Ο ΑΝΕΜΟΜΥΛΟΣ: Να ζήσετε! Η Μαρία Αναματερού παντρεύτηκε τον αγαπημένο της Θεολόγο Μιχελή!

Κυριακή 18 Ιουνίου 2017

Να ζήσετε! Η Μαρία Αναματερού παντρεύτηκε τον αγαπημένο της Θεολόγο Μιχελή!

Είναι μια απίθανη ιστορία που πραγματικά μοιάζει με μυθιστόρημα.

Μια αληθινή ιστορία που αξίζει να αναφέρω. Μια ιστορία που από 8 ετών τότε, φθάσαμε σήμερα 2017 στο Γάμο του Μικρού τότε Θεολόγου Μιχελή.

Τον Σεπτέμβριο του 1993 ήμουν με την χορευτική ομάδα του Λυκείου Ελληνίδων Σύρου στην έκθεση τουρισμού (ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ) στην Θεσσαλονίκη.

Από κάποιο προσωπικό πρόβλημα δεν μπορούσε να έρθει στην Θεσσαλονίκη ο δικός μας βιολιτζής ο κ. Αντώνης Δαλέζιος. Τότε βρήκα μια άλλη λύση να παίξει βιολί ο Μέμης Ροσσολάτος και κιθάρα αναγκαστικά ο Γιάννης Αργυρίου.

Εδώ αρχίζει η συγκινητική Ιστορία. Όπως είμαστε στο περίπτερο της Σύρου στην Έκθεση Τουρισμού, έρχεται μια ευγενική κυρία και μου λέει, μπορεί να παίξει το παιδί βιολί;

Γυρνάω και βλέπω ένα χαριτωμένο μικρό παιδί που πήγαινε Τετάρτη Δημοτικού. Απορημένος, ρωτάω την κυρία, αν γνωρίζει βιολί; και εκείνη μου απάντησε μάλιστα γνωρίζει.

Δεν έμενε τίποτα άλλο παρά να πω Μέμη δώσε το βιολί σου στο παιδί. Πραγματικά μείναμε με το στόμα ανοιχτό. Η πρώτη μου ερώτηση ήταν από πού είσαστε; Από την Πάτμο μου απάντησε.

Η δεύτερη ερώτησή μου, τι κάνετε εδώ ; Η απάντηση της μητέρας ήταν ότι είμαστε στο περίπτερο της Πάτμου. Δεν έχασα ευκαιρία εγώ και της πρότεινα να παίξει βιολί στην παράσταση που θα δίναμε την επόμενη μέρα σε ειδικό διαμορφωμένο χώρο. Η απάντηση ήταν θετική και Δεν περιγράφεται με λόγια το τι έγινε στην παράσταση με τον μικρό Θεολόγο.

Ο κόσμος τον παρότρυνε να συνεχίζει να παίζει και όχι μόνο αυτό έγινε πρόταση να εμφανιστεί σε ζωντανή εκπομπή που γίνονταν στην Θεσσαλονίκη με τον Ανδρέα Μικρούτσικο.

Πράγματι ο δεξιοτέχνης μικρός Θεολόγος την άλλη μέρα εμφανίστηκε στην εκπομπή του Μικρούτσικου. Η ωραία αυτή έκπληξη έφθασε στο τέλος της αφού εμείς θα έπρεπε να γυρίσουμε Σύρο και ο Θεολόγος με την μητέρα του στην Πάτμο.

Ανταλλάξαμε τηλέφωνα με την υπόσχεση την δικιά μου να μην χαθούμε και ότι σύντομα θα ξανασυναντηθούμε.

Πράγματι τον Μάρτιο του 1994 παίρνω τηλέφωνο την μητέρα του Θεολόγου να την ρωτήσω αν θέλουν να έρθει στην Σύρο να παίξει Βιολί στα Ερμουπόλεια .

Ήταν μεγάλη η χαρά τους και αποδέχτηκαν την πρόσκλησή μου. Έγραψα μια κασέτα με τα τραγούδια που ήθελα να παίξει και του την έστειλα στην Πάτμο. Σε δύο μέρες από τότε που έλαβε την κασέτα με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει κ. Νίκο τα έμαθα. Ήρθε στην Σύρο μαζί με τους γονείς του και τους φιλοξένησα στο Κίνι.

