Πέτρος Λάζος capital.gr
Αμέσως μετά την υπογραφή της απόφασης της 13ης Ιουλίου, είχα εκφράσει την άποψη πως δεν ήταν η ώρα για κριτική στα λάθη που είχαν γίνει και οδήγησαν την χώρα στην άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκεται.
Δεν θεωρώ πως είναι η ώρα για κριτική, επίρριψη ευθυνών και διχόνοιες.
Μια σειρά από γεγονότα που έρχονται στο φως της δημοσιότητας όμως, καθιστούν αδύνατο το να μην σχολιαστούν ορισμένα.Βλέπετε, εκτός από το θέμα των πιθανών ποινικών ευθυνών που δημιουργούν, γεννιούνται σοβαρότατα ζητήματα για το πώς λειτουργεί η κυβέρνηση αυτές τις κρίσιμες ώρες, για την λογική και το σκεπτικό που επικρατεί στο Μέγαρο Μαξίμου και την ομάδα που κρατά το τιμόνι της χώρας.
Το πρώτο από τα περιστατικά αφορά την πρώην αναπληρώτρια υπουργό Οικονομικών κυρία Νάντια Βαλαβάνη. Το Σαββατοκύριακο που πέρασε "βγήκαν" δημοσιεύματα πως, εκτός από την γνωστή περίπτωση της μητέρας της, άλλοι δύο συγγενείς της, τις ημέρες που προηγήθηκαν της επιβολής των capital controls, έκαναν αναλήψεις σημαντικών ποσών από λογαριασμούς τους. Η κυρία Βαλαβάνη τα αντικρούει μετά βδελυγμίας. Και ίσως όσα ισχυρίζεται να είναι αληθή.
Εάν είναι έτσι όμως, για ποιο λόγο δεν έχει προσφύγει στην Δικαιοσύνη για να υπερασπιστεί την αξιοπιστία της και την αξιοπρέπεια της οικογένειάς της;
Την ώρα που σχεδόν η χώρα ολόκληρη εκτοξεύει κατηγορίες εναντίον της και απορεί για το πόσες οικονομικές ιδιοφυΐες υπάρχουν στο σόι της, γιατί δεν προχωρά σε μηνύσεις και αγωγές κατά όσων την κατηγορούν;
Ποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να μην έχει αυτή την απορία;
Πέρα όμως από την στάση της ιδίας, προσωπικά, μου κάνει τεράστια εντύπωση που δεν έχουν δοθεί εντολές από το Υπουργείο Δικαιοσύνης να ξεκινήσει κάποιας μορφής δικαστική έρευνα για τα πραγματικά γεγονότα.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ψηφίστηκε πρώτο κόμμα με "σημαία" του την καταπολέμηση της διαφθοράς του πολιτικού συστήματος. Ή κάνω λάθος;
Το δεύτερο από τα περιστατικά που αποτέλεσαν την αφορμή αυτού του κειμένου, δεν έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστό. Όμως συνέβη.
Την Τετάρτη 22 Ιουλίου, γύρω στις μία η ώρα το μεσημέρι. Στον "αέρα" του BHMA FM. Σε μια ολιγόλεπτη συνέντευξη του Υπουργού Υγείας κυρίου Κουρουμπλή. Και το άκουσα ο ίδιος. Πιο συγκεκριμένα ο κύριος Υπουργός ανέφερε πως είχε καλέσει στο γραφείο του "δυο πολυεθνικές" φαρμακοβιομηχανίες, για το θέμα των ελλείψεων φαρμάκων. Και τους είπε "Μπορεί εσείς να έχετε πολλά χρήματα, αλλά το κράτος έχει μεγαλύτερη δύναμη, εάν θέλει να την χρησιμοποιήσει".
Προσέξτε, δεν είπε ότι έλαβε διοικητικά μέτρα εναντίον τους και τους κάλεσε να τους το πει. Ούτε ότι τους πήρε τηλέφωνο για να τους ενημερώσει για κάτι τέτοιο. Ή, έστω, ότι τους κάλεσε για να τους πιέσει λέγοντας "Μαθαίνω αυτά και αυτά. Αν τα πράγματα δεν διορθωθούν άμεσα είμαι υποχρεωμένος να λάβω αυτά και αυτά τα μέτρα".
Τους κάλεσε στο γραφείο του, όπου τους έκανε "μία πρόταση που δεν μπορούσαν να αρνηθούν".
Αυτός ο άνθρωπος σήμερα, έξι μέρες μετά την δημόσια παραδοχή του παραμένει στην θέση του. Το δε Μάξιμου δεν έχει καν αναφερθεί στο ζήτημα. Επομένως, αυταπόδεικτα, θεωρεί πως δεν υπήρξε κάτι το μεμπτό και ότι, απλά, ήταν Τετάρτη μεσημέρι όταν ακούστηκαν όλα αυτά τα απίστευτα.
