Προς γυρολόγους της πολιτικής

Τα γεγονότα του σαββατοκύριακου ήσαν ραγδαία. Και επιβεβαιώνουν την άποψη, που έχω υποστηρίξει, αρκετές φορές, ότι ήσαν σχεδιασμένα και προγραμματισμένα. Πιο βελούδινο «διαζύγιο» δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Και οι δύο συμπρωταγωνιστές επιφύλαξαν ο ένας στον άλλον τα καλύτερα λόγια. Ο ριζοσπάστης της Αριστεράς προς έναν ακροδεξιό.
Τι πήρε ο καθένας τους; Ο μεν Πάνος Καμμένος μπορεί να φορέσει τη φορεσιά του «μακεδονομάχου». Με φουστανέλα ή και χωρίς. Σίγουρα, ο Πάνος Καμμένος θα έχει μαζί του και την επίσημη ενδυμασία του αρχιστράτηγου. Με όλες τις παραλλαγές του.

Μάζεψε και άλλα οφέλη ο Πάνος Καμμένος. Το σημαντικότερο; Τη διατήρηση του προέδρου ή αρχηγού της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, σύμφωνα με τον κανονισμό της Βουλής. Όσοι διαφώνησαν μαζί του δε θα διαγραφούν! Θα ψηφίσουν κατά συνείδηση. Υπάρχουν, φυσικά, και άλλες μέθοδοι από τα περιττώματα άλλων κομματικών σχηματισμών.

Ο δε Αλέξης Τσίπρας θα έχει απαλλαγεί από έναν ασυνάρτητο και διαρκώς αλλάζοντας θέσεις και στόχους συμπρωταγωνιστή του, τον Πάνο Καμμένο. Ξεφορτώθηκε ένα βαρίδιο. Δεν είναι λίγο και αυτό.

Το σημαντικότερο, όμως, όφελος που αποκόμισε από τις εξελίξεις αυτές είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να δείξει στην ευρωπαϊκή αλλά και στην ελληνική κοινή γνώμη ότι αυτός μόνο μπορεί να διαμορφώσει την πολιτική ατζέντα της χώρας μας. Και, μάλιστα, με σταθερές θέσεις. Από τότε που ανέσυρε από την αφάνεια και τον βούρκο το «Σκοπιανό», υπερασπίζεται με το ίδιο πάθος και με την ίδια ένταση τη «Συμφωνία των Πρεσπών». Και αυτό θα παίξει κάποιον ρόλο στις επερχόμενες εθνικές εκλογές.

«Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω», όπως έχω επανειλημμένα υποστηρίξει για το πιθανότερο αποτέλεσμα των επόμενων εθνικών εκλογών. Αλλά, μπορεί να παίξει ρόλο στην εκτίμηση της διαφοράς ανάμεσα στο πρώτο και το δεύτερο κόμμα.

Άφησα για το τέλος το άθλιο θέαμα των γυρολόγων της πολιτικής. Οι οποίοι αλλάζουν θέσεις κάθε μέρα. Θέσεις και πόστα. Αλλάζουν κόμματα. Αλλάζουν ισχυρισμούς και θέσεις
μέσα στο ίδιο κόμμα. Δεν τους ενδιαφέρει η συνέπεια των πράξεων και των ισχυρισμών τους. Ό,τι τους βολεύει! Ό,τι τους μοιάζει ότι μπορεί να προωθήσει τις φιλοδοξίες τους. Είδα χθες στη βραδινή τηλεόραση μερικούς από δαύτους. Αρκετοί από αυτούς σε κάποιες φάσεις της ζωής τους είχαν επιδείξει ταλέντο στην άσκηση της πολιτικής. Ένας-δυο έχουν αγωνιστικές περγαμηνές. Περισσότεροι όμως είναι «ντενεκέδες». Δε μου αρέσει η λέξη αυτή. Αλλά είναι η μόνη που ανταποκρίνεται στον θυμό και στην αγανάκτηση που μου προκαλεί η συμπεριφορά τους. Δεν είναι καν δημοκρατικοί.