Στις 7 Αυγούστου 1994 στην πλατεία Μιαούλη καταχειροκροτήθηκε αυτό το παιδί φαινόμενο…

Δεν τελειώσαμε εδώ , τον ρώτησα το επόμενο χρόνο αν θέλει να έρθει πάλι στα Ερμουπόλεια του 1995.Δέχτηκε την πρόσκληση. Του έστειλα πάλι μια κασέτα με τα τραγούδια που ήθελα να παίξει. Τον Αύγουστο ήρθε αυτή την φορά με την αδελφή του. Για δεύτερη χρονιά ο κόσμος έμεινε αμίλητος παρακολουθώντας αυτό το καταπληκτικό φαινόμενο που λέγεται Θεολόγος Μιχελής.

Η ιστορία όμως του μικρού Θεολόγου δεν τελείωσε εδώ. Μία φίλη μας από την Αθήνα που έμενε στο σπίτι μου στο Κίνι ήθελε να πάει στην Πάτμο Να προσκυνήσει.

Της έδωσα το τηλέφωνο να πάει να μείνει στην μητέρα του Θεολόγου που είχε ενοικιαζόμενα δωμάτια. Όταν πήγε στην Πάτμο η μητέρα του Θεολόγου εξέφρασε τις ευχαριστίες προς το πρόσωπό μου για τις προσκλήσεις και τις μουσικές που του έστελνα για να μαθαίνει καινούργια ακούσματα.

Το πρόβλημα της μητέρας και του πατέρα του Θεολόγου ήταν ότι δεν υπάρχει δάσκαλος μουσικής στην Πάτμο. Τότε η γνωστή μου τους πρότεινε μια εξαδέλφη της από την Αθήνα.

Πράγματι για πέντε χρόνια χειμώνα καλοκαίρι μια φορά τον μήνα πήγαινε η δασκάλα μουσικής στην Πάτμο. Τελευταία φορά που είδα τον Θεολόγο ήταν όταν για τα 80 χρόνια του Λυκείου Ελληνίδων οργάνωσα εκδρομή με κρουαζιερόπλοιο. Στις 7 Σεπτεμβρίου 1995 το κρουαζιερόπλοιο έπιανε Πάτμο.

Πήρα τηλέφωνο τον Θεολόγο να είναι κάτω στο Λιμάνι και να παίζει την Φραγκοσυριανή την ώρα που θα βγαίνουν οι Συριανοί από τις βάρκες στην Πάτμο. Αυτή ήταν και τελευταία φορά που έβλεπα τον μικρό ταλαντούχο Θεολόγο Μιχελή. Από τότε είχαμε μόνο τηλεφωνική επικοινωνία.Με ενημέρωνε κ. Νίκο τελείωσα το Δημοτικό,κ. Νίκο είμαι στο Γυμνάσιο, κ. Νίκο είμαι Λύκειο, κ. Νίκο συνεχίζω τα μαθήματα μουσικής, κ. Νίκο πέρασα στην μουσική σχολή της Κέρκυρας, κ. Νίκο Φεύγω Φαντάρος, Κ. Νίκο Απολύθηκα.

Είχα μια συνεχή ενημέρωση για τον πλέον μεγαλύτερο Θεολόγο.

Πως έρχονται όμως τα πράγματα, για αυτό στην αρχή αναφέρω ότι μοιάζει με μυθιστόρημα. Τον Σεπτέμβριο του 2007 πηγαίνουμε με το χορευτικό στην Θεσσαλονίκη. Φεύγοντας από το περίπτερο της Περιφέρειας και πηγαίνοντας προς το περίπτερο της Σύρου, με ρωτάει ο γιος μου ο Γιάννης , Νίκο πως γνώρισες τον Θεολόγο στην Φιλοξένια; Άρχισα να του λέω την Ιστορία, αλλά η απόσταση ήταν μικρή και δεν πρόλαβα να την τελειώσω.

Φθάνοντας στο περίπτερο μου Λέει ο Δημήτρης Ρούσσος (Ντέμης), Νίκο σε γυρεύει ο κύριος. Γυρνάω βλέπω ένα νεαρό ψηλό παιδί. Ορίστε του λέω τι Θέλετε; Εκείνος μου απαντάει με ξέχασες Νίκο; ποιος είσαι; Η απάντηση πραγματικά μας ξάφνιασε όλους, είμαι ο Θεολόγος.

Πραγματικά μείναμε άφωνοι που λίγο πριν ο γιος μου ρωτούσε πως γνώρισα τον Θεολόγο στην Φιλοξένια. Η χαρά μας ήταν απερίγραπτη.Σε ερώτησή μου τι κάνεις εδώ; πραγματικά η απάντησή του μας συγκίνησε όλους.