Το τρίτο περιστατικό αφορά την αποκάλυψη της "Καθημερινής" για τα όσα είπε ο πρώην ΥΠΟΙΚ, σε ένα teleconference με hedge fund managers. Στις 16 Ιουλίου, λίγες μέρες μετά τη αποπομπή του. Δεν θα κουράσω με τις λεπτομέρειες. Έτσι κι αλλιώς έχουν γίνει γνωστές στο πανελλήνιο. Αντί δε προσωπικού σχολίου θα αναφερθώ στον χαρακτηρισμό που έδωσε στο γεγονός, ο φίλος Αρίστος Δοξιάδης στον τοίχο του στο Facebook "Αν δεν ήταν έγκλημα, θα ήταν ταινία με τον Πήτερ Σέλερς."
Ειλικρινά όμως, είναι αδύνατον να μην αναφερθεί κανείς στην αντίδραση της κυβέρνησης, μέσω "κύκλων".
Προσοχή, ένα από τα επιφανέστερα στελέχη του κύριου κυβερνητικού εταίρου και πρώην Υπουργός Οικονομικών θεωρείται πολύ πιθανό (παραδέχτηκε ο ίδιος στην Telegraph και τον Ambrose Evans Prichard, πως όντως έτσι έγιναν τα πράγματα) να έχει διαπράξει σωρεία σοβαρότατων αδικημάτων (από εγκληματική αμέλεια μέχρι εσχάτη προδοσία λένε νομικοί) και η κυβέρνηση, μέσω "κύκλων" επαναλαμβάνω, απλά διαρρέει πως δεν ήξερε τίποτα. Ούτε καν διευκρινίζει εάν, αυτό που ο Γιάνης Βαρουφάκης ισχυρίζεται ότι είχε την έγκριση του πρωθυπουργού μήνες πριν τις εκλογές, ευσταθεί ή όχι!
Αν στις παραπάνω περιπτώσεις προστεθεί και η γνωστή τραγελαφική ιστορία για το ριφιφί στις εγκαταστάσεις της Τράπεζας της Ελλάδος, σε ένα και μόνο ένα συμπέρασμα μπορεί να καταλήξει κάποιος, δυστυχώς.
Εκτός από την οικονομία, πολύ πιο σημαντικά πράγματα έχουν πάψει να λειτουργούν τους τελευταίους έξι μήνες.
Ένα από αυτά είναι η Δικαιοσύνη.
Και όταν σε μια χώρα σταματήσει να λειτουργεί (έστω και προβληματικά, έστω και υποτυπωδώς), παύει να υφίσταται η Δημοκρατία.
Και τότε το τέλος ούτε καλό, ούτε μακριά είναι...
Μια σειρά από γεγονότα που έρχονται στο φως της δημοσιότητας όμως, καθιστούν αδύνατο το να μην σχολιαστούν ορισμένα.Βλέπετε, εκτός από το θέμα των πιθανών ποινικών ευθυνών που δημιουργούν, γεννιούνται σοβαρότατα ζητήματα για το πώς λειτουργεί η κυβέρνηση αυτές τις κρίσιμες ώρες, για την λογική και το σκεπτικό που επικρατεί στο Μέγαρο Μαξίμου και την ομάδα που κρατά το τιμόνι της χώρας.
Το πρώτο από τα περιστατικά αφορά την πρώην αναπληρώτρια υπουργό Οικονομικών κυρία Νάντια Βαλαβάνη. Το Σαββατοκύριακο που πέρασε "βγήκαν" δημοσιεύματα πως, εκτός από την γνωστή περίπτωση της μητέρας της, άλλοι δύο συγγενείς της, τις ημέρες που προηγήθηκαν της επιβολής των capital controls, έκαναν αναλήψεις σημαντικών ποσών από λογαριασμούς τους. Η κυρία Βαλαβάνη τα αντικρούει μετά βδελυγμίας. Και ίσως όσα ισχυρίζεται να είναι αληθή.
Εάν είναι έτσι όμως, για ποιο λόγο δεν έχει προσφύγει στην Δικαιοσύνη για να υπερασπιστεί την αξιοπιστία της και την αξιοπρέπεια της οικογένειάς της;
Την ώρα που σχεδόν η χώρα ολόκληρη εκτοξεύει κατηγορίες εναντίον της και απορεί για το πόσες οικονομικές ιδιοφυΐες υπάρχουν στο σόι της, γιατί δεν προχωρά σε μηνύσεις και αγωγές κατά όσων την κατηγορούν;
Ποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να μην έχει αυτή την απορία;
Πέρα όμως από την στάση της ιδίας, προσωπικά, μου κάνει τεράστια εντύπωση που δεν έχουν δοθεί εντολές από το Υπουργείο Δικαιοσύνης να ξεκινήσει κάποιας μορφής δικαστική έρευνα για τα πραγματικά γεγονότα.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ψηφίστηκε πρώτο κόμμα με "σημαία" του την καταπολέμηση της διαφθοράς του πολιτικού συστήματος. Ή κάνω λάθος;
Το δεύτερο από τα περιστατικά που αποτέλεσαν την αφορμή αυτού του κειμένου, δεν έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστό. Όμως συνέβη.
