Και τότε και τώρα λυπάμαι

Ανατρέχω στα δημοσιεύματα της εποχής της «αποστασίας». Για τον Απόστολο Παγκούτσο. Έναν αγράμματο αγροτο-συνδικαλιστή ο οποίος απαίτησε το Υπουργείο Γεωργίας για να μεταπηδήσει από τις γραμμές της Ένωσης Κέντρου του Γέρου της Δημοκρατίας στο Υπουργείο ως Υπουργός της αποστασίας. Η πορεία του έχει κάπως έτσι.

Το 1932 εκλέχθηκε βουλευτής Τρικάλων με το Λαϊκό Κόμμα. Μεταπήδησε στο Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας. Στις εκλογές του 1933 εκλέχθηκε. Η εκλογή του, όμως, γρήγορα ακυρώθηκε. Σιγά – σιγά αναδείχθηκε σε ηγετικό στέλεχος του Αγροτικού Κόμματος. Το 1936 εξελέγη βουλευτής Τρικάλων. Η επιτυχία του ήταν τέτοια που ανέλαβε την ηγεσία του Αγροτικού Κόμματος. Το 1952 το Αγροτικό Κόμμα απέτυχε να εκλέξει βουλευτές.
Ο Παγκούτσος δεν ήθελε να έχει την τύχη του κόμματος που ηγήθηκε. Εντάχθηκε στην Ένωση Κέντρου. Και εκλέχθηκε βουλευτής Τρικάλων σε τρεις συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις. Το 1961, το 1963 και το 1964.

Αποχώρησε από την Ένωση Κέντρου μαζί με 39 βουλευτές στην «αποστασία» του 1965. Η αποστασία του είχε και λόγο και αιτία. Στην τρίτη κυβέρνηση «αποστατών» σε δύο μήνες, με πρωθυπουργό τον Στέφανο Στεφανόπουλο και αντιπροέδρους τους Ηλία Τσιριμώκο και Γεώργιο Αθανασιάδη-Νόβα ανέλαβε δύο υπουργεία. Διαδοχικά. Αρχικά, ορίστηκε Υπουργός Γεωργίας. Και μετά Υπουργός «Άνευ Χαρτοφυλακίου».

Στα ιστορικά κείμενα έχει καταγραφεί και αυτό. Κατά τη διάρκεια μεταμεσονύκτιας συζήτησης νομοσχεδίου, που αφορούσε τους αγρότες ο Απόστολος Παγκούτσος, αποκοιμήθηκε στο κοινοβούλιο. Μπροστά στα έκπληκτα μάτια των βουλευτών και των υπουργών. Ο Πρόεδρος της Βουλής άμεσα αντέδρασε. Προσπάθησε να τον επαναφέρει στην τάξη. Τότε, εκείνος πετάχτηκε όρθιος. Φανερά εκνευρισμένος που του χαλούσαν τον ύπνο του. Και ξεστόμισε: «Η αγροτιά κοιμάται νωρίς, κύριε πρόεδρε»! Η φράση αυτή έγινε το σλόγκαν της εποχής εκείνης. Ιδιαίτερα όταν ο αγροτοπατέρας και πολιτευτής του Νομού Τρικάλων προσχώρησε στους αποστάτες.

Η ιστορία πάντοτε επαναλαμβάνεται. Το μόνο που αλλάζει είναι το υπουργείο. Ακόμη και «άνευ χαρτοφυλακίου». Η μνήμη, όμως, δεν εξασθενεί. Ούτε υπνωτίζεται. Ακόμη και για τους… αγρότες.