Είμαι δάσκαλος μουσικής στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Η χαρά όλων ήταν απερίγραπτη που από τη Θεσσαλονίκη γνώρισα ένα μικρό ταλαντούχο βιολιτζή και μετά από χρόνια συναντήθηκα πάλι στην Θεσσαλονίκη με ένα πλέον δάσκαλο μουσικής στο πανεπιστήμιο. Η χαρά μου ήταν δάκρυ , ήταν συγκίνηση , ήταν μια ικανοποίηση ότι το μικρό αυτό παιδί που του έστελνα τις κασέτες να φθάσει τόσο ψηλά. Μετά την Θεσσαλονίκη κατέβηκε Αθήνα. Όταν ανέβαινα Αθήνα συναντιόμαστε για ένα καφέ ή ποτό.

Να πούμε ότι όταν ήταν Θεσσαλονίκη έκανε μια πρόταση να κατέβει με την ορχήστρα του Πανεπιστημίου να δώσουν μια συναυλία στο Θέατρο Απόλλων. Με ενέργειες του Νίκου Απέργη προς τον Δήμο έγινε δεχτή η επιθυμία του Θεολόγου να έρθει στην Σύρο.

Ήταν μια εκδήλωση καταπληκτική με παραδοσιακά και λαϊκά ακούσματα. Στις 30 Απριλίου με 2 Μαΐου 2010 πήγαμε στο Λίμνη της Εύβοιας με το Λύκειο Ελληνίδων αλλά δεν είχαμε βιολιτζή . Έκανα ένα τηλεφώνημα στον Θεολόγο και εκείνος πρόθυμα ήρθε στην Λίμνη μαζί με την Μαρία Αναματερού αφιλοκερδώς.

Μπορούσα να γράψω και αλλά πολλά, όπως για τα 100 χρόνια του Λυκείου αλλά σταματώ εδώ…

Ένα τηλεφώνημα του Θεολόγου πριν δύο μήνες μου αναγγέλλει ένα χαρμόσυνο γεγονός .

Νίκο παντρεύομαι και θέλω να έρθεις στον Γάμο μου. Αν και ήταν δύσκολα λόγω αναχώρησης του Άρωμα Παράδοσης για την Γαλλία, δεν μπορούσα να αρνηθώ να μην συμμετέχω σε άλλη μια χαρά για το πολύ καλό φίλο Θεολόγο Μιχελή.

Η σύντροφος της ζωής του αλλά και καλλιτεχνικό του ταίρι είναι η εξαίρετη παρουσία αλλά και φωνή Μαρία Αναματερού.

Αυτή είναι μια ιστορία που πραγματικά με έχει συγκινήσει για την πορεία, το ήθος, το αστείρευτο ταλέντο του Θεολόγου Μιχελή.

Παραβρέθηκα στο Γάμο του Θεολόγου και της Μαρίας που έγινε υπό καταρρακτώδη βροχή αλλά και με την συνοδεία παραδοσιακών οργάνων.

Κατάμεστη η Εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στην Μεταμόρφωση και υπό τους Βυζαντινούς ήχους μιας πολύ καλής χορωδίας έδωσαν ένα χρώμα κατάνυξης ομορφιάς έτσι όπως αρμόζει στο ζευγάρι. Μετά το θείο Μυστήριο ακολούθησε το γλέντι του γάμου σε ένα πανέμορφο χώρο στο Varibobi Klub.

Η πολύ ωραία διακόσμηση , ο τέλειος μπουφές με μεγάλη ποικιλία φαγητών , η τέλεια οργάνωση , η γρήγορη εξυπηρέτηση ,η μαγική ορχήστρα από συναδέλφους του ζευγαριού , το μεγάλο κέφι έδωσε το στίγμα ενός Βασιλικού Γάμου. Ο θεολόγος και η Μαρία ευχαρίστησαν τις οικογένειές τους , τους συγγενείς τους φίλους και ιδιαίτερα αυτούς που ήρθαν από Νάξο, Πάτμο, Σύρο ,Αγγλία , Ελβετία και από διάφορα άλλα μέρη για να τους τιμήσουν στην νέα πορεία της ζωής των.

Αγαπητέ Θεολόγε και Μαρία να ζήσετε ευτυχισμένοι και να συνεχίσετε αυτή την καλλιτεχνική σας πορεία , εσύ Θεολόγε να απολαμβάνεις την βελούδινη φωνή της Μαρίας και εκείνη να μαγεύεται με την υπέροχη μελωδία του βιολιού σου.

Ευχές πολλές από όλους αυτούς που γνώρισες όλα αυτά τα χρόνια της γνωριμίας μας ιδιαίτερα της ορχήστρας, Νίκο Απέργη, Μέμη Ροσσαολάτο, Μάκη Πρίντεζη, Λουδάρο Γιάννη και Δαλέζιο Αντώνη.