Την Τετάρτη 22 Ιουλίου, γύρω στις μία η ώρα το μεσημέρι. Στον "αέρα" του BHMA FM. Σε μια ολιγόλεπτη συνέντευξη του Υπουργού Υγείας κυρίου Κουρουμπλή. Και το άκουσα ο ίδιος. Πιο συγκεκριμένα ο κύριος Υπουργός ανέφερε πως είχε καλέσει στο γραφείο του "δυο πολυεθνικές" φαρμακοβιομηχανίες, για το θέμα των ελλείψεων φαρμάκων. Και τους είπε "Μπορεί εσείς να έχετε πολλά χρήματα, αλλά το κράτος έχει μεγαλύτερη δύναμη, εάν θέλει να την χρησιμοποιήσει".
Προσέξτε, δεν είπε ότι έλαβε διοικητικά μέτρα εναντίον τους και τους κάλεσε να τους το πει. Ούτε ότι τους πήρε τηλέφωνο για να τους ενημερώσει για κάτι τέτοιο. Ή, έστω, ότι τους κάλεσε για να τους πιέσει λέγοντας "Μαθαίνω αυτά και αυτά. Αν τα πράγματα δεν διορθωθούν άμεσα είμαι υποχρεωμένος να λάβω αυτά και αυτά τα μέτρα".
Τους κάλεσε στο γραφείο του, όπου τους έκανε "μία πρόταση που δεν μπορούσαν να αρνηθούν".
Αυτός ο άνθρωπος σήμερα, έξι μέρες μετά την δημόσια παραδοχή του παραμένει στην θέση του. Το δε Μάξιμου δεν έχει καν αναφερθεί στο ζήτημα. Επομένως, αυταπόδεικτα, θεωρεί πως δεν υπήρξε κάτι το μεμπτό και ότι, απλά, ήταν Τετάρτη μεσημέρι όταν ακούστηκαν όλα αυτά τα απίστευτα.
Το τρίτο περιστατικό αφορά την αποκάλυψη της "Καθημερινής" για τα όσα είπε ο πρώην ΥΠΟΙΚ, σε ένα teleconference με hedge fund managers. Στις 16 Ιουλίου, λίγες μέρες μετά τη αποπομπή του. Δεν θα κουράσω με τις λεπτομέρειες. Έτσι κι αλλιώς έχουν γίνει γνωστές στο πανελλήνιο. Αντί δε προσωπικού σχολίου θα αναφερθώ στον χαρακτηρισμό που έδωσε στο γεγονός, ο φίλος Αρίστος Δοξιάδης στον τοίχο του στο Facebook "Αν δεν ήταν έγκλημα, θα ήταν ταινία με τον Πήτερ Σέλερς."
Ειλικρινά όμως, είναι αδύνατον να μην αναφερθεί κανείς στην αντίδραση της κυβέρνησης, μέσω "κύκλων".
Προσοχή, ένα από τα επιφανέστερα στελέχη του κύριου κυβερνητικού εταίρου και πρώην Υπουργός Οικονομικών θεωρείται πολύ πιθανό (παραδέχτηκε ο ίδιος στην Telegraph και τον Ambrose Evans Prichard, πως όντως έτσι έγιναν τα πράγματα) να έχει διαπράξει σωρεία σοβαρότατων αδικημάτων (από εγκληματική αμέλεια μέχρι εσχάτη προδοσία λένε νομικοί) και η κυβέρνηση, μέσω "κύκλων" επαναλαμβάνω, απλά διαρρέει πως δεν ήξερε τίποτα. Ούτε καν διευκρινίζει εάν, αυτό που ο Γιάνης Βαρουφάκης ισχυρίζεται ότι είχε την έγκριση του πρωθυπουργού μήνες πριν τις εκλογές, ευσταθεί ή όχι!
Αν στις παραπάνω περιπτώσεις προστεθεί και η γνωστή τραγελαφική ιστορία για το ριφιφί στις εγκαταστάσεις της Τράπεζας της Ελλάδος, σε ένα και μόνο ένα συμπέρασμα μπορεί να καταλήξει κάποιος, δυστυχώς.
Εκτός από την οικονομία, πολύ πιο σημαντικά πράγματα έχουν πάψει να λειτουργούν τους τελευταίους έξι μήνες.
Ένα από αυτά είναι η Δικαιοσύνη.
Και όταν σε μια χώρα σταματήσει να λειτουργεί (έστω και προβληματικά, έστω και υποτυπωδώς), παύει να υφίσταται η Δημοκρατία.
Και τότε το τέλος ούτε καλό, ούτε μακριά είναι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.