Εχουν περάσει αρκετές μέρες από το βρετανικό δημοψήφισμα, οι αναλύσεις και τα εκτενή ρεπορτάζ έδωσαν σε όλους το σύνολο των πληροφοριών που είναι απαραίτητες για μια ψύχραιμη αποτίμηση της κατάστασης, όμως εγώ συνεχίζω να ακούω ακριβώς τα ίδια που άκουγα την πρώτη μέρα. Οτι οι Βρετανοί τιμώρησαν τον Σόιμπλε για τη λιτότητα και τον γερμανικό αυταρχισμό του.
Βεβαίως, πρόκειται για μεγαλοπρεπή κοτσάνα. Οι Βρετανοί δεν έχουν λιτότητα, η οικονομία τους τρέχει με 2% ανάπτυξη, έχουν τη μικρότερη ανεργία στην Ευρώπη και ο Σόιμπλε δεν έχει την παραμικρή ανάμειξη στα οικονομικοπολιτικά τους, αφού η Αγγλία δεν είναι στη ζώνη του ευρώ. Ολες οι αποφάσεις για τη ζωή των Βρετανών λαμβάνονται στο Λονδίνο.
Ομως εμείς συνεχίζουμε να λέμε τα ίδια. Οπως κάποτε όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στη Ρώμη, έτσι σήμερα όλοι οι δρόμοι του μυαλού μας οδηγούν στην τιμωρία των Γερμανών. Οταν όμως οι απαντήσεις μας σε καίρια ερωτήματα των καιρών περιορίζονται σ’ αυτά που θέλαμε ν’ ακούσουμε πριν καν τη διατύπωση των ερωτημάτων, τότε οδεύουμε ολοταχώς σε νέα μετωπική σύγκρουση με την... πραγματικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.