Όλα τα είχε το Υπουργικό Συμβούλιο

Ομολογώ ότι στεναχωρήθηκα πολύ. Ανάμεσά τους υπάρχουν αρκετά σοβαροί άνθρωποι. Έχουν λαμπρή κοινωνική αναγνώριση. Πλην, όμως… Τους είδα να χειροκροτούν, όλους τους. Ή περίπου. Χειροκροτούσαν τον Αλέξη όταν επιχειρούσε να τους πείσει. Δυστυχώς, το Υπουργικό Συμβούλιο δεν είναι για το θεαθήναι.

Το Υπουργικό Συμβούλιο βουλεύεται και διαβουλεύεται. Και, τελικώς, παίρνει αποφάσεις. Δεν χειροκροτεί. Όπως κανείς δεν θα διανοείτο ότι σε μια σύσκεψη χειροκροτεί ο ένας τον άλλο.
Τέλος πάντων.

Ο Αλέξης συνέχισε τις αυταπάτες του. Προσπαθεί να μας πείσει ότι η χώρα μας προχωρά από νίκη σε νίκη. Τί το περίεργο; Μέσα σε δύο χρόνια μας φόρτωσαν δύο μνημόνια. Και στον πυρήνα τους βρίσκεται ο σπόρος των επόμενων μνημονίων.

Δυστυχώς, έχουν κόψει κάθε σχέση με την αλήθεια. Αν είχαν διαβάσει, απλώς, τα κείμενα που έχουν υπογράψει και το τι προωθείται στο διεθνή χώρο και στους διεθνείς οργανισμούς, θα είχαν κατονομάσει τον κίνδυνο σύναψης και του 5ου μνημονίου. Όπου να’ναι.

Και πρώτα απ’ όλα το ΔΝΤ, θα δώσει τα 2 δις ευρώ με ένα ξεχωριστό μνημόνιο. Κάτι πρέπει να δείξει η Λαγκάρντ στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΝΤ. Άλλωστε, ποιό το περιεχόμενο του 5 μνημονίου; Μα, όλα τα μέτρα μετά το 2022.

Μας παίζουνε μπαλάκι ο ένας στο άλλο για να εγκλωβιστούμε στις διαδικασίες σύναψης του 5ου μνημονίου. Από τώρα. Αυτό δεν είναι συνεργασία μεταξύ ισότιμων εταίρων. Αυτό είναι μια θηριώδης προβιά, που θα μας σκεπάζει ολόκληρο τον 21ο αιώνα.

Ο Αλέξης, ανάμεσα στις αυταπάτες του, κατέληξε σε ένα συμπέρασμα αντάξιο της μοναδικής ιδιότητας, που τίμησε ποτέ του, εκείνης του προέδρου 15μελούς συμβουλίου των μονίμων καταληψιών. Δεν χρειαζόμαστε την ποσοτική χαλάρωση και το κάποιο χρήμα και την κάποια ρευστότητα, που θα μας παραχωρούσε ο Ντράγκι της ΕΚΤ. Δε χρειαζόμαστε, ούτε καν, την ελάφρυνση χρέους. Που κάποτε τη χρησιμοποιούσε ως απειλή, κάποτε ως παρέκκλιση και σήμερα ως καμένο χαρτί.

Κορυφαία και η στιγμή του Υπουργικού Συμβουλίου, που κάλυψε ο Αλέξης το μέγα πολιτικό άντρα Πάνο Καμμένο.
Φαίνεται έχουν συνηθίσει να συνεργάζονται με ισοβίτες του κοινού ποινικού δικαίου και να τους ωθούν στο να γίνουν εργαλείο και μηχανάκι μετατροπής δικαιοσύνης σε παρακράτος.

Δεν θέλω να αθωώσουμε κανένα. Και ειδικά τους δικαστές, που δέχονται να παίξουν τα πιο ανήθικα παιχνίδια σε βάρος της θεσμικής λειτουργίας της δημοκρατίας.