχέδιο Βανς-Οουεν. Η υπογραφή του Σέρβου ηγέτη, έγινε δεκτή από τη διεθνή κοινή γνώμη, ως το πρώτο σημαντικό βήμα για τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου στη Βοσνία, αλλά λίγες μέρες αργότερα, το αυτοανακηρυχθέν κοινοβούλιο των Σέρβων της Βοσνίας, απέρριψε με συντριπτική πλειοψηφία το ειρηνευτικό σχέδιο και παρέπεμψε την έγκρισή του σε δημοψήφισμα.
Στις 11 Οκτωβρίου 1993, μετά την εκλογική ήττα της Νέας Δημοκρατίας, υπέβαλε την παραίτησή του στον πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Στις 26 Οκτωβρίου 1993, παραιτήθηκε και από πρόεδρος του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας και στις 3 Νοεμβρίου, ύστερα από πρόταση του νέου προέδρου της ΝΔ Μιλτιάδη Εβερτ και ομόφωνη απόφαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, ανακηρύχθηκε επίτιμος πρόεδρος του κόμματος.
1993
1993
Τον Ιούνιο του 1997, τιμήθηκε με το μέγα βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας «Ιπεκτσί» για τη δραστηριότητά του υπέρ της προσέγγισης της Ελλάδας με την Τουρκία.
Τον Ιανουάριο του 2004, μετά από 58 χρόνια παρουσίας στη Βουλή, ανακοίνωσε την απόφασή του να τερματίσει την κοινοβουλευτική του σταδιοδρομία και δήλωσε ότι θα παραμείνει στην ενεργό πολιτική.
23 Ιανουαρίου 2004
23 Ιανουαρίου 2004
Τον Οκτώβριο του 2005, ιδρύθηκε προς τιμήν του έδρα Κλασικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ του Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ. 
με τον Κυριάκο Μητσοτάκη την ημέρα της εκλογής του στην ηγεσία της ΝΔ
με τον Κυριάκο Μητσοτάκη την ημέρα της εκλογής του στην ηγεσία της ΝΔ

Τα τελευταία του γενέθλια σε ηλικία 98 ετών
Τα τελευταία του γενέθλια σε ηλικία 98 ετών
  Photoeditor: Στέλιος Δημητροκάλης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Αρχειοθήκη ιστολογίου